ادامه کپی کاری دولت از روی غرب

خبرگزاری تسنیم: اقدام شرکت بهینه‌سازی مصرف سوخت برای اضافه کردن میزان تولید گاز دی اکسید کربن در برچسب انرژی خودرو را می‌توان مویدی بر شناخت نادرست از علل آلودگی هوا ارزیابی کرد. چراکه دی اکسید کربن آلاینده هوا نیست و می‌بایست میزان تولید گازهای آلاینده هوا مانند CO، NOx، Sox و PM‌ها به جای دی اکسید کربن به عنوان عامل اصلی آلودگی هوای کلان شهر‌ها در این برچسب قرار می­گرفت. یکی از تلاشهای کشورهای مستکبر و سلطه‌جو برای حفظ هیمنه پوشالی خود، القای ناتوانی برای وابسته ساختن سایر کشور‌ها از نظر فرهنگی، اقتصادی و. است. در نگاه امام خمینی (ره) نیز غرب زدگی به معنای عدم اتکاء مردم و مسئولین به توانایی بالقوه و بالفعل خود برای رفع مشکلات و اتکاء به نیروی خارجی برای کسب ترقی است. غرب‌زده کسی است و تن‌ها راه حل مشکلات و ترقی و کمال را در عملکرد غرب دیده و خود را مزین به فرهنگ و عمل غربی نموده است. یکی از جدی‌ترین نمودهای این القای ناتوانی را می‌توان در حوزه انرژی کشور مشاهده نمود. در گزارش اول از غرب‌زدگی در حوزه انرژی به موضوع «تلاش مسئولین کشور برای پیوستن به موافقتنامه پاریس» پرداخته شد. در گزارش دوم به تلاش مسئولین وزارت نفت برای حذف کارت سوخت به عنوان موثرترین شیوه کنترل مصرف و قاچاق بنزین به بهانه استفاده نشدن آن در کشورهای غربی و آمریکا پرداخته شد. در گزارش سوم نیز بهتلاش وزارت نفت برای انعقاد قرارداد با شرکت توتال پرداخته شده است. شرکتی که علی رغم اعتراف به پیشرفت چشمگیر توان داخل در توسعه فاز ۱۲ پارس جنوبی، زیان‌های بسیاری را به ایران تحمیل کرده است. ******* تدوین استانداردهای مصرف سوخت خودرو برعهده شرکت بهینه سازی مصرف سوخت است. تقریبا از اوایل سال ۹۴ زمزمه‌های تغییر برچسب انرژی به گوش می‌خورد. مرداد ماه سال ۹۴ بود که «مریم مهدی نژاد» رئیس تدوین معیار و ممیزی مصرف سوخت شرکت بهینه سازی مصرف سوخت عنوان داشت که در کشورهای اتحادیه اروپا در دهه گذشته برای کاهش گازهای گلخانه‌ای، دی اکسید کربن را هدفگذاری و مصرف سوخت را با آن لحاظ می‌کنند. وی همچنین تاکید داشته است که با توجه به ارتباط مستقیم تولید دی اکسید کربن و مصرف سوخت، ۲ سناریو در کمیته‌های شرکت بهینه سازی مصرف سوخت برای تغییر برچسب انرژی خودرو در حال بررسی است. در انت‌ها تصمیم بر آن شد تا میزان انتشار گاز دی‎اکسید کربن در برچسب انرژی گنجانده شود. رئیس بخش استاندارد، تدوین معیار و ممیزی مصرف سوخت در شرکت بهینه‌سازی مصرف سوخت در مورد علت این اقدام در برچسب مصرف سوخت خودرو‌ها در مهرماه ۹۴ گفته است که استاندارد پیشنهادی، برگرفته از قوانین اتحادیه اروپا در باره انتشار دی اکسید کربن برای خودروهای سواری لحاظ شده است. مهدی نژاد با اشاره به این که میانگین وزنی انتشار دی اکسید کربن در سال ۹۳ برای خودروهای تولیدی کشور حدود ۱۷۷ گرم بر کیلومتر است، تصریح داشته که طبق برنامه ریزی اتحادیه اروپا قرار است حد مجاز انتشار گاز گلخانه‌ای دی اکسیدکربن در سال ۲۰۱۵ به ۱۳۰ گرم بر کیلومتر و در سال ۲۰۲۰ به ۹۵ گرم بر کیلومتر کاهش یابد. اقدام شرکت بهینه‌سازی مصرف سوخت برای اضافه کردن میزان تولید گاز دی اکسید کربن را می‌توان در ادامه پروژه بزرگ جلوه دادن اثر گازهای گلخانه‌ای و به خصوص گاز دی اکسید کربن در گرمایش زمین دانست. چراکه گاز دی اکسید کربن آلاینده هوا نیست و اگر میزان آلایندگی هوا در خودرو مورد توجه باشد باید میزان انتشار گازهایی مانند CO، NOx، Sox و PM‌ها به جای دی اکسید کربن در برچسب آورده شود. اما واقعیت ماجرا این است که از ابتدا نظریه اثر گازهای گلخانه­ای مانند دی اکسید کربن در گرمایش زمین دارای اجماع علمی نبوده و همواره مخالفین سرسختی را به همراه داشته است. در همین رابطه در یکی از مقالات و اعتراضات علمی در سال ۲۰۰۷ دادخواستی توسط عده‌ای از دانشمندان به رهبری پروفسور فردریک سیتز، رئیس وقت آکادمی ملی علوم ایالات‌متحده آمریکا تنظیم شد که توسط بیش از ۳۱ هزار نفر از متخصصان و دانشمندان آمریکایی تأیید شد. در این دادخواست، پایه علمی نظریه گرمایش زمین توسط گازهای گلخانه‌ای غیرقابل‌قبول عنوان شد. در این پژوهش عنوان شد که استفاده انسان از زغال‌سنگ، نفت و گاز طبیعی به طور زیان آوری زمین را گرم نکرده است. در پروژه بزرگ جلوه دادن اثر گاز دی اکسید کربن در گرمایش زمین تلاش می‌شود با معرفی مصرف سوخت فسیلی به عنوان اصلی‌ترین منبع تولید گاز دی‌اکسید کربن، موانع جدی در بهره­‌مندی از منابع انرژی به خصوص در کشورهای در حال توسعه به عنوان موتور محرک اقتصاد و صنعت به وجود آید. نگرانی در مورد همراهی ایران با این پروژه زمانی دو چندان می‌شود که ایران در مجموع ذخایر نفت و گاز در رتبه اول قرار دارد و همراهی با این پروژه به معنی محدود ساختن مصرف سوخت فسیلی در کشور است؛ بنابراین لازم است تا پیش از اجرایی سازی برنامه کشورهای اروپایی، ابعاد و تاثیرات این تصمیم در کشور به صورت کامل مورد توجه قرار گیرد تا از محل سیاست‌های نادرست مصرف سوخت، معضل آلودگی هوای کلان شهرهای کشور بیش از این مشکل ساز نشود.