۷ نکته درباره استفاده جناحی نکردن از شهدا

۲- جوری می گویند شهدا را جناحی و سیاسی نکنید که انگار خدا روی پیشانی جماعتی نوشته است «پیش مرگ»! و خلق شان کرده است تا تقی به توقی خورد، خودشان را بکنند گوشت جلوی توپ! اما باور کن پیش مرگ ها ربات نیستند که در پیش فرض شان نوشته باشند: تو «باید» در موقعیت خطر خودت را قربانی جامعه کنی! ۳- پیش مرگ ها هم مثل تو آدم اند. خانواده دارند با همه ی تعلق خاطرهای دوست داشتنی. اما دقیقا چه اتفاقی می افتدکه یکی می شود مثل تو که از روی عافیت طلبی به جریان سازشگر رای داده ای و برای اینکه شکم ت بیش تر از همیشه سیر باشد، به گِل گرفتن انرژی هسته ای مملکت ت راضی شده ای، یکی هم می شود مثل جواد تیموری، که در موقعیت بحرانی، قید جانش را می زند و از گوشه ی ذهنش هم نمی گذرد که ممکن است سی سال بعد بشود جلاد و قاتل ش مظلوم شهید! ۴- ما که بخیل نیستیم. اصلا بیا روی ما را کم کن! محض نمونه هم که شده یک شهید مثال بیاور که عافیت طلب بوده باشد. یک شهید نام ببر که سر سازش با باطل -که سرکرده ش استکبار جهانی است- داشته است. ۵- بیا برای یک هم بار که شده وجدان داشته باش! این پاسداری که 17 خرداد 96 جان ش را برای امنیت ملی فدا کرد، می توانست با انواع و اقسام توجیه، عقب بکشد و در برابر تروریست ها مقاومت نکند. در بدترین شرایط هم اگر توبیخ ش می کردند حکم ش اعدام نبود؛ اما ایستاد و مقاومت کرد چون از جریان و تفکری خط می گرفت که به ایستادگی در برابر کفر و باطل اعتقاد دارد. ۶- اگر پیش مرگ ها را قبول داری و برایشان یقه می دری باید پیشنیه آن ها را هم قبول داشته باشی، نه اینکه تا پیش از شهادت افراطی و بی شناسنامه و لبو فروش باشند و بعد از مرگ بشوند قهرمان ملی! ۷- تاریخ بخوان و ببین که نان به نرخ روز خورها عاقبت به خیر نمی شوند و قبول کن اگر جواد تیموری های انقلاب نبودند اصلا اثری از وجود عافیت طلب تو روی زمین خاکی نبود که حالا بخواهی آروغ روشنفکری بزنی و بچه های انقلاب را با برچسب افراطی خطاب کنی! همین که هستی و نفس می کشی، صدقه سر همین حزب اللهی های جان فداست. با این همه، مختاری زنده هایشان را تخریب و شهیدان شان را تحریف کنی تا کشته ی بی راه و بی تفکر شوند بلکه امثال تو بتوانند دوست شان داشته باشند!