تصاویر: گشت و گذار در تنها کوچه قرینه پایتخت

کوچه لولاگر در خیابان نوفل لوشاتو کوچه عجیب و غریبی است. اول و آخرش در دارد و همه ساختمان‌ها در آن شبیه به هم و قرینه هستند، به همین دلیل هم به آن متفاوت‌ترین کوچه پایتخت می‌گویند. می‌روید خیابان حافظ که تعدادی از قدیمی ترین هتل های تهران هم نزدیکش است، وارد خیابان نوفل لوشاتو که سفارت فرانسه و ایتالیا هم آنجاست، می‌شوید، ۵۰ متر می‌روید و به کوچه لولاگر می‌رسید، جایی که هنوز ساختمان‌های آجری با بهارخواب‌های دل انگیزش به قوت سابق درآن باقیست. جایی که پای ساختمان‌های مرتفع هنوز به آن بازنشده و حتی ساکنانش هم، همان ساکنان قدیمی‌اند، مگر ساکنان ارمنی‌ و جوانترها که حالا بعضی‌هایشان رفته‌اند خارج و مگر بعضی از خانه‌ها‌ که خالی است و قرار است به بیمارستان مروستی اضافه شود.

کوچه لولاگر، جذابیت‌های دیگری هم به غیر از خانه‌های قرینه‌اش دارد. قدیمی‌ترین پیتزا فروشی تهران یعنی پیتزا داوود ته همین کوچه است. جاذبه دیگر کوچه لولاگر کافه ری راست. کافه‌ای که فضای دلنشین و پرنوری دارد و پنجره‌هایی بزرگ روبه حیاتی باصفا. ساختمان کافه ری‌‌را که زمانی یکی از خانه‌های قدیمی کوچه بوده، توسط یکی از نوه‌های تازه از فرنگ برگشته لولاگرها بازسازی شده، خانه‌ای که زمانی برای اهالی کوچه در حکم بچه کوچک و کر و کثیفی بوده که هر روز در کوچه بدو بدو می‌کرده و حالا بچه سربه راهی شده. خانه علاوه بر کافه رستوران، گالری هم هست و در یکی از طبقاتش سفیر فرانسه زندگی می‌کند. اگرچه قرار است به زودی بقیه خانه‌های کوچه لولاگر هم به شکل و شمایل همین خانه دربیایند. به زودی کوچه توسط شهرداری کف پوش می‌شود و نورپردازی همه جایش را روشن می‌کند، چون به قول آقا داوود این‌جا یک کوچه معمولی نیست.