فوتبالیست‌های ایرانی احترام رونالدو به مربیانش را الگو کنند

خبرگزاری مهر: رفتار کریس رونالدو با مربیانش باید برای سال آینده برای بازیکنانی که هر دقیقه جلوی تصمیم های مربیان خود می ایستند الگو شود. برخی خبر از اختلاف هایی باز نشده و زیر خاکستر مانده بین طارمی و برانکو می دهند، بعضی هم می گویند رابطه رحمتی و منصوریان در استقلال مثل گذشته نیست و البته سال قبل در اولین تعویض دروازه بان در دیدار با سپاهان، رحمتی درخواست رضایت نامه هم کرده بود. طارمی هم با وجود فریادهای برانکو مبنی بر اینکه وی دیگر حق ندارد پنالتی بزند باز هم پنالتی زد و اتفاقا پنالتی را خراب هم کرد. این موضوع البته محدود به این دو بازیکن نمی شود، در همه تاریخ فوتبال ایران بارها بوده اند بازیکنانی که احترام مربی خود را نگه نداشته اند از پیام صادقیان و خمیازه هایش بگیرید تا برسید به برخی بازیکنان که با مربی خودشان درگیری فیزیکی هم داشته اند. رامین رضائیان همین نزدیکی هاست، او البته درگیری فیزیکی نداشت اما آنقدر کشمکش داشت تا در نهایت مربی اش دمحکم ایستاد و گفت پرسپولیس یا جای من است و یا جای این بازیکن! بحث اما این است: از رونالدو بزرگتر اگر در همه تاریخ فوتبال داشته باشیم در حد انگشتان یک دست است. کسی که تاکنون چهار بار توپ طلای جهان را برده است. عکس های او را با مربیانش ببینید؛ نوع ایستادن و نوع حرف زدن وی را تماشا کنید. رونالدو تازه اسوه اخلاق نیست و یک بازیکن معمولی است که هیچکس از او به عنوان بازیکن اخلاق نام نمی برد اما همین بازیکن معمولی جلوی مربیانش چنان می ایستد که هیچ گونه بی احترامی به آنها نشود. رونالدو حتی وقتی تعویض هم می شود مثل یک بازیکن حرفه ای و منظم بیرون می آید و با مربی خود دست می دهد و می رود روی نیمکت می نشیند و به تیمش کمک می کند. او می تواند الگویی باشد برای بازیکنانی که برای سال آینده به میدان می آیند و باید بدانند در سال آتی لیگ برتر حق درگیری با مربی خودشان را ندارند.