جزایر کوک در کجای جهان قرار دارد؟

سرویس سبک زندگی فردا : تا به حال نام جزایر کوک را شنیده‌اید؟ این جزیره‌ها از محبوب‌ترین نقاط روی زمین در بین گردشگران هستند. در این سری مقاله با ما به نقل از کجارو همراه باشید.

جزایر پیت کرن کجاست؟ مجموعه جزایر کوک کشوری جزیره‌ای و خودمختار واقع در اقیانوس آرام جنوبی است. با وجود استقلال، اما هنوز در دفاع و سیاست‌های خارجی تحت کنترل نیوزیلند است. کشور کوک مجموعه‌ای از ۱۵ جزیره بوده که مساحت تمام آن‌ها به ۲۴۰ کیلومتر مربع می‌رسد. با اینکه اهالی کوک همگی شهروندان نیوزیلند هستند، اما ملیتی جدا از دیگر مردمان نیوزیلند به آن‌ها داده می‌شود. بیش‌ترین جمعیت این کشور در جزیره راروتونگا متمرکز شده که فرودگاه بین‌المللی نیز در آن‌جا قرار دارد. جمعیت بسیار زیادی از مردمان کوک در نیوزیلند بخصوص در جزیره شمالی زندگی می‌کنند. در ادامه به تاریخ، جغرافیا، سیاست، مردمان و جاذبه‌های گردشگری این منطقه می‌پردازیم. جغرافیا جزایر کوک در اقیانوس آرام جنوبی، شمال نیوزیلند، بین جزایر پولینزیای فرانسه و ساموآی آمریکا قرار دارد. این کشور شامل ۱۵ جزیره و ۲ آب‌سنگ است. ۱۵ جزیره این کشور که ۲۲۰۰۰۰۰ کیلومتر مربع از آب اقیانوس را از آن خود کرده‌اند به دو دسته جزایر جنوبی و شمالی آتول (آتول یا آب‌سنگ حلقوی مجموعه‌ای از آب‌سنگ‌های مرجانی جلبکی هستند که به شکل دایره مجمع‌الجزیره‌را در اقیانوس، و مرداب کم عمقی را در وسط به وجود آورده‌اند) تقسیم می‌شوند. این جزیره‌ها در اثر فعالیت‌های آتشفشانی به وجود آمده‌اند که قسمت شمالی قدیمی‌تر و شامل ۶ آتول هستند. تاریخ جزایر کوک ابتدا در قرن ۶ توسط مردمان پولنزیایی که از تاهیتی مهاجرت کرده بودند رنگ منطقه‌ی مسکونی به خود گرفت. اولین گزارش ثبت شده از این منطقه مربوط به دریانوردی اسپانیایی به نام آلوارو دو مندانا است که در سال ۱۵۹۵ در سفری، جزیره پوکاپوکا (از جزایر کوک) را مشاهده کرد و نام آن را سن برنارد نهاد. در سال ۱۶۰۶ دریانوردی پرتغالی به نام پدرو فرناندز که برای پادشاهی اسپانیا خدمت می‌کرد اولین گزارش مبنی بر پهلو گرفتن و پا نهادن اروپایی‌ها بر جزیره اکاهانگا ثبت کرد و نام آن را ژنته هرموسا یا مردمان زیبا نهاد. در سال ۱۷۷۳ و ۱۷۷۷ کاپیتان و دریانورود بریتانیایی جیمز کوک (James Cook) به این جزیره رسید و نام آن‌ها را جزایر هروی (Hervey) نهاد. بعد‌ها به افتخار کاپیتان نام جزایر را کوک نهادند.

در سال ۱۸۱۳ جان ویلیام یک مبلغ روحانی اولین بار جزیره راروتونگا را مشاهده کرد و در سال ۱۸۱۴ توسط اروپایی‌ها ثبت شد که البته بین آن‌ها و بومیان جنگ درگرفت و عده زیادی کشته شدند. این جزیره تا سال ۱۸۲۱ یعنی آمدن مبلغان هیچ اروپایی دیگری به چشم ندید. مسیحیت به سرعت در بین مردمان جزیره رواج یافت.

