قالیباف چه بلایی بر سر شهردار اصلاح طلب خواهد آورد؟!

جهان نیوز: تخریب و سیاه نمایی از کارنامه قالیباف تن‌ها راهی است که اصلاح طلبان و رسانه‌های حامی برای سال‌های پیش رو در نظر گرفته اند تا با معرفی شهر به عنوان شهر سوخته یا تحویل گرفتن ویرانه، اقدامات و کم کاری‌های بعدی خود را توجیه کنند. در حالیکه اصلاح طلبان توانستند ۲۱ کرسی شورای شهر تهران را نصیب خود سازند، یک موضوع همچنان در دستور کار آنهاست و آن نیز ادامه تخریب و نقد غیرمنصفانه شهردار کنونی پایتخت است. محمدباقر قالیباف ۱۲ سال بر کسی شهرداری تهران تکیه زد و در این مدت اقدامات قابل توجهی از خود بر جای گذاشت. در این میان از زمان بر روی کار آمدن قالیباف در پایتخت تا به امروز آتش توپخانه رسانه‌ها و فعالین اصلاح طلب به سمت او نشانه رفته و شهردار تهران با وجود اقدامات مثبت در سیبل مقابل این طیف قرار داشت. شیب تخریب شهردار تهران در زمان انتخابات مختلف تندتر از همیشه می‌شد و زمانیکه قالیباف برای انتخابات ریاست جمهوری نامزد می‌شد، پرونده‌های ویژه‌ای برای تخریب او گشوده می‌گردید. این داستان همچون سریالی در هر دوره‌ای تکرار می‌شد ولی در انتخابات سال ۹۶ با وجود کناره گیری قالیباف از انتخابات، وی همچنان به عنوان یکی از سوژه‌های اصلی تخریب اصلاح طلبان و حامیان دولت است. عمده‌ترین دلیل برای ادامه چنین روندی را می‌توان در انتخابات شورای پنجم شهر تهران دید. با رای آوری تمامی ۲۱ نفر لیست امید در انتخابات شورای پایتخت، بدون تردید یک شهردار اصلاح طلب یا حامی دولت بر صندلی شهرداری در خیابان بهشت تکیه خواهد زد. پستی که پس از ۱۴ سال بار دیگر در اختیار اصلاح طلبان قرار می‌گیرد. یکی از مهمرین دلایلی که باعث شد تا در ۱۴ سال قبل اصلاح طلبان این پست را از دست بدهند، عملکرد شورای اول و شهرداران اصلاح طلبی بود که ۴ سال شهر را به خاطر زدوبندها، درگیری‌های سیاسی و حاشیه سازی‌ها تعطیل کردند و مردم را از اداره مناسب تهران ناامید ساختند. پیش از آن نیز غلامحسین کرباسچی، شهردار مجرم و متخلف، کارنامه‌ای سیاه و ننگین از خود برجای گذاشته بود که شهرداری را به دفتر حزبی اصلاح طلبان تبدیل کرد و با رانت خواری و ویژه خواری، امکانات بیت المال در جهت منافع شخصی و حزبی به کار برده بود. سابقه اصلاح طلبان در مدیریت شهری به هیچ وجه روشن و مناسب نیست و این چیزی نیست که از خاطر افکار عمومی رفته باشد. حال پس از ۱۴ سال بار دیگر آن‌ها سکان هدایت شهر را در دست گرفته اند و در صورتیکه همان عملکرد تکرار شود، اعتماد عمومی نسبت به آن‌ها برای همیشه از بین خواهد رفت. شهرداری پایتخت همچون دولتی کوچکی است که همیشه در کانون توجهات کلیه مردم کشور و ۱۲ میلیون تهرانی قرار دارد و عملکرد شهردار و شورا بر جریان سیاسی حامی نیز تاثیرگذار است. از سوی دیگر در کنار چنین مولفه ای، در ۱۲ سال اخیر، پایتخت ایران به کارگاه سازندگی بزرگی تبدیل شده که مدیر آن در هر ماه یک پروژه بزرگ را افتتاح کرده و در سال ۲۰۰۸ نیز به عنوان ۸ شهردار برتر جهان انتخاب شد. برخی از پروژه‌ها مانند دریاچه شهدای خلیج فارس، برج میلاد، پل طبیعت و حمل و نقل عمومی تهران در کنگره جهانی متروپلیس، مسابقه بین‌المللی مدیریت پروژه ها، جایزه بین المللی تعالی مدیریت پروژه توانستند رتبه‌های برتر را برای کشور و شهرداری تهران کسب کنند. پایگاه اینترنتی اکونومیست مردادماه سال پیش مانند هر سال برای سال ۲۰۱۶ نیز گزارش و فهرستی درباره بهترین و بدترین شهرهای جهان ارائه کرد. براساس این گزارش جایگاه تهران