چرا اصلاح طلبان تهران را «شهر سوخته» می‌نامند⁉️

137 آنلاین: افزایش سرانه فضای سبز شهروندان تهرانی از 9 متر در 20 سال به 15 متر در طول 12سال پیش از انقلاب اسلامی ایران، پایتخت دارای ۷۵ پارک و مساحت فضاهای سبز و جنگل کاری آن ۲ هزار و ۹۳۷ هکتار بود. بوستان های ملت، لاله، ساعی و جمشیدیه از مهمترین بوستان های شهر تهران هستند که قبل از انقلاب ساخته شده اند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و به دنبال آن ۸ سال جنگ تحمیلی حدود ۶۳ پارک در تهران ساخته شد. در واقع سرانه فضای سبز هر شهروند تهرانی تا سال ۶۴ تنها نیم متر بود. کنلگ احداث کمر‌بند سبز پيرامون شهر تهران در ‌هاشم ‌آباد و دولت ‌آباد در سال 64 زده شد. روند توسعه جنگلكاري نيز از سال 57 تا 66 نزولي و از آن پس تا پايان سال 1381 صعودي بوده است. حال اینکه روند توسعه فضاهای سبز پایتخت از حدود سال ۶۵ آغاز شد و این در حالی است که هزار و ۷۳۰ پارک تا اواخر سال ۹۱ ساخته شد و همین امر سبب شد تا مساحت فضاهای سبز و جنگل کاری که در دوران پیش از انقلاب ۲ هزار و ۹۳۷ هکتار بود به ۴۰ هزار هکتار برسد. بر اساس آمارهای موجود سرانه فضای سبز هر شهروند از سال ۶۴ تا ۸۴ یعنی طی ۲۰ سال ۸/۵ متر اضافه شد و به ۹ متر رسید. پس از آن طی ۸ سال به ازای هر شهروند تهرانی ۶ متر به سرانه سبز اضافه شد. این روند در حالی شکل گرفت که پس از آن با ساخت بیش از ۲۰۰ بوستان دیگر در شهر تهران فضای سرانه سبز هر شهروند تهرانی به ۱۵ متر مربع رسید. حال اینکه با وجود اقلیم نیمه خشک تهران، بیش از ۹۵ درصد فضای سبز در سال ۶۵ با استفاده از آب شرب آبیاری می شده است، اما امروز این مهم با استفاده از آب خام آبیاری می شود. در واقع آبیاری توسط چاه ها، قنوات و آب های جاری صورت می گیرد. طی ۱۰ سال گذشته نیز با وجود کمبود آب، مدیریت فعلی شهری با تملک باغات قدیمی به احداث بوستان و فضای سبز در مناطق خشک اقدام کرده است. در حال حاضر نیز بوستان های محله ای، منطقه ای و فرا منطقه ای شهر تهران به ۲ هزار و ۱۳۰ رسیده است. اهمیت فضاهای سبز در محیط شهری تا آن حد است که به عنوان یکی از شاخص های توسعه یافتگی جوامع مطرح بوده و نبود آن به معنی عدم وجود سلامت و تندرستی در شهرها تلقی می شود به طوری که حتی مفهوم شهر بدون وجود فضای سبز، قابل تصور نیست. ۲۳ میلیون سفر شهری در ماه در مسیر بزرگراه امام علی(ع) پروژه احداث بزرگراه امام علی(ع) وارد پنجمین سال خدمت‌رسانی به شهروندان تهرانی شد ایده ساخت بزرگراهی در شرق تهران که از شمال و جنوب پایتخت را درنوردد، به اواخر دهه ۶۰ خورشیدی بازمی‌گردد؛ آن زمان این طرح را «بزرگراه شرق» نام نهادند اما مشکل رفع معارضات ملکی متعدد و همچنین شبکه پرحجم تأسیسات شهری که در مسیر پروژه قرار داشت، بارها و بارها اجرای آن را به تأخیر انداخت. اوایل سال ۱۳۹۰ طرح مذکور با عنوان بزرگراه امام علی (ع) پس از اعمال تغییراتی در نقشه‌های اولیه به مرحله تصویب رسید و به این ترتیب مسیر ۳۸ کیلومتری که ۹ کیلومتر آن پیش تر ساخته شده بود، پس از ۲۲ ماه عملیات عمرانی شبانه‌روزی، تکمیل و به بهره‌برداری رسید. در واقع با رفع بیش از ۷ هزار واحد مسکونی، جابجایی معارضات تأسیساتی درهم تنیده و اجرای بیش از ۴۰۰ کیلومتر شبکه جایگزین و در نهایت به موجب ساخت ۵۷ پل در قالب ۲۵ تقاطع غیر همسطح، راه بزرگراه امام علی (ع) باز شد تا شهروندان تهرانی بتوانند از بزرگراه ارتش تا کمربندی شهرری را در مدت زمان حداکثر نیم ساعت طی کنند. حالا بزرگراه امام علی (ع) به یکی از پر ترددترین معابر شریانی تهران تبدیل شده است که هر روز حدود ۷۵۰ هزار سفر شهری از طریق آن صورت می‌پذیرد. در واقع هر روز به طور متوسط ۳۶۴ هزار دستگاه خودرو در مسیر شمال به جنوب این بزرگراه و ۳۸۵ هزار دستگاه خودرو در مسیر جنوب به شمال تردد می‌کنند؛ امری که نشان می‌دهد بزرگراه امام علی (ع) به طور ماهانه پذیرای ۲۳ میلیون سفر شهری است. منتخبان شورای پنجم منتسب به لیست امید و اصلاح طلبان پاسخ دهند، آیا بزرگراه 5 ساله امام علی (ع) که سال های متمادی حتی در دوران مدیریت خودشان بر زمین مانده بود و امروز سبب رفاه شهروندان تهرانی شده آیا نماد شهر سوخته است؟ ایضا منتخبان شورای پنجم پاسخ دهند چند پروژه بر زمین مانده یا پروژه جدید نه در حد و اندازه بزرگراه امام علی (ع) که به اندازه نیمی از این بزرگراه در برنامه های خود دارند⁉️ به عمل کار برآید...