اقتصاد

جغرافیای منطقه تاثیر مستقیمی بر اقتصاد آن دارد. جزایر کوک از از بازارهای خارجی بسیار دور، فاقد منابع طبیعی اصلی، دارای صنعت محدود و بسیار مورد حمله بلاهای طبیعی است. صنعت گردشگری پایه اقتصاد این کشور است. از این گذشته جزایر کوک از نظر اقتصادی توسط نیوزیلند تامین می‌شوند. جمهوری خلق چین نیز کمک‌های بسیاری به جزیره کرده است که از میان آن‌ها می‌توان به ساخت ساختمان‌های شهربانی اشاره داشت. جزایر کوک با تلاش‌های مختلف در حال گسترش کشاورزی، معدن و صنعت ماهیگیری است.

زبان

زبان مردمان جزایر کوک شامل انگلیسی، مائوری یا راراتونگانی، و پوکاپوکانی است که شامل لهجه‌های بسیار زیادی نیز می‌شوند، البته زبان رسمی کشور انگلیسی و مائوری است. تمام این زبان‌ها و لهجه‌ها بسیار نزدیک به زبان تاهیتی و مائوری نیوزیلندی است.

هنر

حکاکی روی چوب یا منبت‌کاری

منبت کاری چوب رایج‌ترین هنر در جزایر کوک به شمار می‌رود. نزدیک بودن جزیره‌ها به یکدیگر کمک کرده تا سبکی مشابه تن‌ها با تفاوت‌های جزیی در بین بومی‌ها رایج باشد. راروتونگا به خاطر مجسمه‌های خدایان، آتیو به خاطر صندلی‌های چوبی، میتیارو، موکا و آتیو برای کوپال‌ها و تخته‌ها و مانگایا برای تیشه‌های مخصوص مراسم مذهبی شهرت دارد. بسیاری از آثار حکاکی‌های چوبی اصیل و قدیمی یا به دست اروپاییان دزدیده یا توسط مبلغان سوزانده شدند. امروزه کار با چوب دیگر هنر اصلی محسوب نمی‌شود.

بافندگی

برخی جزیره‌ها به بافتن حصیر، سبد یا کلاه می‌پردازند. نمونه بارز این هنر کلاه‌های ریتو (Rito) است که توسط بانوان برای رفتن به کلیسا بافته شد. این محصول از رشته‌های صاف و تازه‌ی درخت نارگیل ساخته می‌شوند که کیفیت بسیار بالایی دارند.

تیویوی یا تایویوی (Tivaevae)

تایویوی یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین هنرهای مردمان کوک است. این محصول نوعی لحاف چند تکه‌ی دست‌دوز است که ابتدا در قرن ۱۹ توسط همسران مبلغان به بومی‌ها معرفی شد و تا به حال ادامه دارد. این لحاف چند تکه یکی از دلایل شهرت این منطقه است.

حیات وحش گل‌های بومی این منطقه یاس تاهیتی نام دارند. جزایر کوک مملو از موش‌های صحرایی سیاهی است که بومی منطقه نیستند. این موش‌ها باعث کاهش جمعیت پرند‌ه ها‌ی جزیره شده‌اند. در ۲۷ آوریل ۲۰۰۷ طوطی‌های کوهل (Kuhl's lorikeet) را دوباره وارد جزایر آتیو و ریماتارا کردند. فسیل‌ها نشان می‌دهند که این گونه در حداقل ۵ جزیره این کشور وجود داشته است. کشتن بیش از حد این پرندگان به خاطر پرهای قرمزشان دلیل اصلی انقراض پرندگان در جزایر کوک است. مسیر دستیابی بهتر است برای سفری ایمن، به صرفه و عالی با تورهای مخصوص همسفر شوید. خود جزیره تورهایی، چون تورهای بازدید از کلیسا‌ها را در اختیار گردشگران قرار می‌دهد.