گفتگویی جذاب با تنها جوان ایرانی حاضر در مسابقه فرمول یک

روزنامه ایران: سومین مرحله از مسابقات اتومبیلرانی «ناسکار» در بریتانیا برگزار شد و این مسابقات شاهد درخشش یک راننده ایرانی بود که توانست در رقابتی جذاب با نفر اول این رقابت‌ها با کسب نایب قهرمانی از خط پایان عبور کند. مسابقه‌ای که 120 هزار نفر تماشاگر از نزدیک شاهد نایب قهرمانی میثم طاهری بودند که در میان شور ایرانیان حاضر با پرچم سه رنگ کشورمان دور افتخار زد. میثم طاهری اولین راننده ایرانی بود که در این مسابقات شرکت کرد، او اهل تاکستان است و پس از سال‌ها زندگی در ایران هم اکنون چند سالی است به دوبی مهاجرت کرده ولی عشق به وطن باعث شده تا در تمامی رقابت‌های بین‌المللی با نام کشورمان شرکت کند و پرچم مقدس ایران را روی ماشین خود نصب کند. میثم که همواره در ارتباط با فدراسیون موتورسواری و اتومبیلرانی ایران است در خانواده‌ای پرورش یافته که اعضای آن علاقمند به خودرو، مسابقات ماشین سواری و مکانیک خودرو بوده‌اند. او رانندگی حرفه‌ای را از پنج سال گذشته در پیست‌های دوبی آغاز کرد. علاقه میثم به مسابقات 24 ساعته و رقابت‌های GT باعث شد که دراین تورنمنت شرکت کند. تلاش‌های او بی نتیجه نماند و توانست پس از حضور در مسابقات بین‌المللی اسپانیا در مرحله سوم مسابقات «ناسکار» در انگلیس مقام دوم را کسب کند و با پرچم ایران بالای سکوی قهرمانی برود. در ادامه گفت‌وگوی «ایران» با این جوان خوش‌صحبت را با همدیگر می‌خوانیم.

جایگاه 13 و 17 در مرحله اول و دوم مسابقات

این جوان ایرانی با اشاره به برگزاری مرحله سوم مسابقات «ناسکار» در جنوب شرقی انگلستان می‌گوید: «محل برگزاری این مرحله از مسابقات برای رانندگی با ماشین‌های با قدرت بالا محسوب می‌شود چون پیست بسیار پیچیده بود و زاویه‌های مختلفی داشت به این دلیل کنترل ماشین‌ها نسبت به مسیر صاف و مسطح بسیار سخت‌تر بود اما به هر حال نتایج به دست آمده تا اینجا برای من راضی کننده بود.»

8 مسابقه آخر امتیازات دو برابر می‌شود.

او درخصوص تعداد مسابقات در طول سال می‌افزاید: «مسابقات «ناسکار» در 6 هفته و با انجام 24 مسابقه در کشورهای مختلف برگزار می‌شود که تاکنون 8 مسابقه به پایان رسیده و 16 مسابقه باقی مانده است. البته مسئولان برگزار کننده برای 8 مسابقه آخر امتیازات دو برابر در نظر می‌گیرند که این موضوع حساسیت مسابقات را در هفته‌های پایانی بیشتر می‌کند. مسابقه بعدی مان در کشور هلند برگزار می‌شود که شباهت بسیاری به پیست «ناسکار» امریکا دارد که مسابقه بسیار سخت و خطرناکی است چون احتمال تصادف در این پیست بسیار بالاست تا حدی که در طولانی‌ترین فاصله راننده‌ای اگر تصادف کند قطعاً با او برخورد خواهید کرد.»

این اتومبیلران ایرانی ادامه می‌دهد: «برای اولین بار است که در چنین پیستی رانندگی خواهم کرد اما فکر می‌کنم بتوانم نتیجه بگیرم. در حال حاضر مشغول تمرین هستم تا به نتیجه دلخواه دست یابم. مسابقه بعدی در کشور آلمان برگزار می‌شود، محل برگزاری این مرحله بسیار عالی است و تجربه رانندگی در این پیست را دارم و در این پیست با خودروهای پورشه و بی ام و رانندگی کردم. مسابقات بعدی به ترتیب در ایتالیا و بلژیک برگزار می‌شود که پیست بلژیک یکی از بهترین پیست‌های دنیا محسوب می‌شود و مورد علاقه من است چرا که تجربه رانندگی در این پیست را هم دارم.»

