اندلسی کردن نظام اسلامی و نیروهای مقاومت آتش به اختیار

سرویس سیاسی فردا؛ سارا مسعودی: روزی روزگاری در سرزمین‌های مسکون و متمدن اروپا به ندرت آثاری از زندگی مدنی و رونق قلمروی فکری دیده می‌شد. در آن زمان بود که مسلمانان موفق شدند تحول علمی و فرهنگی و شکوفایی هنری و ادبی را در قاره اروپا و آندلس پدید آورند تا آن جا که لوکاس مورخ معروف اروپایی دستاورد مسلمانان اسپانیا را برای فرهنگ اروپا را دارای اهمیت فوق العاده می‌داند. اما از این تمدن عظیم آندلسی با نفوذ فرهنگی واسب تروا چیزی نماند. اسب تروا های این بار پشت دروازه ی کشور ایستاده اند. لذا مقام معظم رهبری مرتبا از وضعیت فرهنگی ابراز نگرانی می کنند و به مسئله فرهنگ توجه ویژه دارند اما چه کسی جز مقام معظم رهبری احساس خطر می کند و مرتب گوشزد می کند؟ شورای عالی انقلاب فرهنگی که از نگاه مقام معظم رهبری به عنوان یک اتاق فرهنگی و مهندسی کشور بوده و بودجه ی 56 ملیارد و715 ملیون تومانی را به خود اختصاص داده است در ساده ترین کار یعنی نظارت بر اسناد فرهنگی فشل عمل می کند. این شورای عریض و طویل حتی نعره زدن هم بلد نیست و این مقام معظم رهبریست که باید از جایگاه رهبری علیه سند 2030 نهیب بزند. مشکل فقط شورای عالی انقلاب نیست بلکه اکثر نهادهای فرهنگی کشور طرح و نقشه بلند مدتی ندارند. رفتارهایشان انفعالیست، تفکر استراتژیک ندارند و فاقد اطلاعات هستند. مثلا مسئولین فرهنگی و علی الخصوص شورای عالی فضای مجازی آیا از پروژه اوترنت اطلاع کافی دارند؟ و در صورت اطلاع چه اقدام موثری را در جهت مقابله با این پدیده قرار است انجام بدهند؟

از سوی دیگر علی رغم تاکید مقام معظم رهبری بر مهندسی فرهنگی و وجود نهادی به نام شورای عالی انقلاب اسلامی موازی کاری، تداخل وظایف ، و تعدد مجاری تصمیم گیری موج می‌زند. از سوی دیگر قریب(به) اتفاق تمام نهادهای فرهنگی کشور بیشتر درگیر ترسیم فضای آرمانی و آرزوهای خود در فضای انتزاعی بدون رویکرد برنامه محوری هستند. مثلا شما با مراجعه به چشم انداز سند مهندسی فرهنگی کشور با خود خواهید گفت که این صحبت های قشنگ راجع ایران خودمان و از زمان تصویب(92) هشت سال دیگر است یا دارد راجع مدینه فاضله مهدوی صحبت می کند؟ در این شرایط مایوس کننده و با توجه به نگاه مقام معظم رهبری به فرهنگ به عنوان یک میدان کارزار مقام معظم رهبری صحبت از آتش به اختیار می کند. در این زمینه باید توجه داشت که مخاطبان دانشجویان فعال هستند واین به معنی اعتماد کامل به جوانان در زمینه یافتن مشکل فرهنگی و حل مشکل نه با هویچگری بلکه با اقدامات موثر است. از چند جنبه می توان اعتماد مقام معظم رهبری به قشر دانشجو را بررسی نمود. ۱- یکی از عوامل موفقیت آمیز کار فرهنگی خلاقیت است امری که نهادهای فرهنگی ما فاقد آن هستند و در بهترین حالت خوب تقلید می کنند. این درحالیست که جوانان دانشجو هم طالب خلاقیت هستند هم اجرا کننده آن. ۲- دانشجویان به دلیل حضور در متن جامعه رصدگر هوشیاری هستند کما اینکه مقام معظم رهبری می فرمایند: ((گاهی مسئولین متوجه نیستند چه دارد می گذرد در متن جامعه، اما آن جوان در متن جامعه است و می فهمد. ۳- دانشجویان به دلیل برخورد نزدیک با مخاطبان ومسائل فرهنگی بیشتر احساس دغدغه می کنند و این دغدغه خود انگیزه ای را برای اقدام وفعالیت ایجاد می کند. این درحالیست که انگیزه برای مدیران وکارکنان نهادهای فرهنگی ممکن است تنها مالی یا مقامی باشد. ۴- در زمینه فرهنگی تجارب خودجوش بهتر از تجارب نهادها عمل می کند. مردم در قبال جریان های فرهنگی وابسته به حکومت موضع می گیرند این درحالیست که اگر کاری خودجوش باشد می تواند موجی را ایجاد کند.مثلا مسجد جواد الائمه توانسته است در تربیت اشخاص فرهنگی موثر باشد ۵- ساختار های عریض و طویل تصمیم گیری اجازه حرکت های فرهنگی سریع را نمی دهد درحالی که در برخی موارد نیاز است به صورت اقدام یا عکس العمل صورت بگیرد. درپایان لازم است جمله امام خمینی ره الله علیه را نقل کنم که فرموده اند: "درباره فرهنگ هرچه گفته شود کم است. می دانید و می دانیم اگر انحرافی در یک رژیم پیدا شود دیری نخواهد کشید که انحراف فرهنگی برهمه غلبه کند" *-دانشجوی دکتری مدیریت رسانه