اگرچه در مقام ۱۲۶ از ۱۴۰ کشور است، ولی این رتبه در پنج سال گذشته مدام بهتر شده است. برای مثال، تهران سال ۲۰۱۵ در مقام ۱۳۰ قرار داشت و سال ۹۵ در عمل چهار رتبه وضعیت آن ارتقاء پیدا کرده است. جالب اینجاست که تهران در لیست ده شهری که از نظر اکونومیست بیشترین پیشرفت را در سالهای اخیر کسب کرده اند رتبه نخست را کسب کرده است. پس از انتخاب شهرداری تهران به عنوان یک شهردار موفق و مطرح شدن نام تهران در میان شهرهای بزرگ جهان، برگزاری اجلاس شهرداران کلانشهرهای آسیایی و ایجاد دبیرخانه دائمی این اجلاس در تهران، شاید، یکی از مهم‌ترین اتفاقات در عرصه دیپلماسی شهری برای پایتخت ایران بود. در سال ۲۰۱۱ نیز مدیریت شهری تهران توانست به عنوان یکی از ۵ شهر برتر دنیا در حوزه حمل و نقل عمومی مورد تقدیر اجلاس بین المللی حمل و نقل پایدار قرار گیرد. سازمان ملل متحد و همچنین چند انجمن مطرح در سطح بین المللی از تهران به دلیل تلاش برای ارتقای سطح کیفیت زندگی شهری تقدیر کرده و جایزه ویژه مترو پلیس را به این شهر اختصاص دادند. همچنین در مراسم ششمین دوره جایزه مدیریت سبز، جایزه بنیاد جهانی انرژی در سال ۲۰۱۲ به شهرداری تهران اعطا شد. این موارد تن‌ها گوشه‌ای از افتخارات شهرداری تهران در طول ۱۲ سال گذشته است و می‌توان شاخص‌های بسیاری را در موفقیت مدیریت شهری در سال‌های اخیر به آن افزود. لیست بلندی از موفقیت‌های قالیباف در مدیریت تهران شامل اقدامات اجتماعی و فرهنگی نیز می‌شود. رسیدن طول خطوط مترو به ۳۰۰ کیلومتر، ۱۱ خط بی آر تی، سرانه فضای سبز از ۸ متر به ۱۷ متر مربع، احداث بیش از ۲۲۰۰ بوستان و پارک، بهره برداری از صد‌ها فرهنگ سرا، مددسرا و مراکز ترک اعتیاد بهاران، حمایت از زنان سرپرست خانوار، کودکان کار و معلولان، احداث ۵۲۰ کیلومتر بزرگراه و صد‌ها پروژه شهری دیگر، عملکرد و کارنامه‌ای است که هر شخصی در پست شهرداری تهران نمی‌تواند به راحتی به آن دست یابد. به طور کلی بیش از ۵۰ درصد از زیرساخت‌های شهری در حوزه‌های مختلف عمرانی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی، در یک دهه اخیر احداث شده و همین موضوع باعث هراس اصلاح طلبان در زمان ورود به ساختمان خیابان بهشت شده است. انتظارات و توقع شهروندان تهرانی در زمینه خدمات رسانی شهرداری تهران به میزانی افزایش یافته که هرگونه خللی در آن باعث نارضایتی مردم خواهد شد. در میان مدیران اصلاح طلب و حامی دولت که برای تصدی پست شهرداری مطرح شده اند، کسی با کارنامه اجرایی حتی نزدیک به عملکرد قالیباف وجود ندارد و تمامی این مدیران با رویکردهای سنتی و متکی بر مدل‌های غربی آشنایی با مدیریت جهادی و انقلابی ندارند که در طول شبانه روز ۱۷ ساعت را به کار اختصاص دهند و بر سر تمامی پروژه‌ها و مشکلات و مسائل شهری به صورت مستقیم حضور داشته و بر امور نظارت داشته باشند. تخریب و سیاه نمایی از کارنامه قالیباف تن‌ها راهی است که اصلاح طلبان و رسانه‌های حامی برای سال‌های پیش رو در نظر گرفته اند تا با معرفی شهر به عنوان شهر سوخته یا تحویل گرفتن ویرانه، اقدامات و کم کاری‌های بعدی خود را توجیه کنند. هزینه‌های بسیاری نیز در این راستا صورت گرفته تا با خرید و اجاره کانال‌ها و صفحاتی در شبکه‌های اجتماعی پروژه سیاه نمایی با قوت بیشتری در میان افکار عمومی ادامه یابد و به این صورت شهردار بعدی تهران که اصلاح طلب خواهد بود از افزایش انتظارات در خدمات رسانی شهرداری تهران مصون بماند و افکار عمومی را با تخریب‌ها و بهانه تراشی‌ها از مدیریت قبلی پایتخت، سرگرم نگه دارند.