غرق شدن دلخراش یک نوجوان جلوی چشمان همکلاسی‌ها

خبرگزاری فارس طرح آموزش شنا در مدارس از مهر ماه 1389 آغاز شد و پس از چهار سالی که این موضوع در حال پیشرفت بود، به یکباره با توقف مواجه شد. توقف این طرح از سال 1392 کلید خورد و بعدها مسئولان تربیت بدنی آموزش و پرورش علت اصلی توقف این طرح را نداشتن اعتبارات برای اجرای این طرح ملی عنوان کردند. طرح (سباح) یا آموزش اجباری شنا به دانش‌آموزان سوم دبستانی با این هدف آغاز شد که دانش‌آموزان بتوانند شنا را به صورت پایه در مدارس آغاز و در آینده این ورزش را ادامه دهند تا به ورزش قهرمانی کشور متصل شود؛ ضمن اینکه موضوع آموزش شنا از تأکیدات پیامبر مکرم اسلام(ص) است. شروع این طرح به صورت کلی برای آموزش شنا، ایده خوبی بود اما بعدها منتقدان عنوان کردند که دانش‌آموزان با چند ساعت نمی‌توانند در معدود استخرها آموزش شنا ببینند و موارد متعددی از عدم اجرای صحیح این طرح ارائه شد. در حالی آن زمان منتقدان به دنبال توقف طرح شنا(سباح) بودند که آموزش و پرورش تلاش می‌کرد تا با تمام توان، این طرح را به سرانجام رساند و حدود یک میلیون دانش‌آموز پایه سومی، با اصول اولیه شنا کردن و ماندن روی آب آشنا شوند. نا گفته نماند هر طرحی در آغاز اجرا با مشکلاتی مواجه می‌شود، اما مهم ادامه فعالیت با برطرف شدن مشکلات است. کیومرث هاشمی که در زمان اجرای طرح آموزش شنا در مدارس به عنوان قائم مقام وزیر آموزش و پرورش در امور تربیت بدنی بود، در دی ماه 1389 در خصوص این طرح گفت: «زمانی که طرح اجباری شدن شنا مطرح شد، مساله داشتن استخر به طور دقیق مورد توجه قرار گرفت. در حال حاضر 1055 استخر سرپوشیده که استاندارد هستند برای این طرح شناسایی شده‌اند. جدا از آن ‌که آموزش و پرورش در این زمینه با استخرهای خصوصی و دولتی قرارداد می‌بندد، بیش از 80 درصد دانش‌آموزان ابتدایی در مناطقی واقع شده‌اند که استخر دارند. برای 20 درصد باقی‌مانده دانش‌آموزان نیز که حدود 200 هزار نفر می‌شوند در ایام تابستان با برگزاری اردوهای 20 روزه فرهنگی و آموزشی برنامه داریم که در آنجا شنا را آموزش ببینند. ما به دنبال این هستیم که بعد از شناسایی نقاط ضعف این طرح و رفع آنها، در شورای عالی ورزش به ریاست رئیس‌جمهور، مصوب نماییم که دانش‌آموزی از مقطع پنجم ابتدایی به مراحل بالاتر برود که رشته شنا را کامل یاد گرفته باشد. آن وقت می‌توانیم ادعا کنیم که ورزش به معنای واقعی کلمه در آموزش و پرورش نهادینه شده است». نکته قابل توجه این است که در سال‌های اخیر بسیاری از کودکان و نوجوانانی که وارد ورزش حرفه‌ای به خصوص شنا شده‌اند اذعان می‌کنند از همین مدارس کار را آغاز کردند و اگر مدرسه، آنها را به اجبار برای آموزش به استخر نمی‌برد، هرگز نمی‌توانستند امروز شناگری قابل برای خودشان باشند. فارغ از موضوع آموزش شنا، امروز در بسیاری حوادث هستند افرادی که به علت ندانستن شنا، در رودخانه، دریا و دریاچه‌ها جان خود را از دست می‌دهند. **لحظه‌ای که نوجوان کرمانشاهی در دریاچه جان سپرد در یکی از جدیدترین موارد، چندی پیش بود که حادثه‌ای تلخ در سراب نجوبران بخش بیستون شهرستان هرسین از توابع کرمانشاه رخ داد. در این حادثه، نوجوانان در حاشیه این دریاچه در حال بازی بودند که توپ آنها به درون دریاچه افتاد و یکی از بچه‌ها به نام «علی» برای آوردن توپ، دل به آب زد. اما بعد از مدتی، علی به علت اینکه شنا بلد نبود در وسط این دریاچه شروع به دست و پا زدن و کمک خواستن کرد. فردی برای کمک به او تلاش کرد اما چون او هم شنا بلد نبود، نتوانست کاری از پیش ببرد. لحظات به سرعت می‌گذشت و بر جمعیت نظاره‌گر بر کودکی که در حال غرق شدن بود، اضافه می‌شد اما هیچ‌کس شنا بلد نبود و در نهایت علی به اعماق آب فرو رفت. در شرایطی که نوجوانی در حال جان دادن بود و هیچ‌کس نمی‌توانست او را نجات دهد، نوجوانی هم دوربین به دست، لحظات مرگ هم مدرسه‌ای خود را ثبت می‌کرد که البته همین هم جای سوال است که نوجوانان‌مان استفاده از ابزارهای ارتباطی را کاملا می‌دانند و تصویری می‌گیرند که جهانی می‌شود اما قادر به نجات فرد در حال غرق شدن نیستند!