ایستادن بر سکوی نایب قهرمانی با حضور 120 هزار تماشاگر

طاهری با اشاره به جو فوق العاده‌ای که در مرحله سوم مسابقات حاکم بود، می‌گوید: «به عنوان اولین ایرانی بر روی سکوی نایب قهرمانی «ناسکار» قرار گرفتم که این تجربه بسیار خوبی برای من به حساب می‌آید البته این موضوع که اولین ایرانی حاضر در این مسابقات هستم را دوست ندارم. استقبال مردم در این مسابقات بسیار زیاد بود و این استقبال و تشویق به من کمک بسیاری کرد، در پیست انگلیس حدود 120 هزار نفر برای تماشای این مسابقه جمع شده بودند، جمعیت زیادی همانند استادیوم فوتبال برای دیدن این مسابقه به پیست آمده بودند. مرحله سوم مسابقات «ناسکار» فستیوال بزرگ ماشین‌های امریکایی بود و علاقه‌مندان به این رشته به اینجا آمده بودند و جو بسیار جالبی بود. در چنین جوی بتوانی روی سکوی قهرمانی بروی، قطعاً رضایتبخش است.»

از دست دادن قهرمانی با یک دهم ثانیه اختلاف

او بیان می‌کند: «امکان قهرمانی در مرحله سوم را داشتم اما رسیدن به سکوی قهرمانی ریسک بالایی می‌طلبید. بنابراین ترجیح دادم که ریسک نکنم، به هر حال ما درصدی از ریسک را می‌توانیم قبول کنیم و بیشتر از آن ارزش ندارد. مسابقه تنگاتنگی داشتم و با یک دهم ثانیه در جایگاه دوم ایستادم. نتیجه یک مسابقه برای من چندان ارزشمند نیست و باید بتوانم کل مسابقات را با یک نتیجه خوب به پایان برسانم. قهرمانی در پایان سال برای من ارزشمندتر است و برای این موضوع تلاش خواهم کرد.»

دوست دارم بیشتر برندهای ایرانی را در اینجا تبلیغ کنم

طاهری از سختی‌های راه این گونه می‌گوید: « نمی دانم باید از کجا شروع کنم و چگونه سختی‌هایم را بگویم اما همه می‌دانند که رشته اتومبیلرانی رشته کم هزینه‌ای نیست و اگر نتوانی هزینه‌ها را تأمین کنی دوام نمی‌آوری. تا به اینجا همه هزینه‌ها را به تنهایی تأمین کردم. کار شخصی ام کامپیوتر است و تاکنون این گونه هزینه‌هایم را تأمین کرده‌ام البته کمی سخت می‌شود و این مسابقات «ناسکار» هزینه‌بر است و تاکنون هزینه مسابقات بعدی را تأمین نکردم اما تلاشم را می‌کنم تا یک اسپانسر خوب ترجیحاً از ایران پیدا کنم چون دوست دارم بیشتر برندهای ایرانی را در اینجا تبلیغ کنم.»

او بیان می‌کند: «تمرینات بسیار سنگینی برای خودم در نظر گرفتم و در حال حاضر با خودروی کارتینگ تمرین می‌کنم که رانندگی با این مدل خودرو بسیار سخت است و در حرارت 45 درجه دبی حدود 5 ساعت در پیست تمرین می‌کنم و با این وضعیت در روز 3 کیلو وزن کم می‌کنم اما با تمام این شرایط سخت در حال تلاش هستم. هم کار می‌کنم هم مسابقه می‌دهم و این موضوع موجب می‌شود تا فشار زیادی را تحمل کنم البته دلیل تحمل این فشار علاقه زیادی است که به اتومبیلرانی دارم.»

قهرمانی را از من گرفتند و به راننده دیگری دادند!

این راننده ایرانی با اشاره به سختی‌هایی که پشت سر گذاشته می‌گوید: «مسیر بسیار طولانی‌ای را در این سال‌ها طی کردم. بودجه کافی نداشتم و به این خاطر نتوانستم این رشته را به صورت آکادمیک یاد بگیرم و یا نتوانستم خودروهای بهتری بخرم به این دلیل مسیر طولانی تری را طی کردم اما اذیت نشدم. از کارتینگ شروع کردم و از ماشین‌های اجاره‌ای در پیست‌ها کارم را آغاز کردم، برای رسیدن به ورزش مورد علاقه ام سماجت به خرج دادم و آهسته آهسته پیش رفتم و با گذشت زمان نتیجه بهتری گرفتم.»

طاهری ادامه می‌دهد: «یک کارتینگ قدیمی مدل 2005 خریدم که به درد مسابقه نمی خورد اما با آن شروع به تمرین کردم و در مسابقات قهرمانی دبی شرکت کردم و چندین بار هم نتیجه خوبی گرفتم. سال بعد درآمد بیشتری داشتم و توانستم کارتینگ بهتری بخرم و در مسابقات DD2 که مسابقات کارتینگ دو دنده به حساب می‌آمد نتایج بهتری گرفتم. آهسته آهسته پیش رفتم تا اینکه زمان آن فرا رسید تا کار جدیدی را تجربه کنم. در پیست ابوظبی مسابقاتی برگزار شد و من به عنوان اولین شرکت کننده برای حضور در این مسابقه ثبت نام کردم و به صورت اقساط یک خودرو خریداری کردم، این مسابقه از 12 بخش تشکیل می‌شد که من 11 بار بر روی سکو رفتم و قهرمان شدم اما به دلیل ایرانی بودن قهرمانی را از من گرفتند و به راننده دیگری دادند!»

او بیان می‌کند: «من جام قهرمانی را دریافت کرده بودم و همه چیز تمام شده بود که یک باره بهانه آوردند و جام را از من گرفتند البته من چندان ناراحت نشدم چرا که آن قهرمانی برای من ارزش زیادی نداشت، من تجربه خوبی از این مسابقات به دست آوردم و همان جا ماشینم را فروختم و تصمیم گرفتم در مسابقات بین المللی شرکت کنم و بیرون از امارات مسابقه بدهم. در همان سال با خودروی تویوتا در طول روز در 4 مسابقه شرکت می‌کردم تا حدی که وقت نمی کردم از ماشینم خارج شوم چرا که باید بلافاصله در مسابقات بعدی شرکت می‌کردم، در یک مسابقه برنده شدم اما نتوانستم روی سکو بروم و دوستم برای گرفتن جایزه روی سکو رفت چون باید برای مسابقه بعدی می‌رفتم و نمی توانستم از ماشینم پیاده شوم.»

او ادامه می‌دهد: «در سال بعد در مسابقات استقامت شرکت کردم و در سال 2005 به عنوان مارشال (آتش‌نشان) در مسابقات بین المللی استقامت شرکت کردم و جان راننده‌ها را نجات می‌دادم و کارم این بود، البته به عنوان داوطلب آنجا می‌رفتم. آرزویم این بود تا روزی در این مسابقات شرکت کنم. با ماشین بی ام و از مسابقات 24 ساعته بارسلونا کارم را آغاز کردم و نتیجه خوبی گرفتم، این مسابقات را پیش بردم و تجربه ام را بالاتر بردم. کارتینگ را خیلی دوست دارم چرا که خالص‌ترین نوع اتومبیلرانی است چرا که هیچ تجهیزاتی ندارد و تنها راننده سوار 4چرخ می‌شود و یک فرمان در دست دارد با یک کوتور. 3 سال در تمام مسابقات 24 ساعته حضور یافتم که احساس کردم کافی است، امسال مسیرم را تغییر دادم و تصمیم گرفتم در مسابقات «ناسکار» شرکت کنم.»