استراتژی نظامی در صورت جنگ با ایران/ ۱۰ تاکتیک برای پایان دادن «دوران بزن دررو»

سرویس سیاسی فردا: تهدید نظامی ایران در طول سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی بارها از سوی آمریکا و رژیم صهیونیستی به صورت علنی مطرح شده است اما آنگونه که رهبر معظم انقلاب فرموده‌اند «اگر حمله‌ی نظامی برای آمریکا مقرون به صرفه بود، یک لحظه تأمّل نمی‌کرد»؛ اما اینکه چرا حمله نظامی به ایران توسط هیچ ‌کشوری از جمله آمریکا و رژیم صهیونیستی مقرون به صرفه نیست را می‌توان در نوع استراتژی دفاعی ایران در برخورد با هرگونه حمله نظامی جستجو کرد که چکیده این استراتژی در عبارت «دوران بزن دررو تمام شده است» خلاصه شده است که دشمنان را در موضع «ترس» و «غافلگیری» قرار می‌دهد.

ضعف روز افزون آمریکا و افزایش قدرت دفاعی ایران از سویی و هزینه‌های سنگین اقتصادی و افزایش نفرت عمومی جهان از جنگ‌های آمریکا از سوی دیگر، تهدید نظامی ایران را بیشتر به یک بلوف شبیه کرده است و از آن به لاف در غریبی یاد می‌شود اما دشمنان ایران اسلامی به خوبی می‌دانند که در صورت حماقت و حمله نظامی به ایران، راه گریز و فراری برای آنها وجود نخواهد داشت و تاوان آن را به سختی خواهند داد و همین موضوع در دل دشمنان ترس و واهمه ایجاد کرده است؛ از سوی دیگر ناشناخته بودن واکنش ایران و ترس از غافلگیری، هرگونه جدیت در تصمیم‌گیری را برای آنان دچار تردید کرده است و تاکنون صرفاً به لفاظی‌ها و خط و نشان‌کشیدن‌های رسانه‌ای بسنده کرده‌اند.

در تشریح پایان یافتن «دوران بزن دررو» و استراتژی دفاعی مبتنی بر آن، چهار راهبرد اصلی در دکترین دفاعی کشور وجود دارد:

الف) ایران هیچگاه شروع کننده جنگ نخواهد بود / نفی سیاست جنگ‌طلبی

ب) دشمنان پایان دهنده جنگ نخواهند بود / سیاست قدرت بازدارنده

ج) ما در مقابل هر تهدیدی، تهدید می‌کنیم / سیاست اقدام در مقابل اقدام و عدم انفعال

د) پاسخ ایران به جنگ، سخت و پشیمان‌کننده خواهد بود / سیاست مشت‌های پولادین و اقتدار دفاعی

درخصوص تاکتیک‌های ایران اسلامی برای تحقق استراتژی پایان یافتن دوران بزن دررو، ناگفته‌های بسیاری وجود دارد که صرفاً تعداد محدودی از آنان توسط فرماندهی کل قوا و سایر مقامات دفاعی و سیاسی کشور افشاء و علنی شده است؛ از این رو سلسله اقدامات ایران برای مقابله با تهدیدهای نظامی علیه کشورمان که علناً مطرح شده در ادامه آمده است:

1) مسدود کردن تنگه هرمز، ممانعت از ورود و خروج کشتی‌های نفتی و قطع شاهراه اصلی نفتی جهان با کاشتن مین‌های دریایی، مسدودکردن‌های فیزیکی و استفاده از سامانه‌های موشکی، زیردریایی‌ها و بالگردها

2) استفاده همزمان از ده‌ها قایق‌ تندروی مجهز به موشک‌ها و اژدرهای کوتاه برد ضدکشتی برای حمله به ناوها و کشتی‌های کشورهای متخاصم در خلیج فارس

3) توزیع گسترده سکوهای شلیک موشک‌های دوربرد و ساخت شهرهای زیرزمینی موشکی در مناطق مختلف ایران برای تمرکززدایی و مصونیت‌بخشی از حمله هوایی دشمنان و استفاده حداکثری در صورت حملات گسترده و چندوجهی

4)حمله نظامی به متحدان و پایگاه‌های نظامی آمریکا در کشورهای منطقه از جمله افغانستان، عراق و سایر کشورهای عربی حوزه خلیج فارس از جمله کویت، امارات، بحرین و عربستان سعودی

5) به خطر انداختن منافع آمریکا در خلیج عدن و دریای سیاه توسط نیروهای دریایی ایران

6) شلیک برق‌آسا و همزمان ده‌ها موشک بالستیک دوربرد به اهداف مورد نظر برای شکستن سپرهای هوایی کشورهای متجاوز از جمله گنبد آهنین رژیم صیونیستی

7) حمله همه‌جانبه به اسرائیل به عنوان متحد آمریکا و با خاک یکسان کردن حیفا، تلاویو و ذرات‌خانه‌های هسته‌ای آنان

8) همراه کردن نیروهای حزب‌الله لبنان، گروه‌های جهادی فلسطینی و سایر نیروهای شبه نظامی شیعه در منطقه از یمن، عربستان، کویت و عراق گرفته تا کشورهای قلب اروپا برای به خطر انداختن منافع آمریکا و اسرائیل

9) پشتیبانی، حمایت مالی و تجهیز تسلیحاتی هر گروهی و کشوری که با اسرائیل می‌جنگد؛ سیاست مسلح کردن کرانه باختری فلسطین، غزه و گروه‌های جهادی

10) فعال کردن جدی نیروهای سری برون‌مرزی ایران و نیروی قدس سپاه برای ایجاد خسارت به نیروها و منافع کشورهای متخاصم در سراسر جهان

بی‌شک روحیه شهادت‌طلبی، ایمان دینی و عشق و علاقه جوانان ایرانی به مبارزه با رژیم صهیونیستی و دفاع از ایران اسلامی در کنار تاکتیک‌های نظامی پایان یافتن دوران بزن دررو، از عوامل اقتدارساز جمهوری اسلامی است که در محاسبات دشمنان برای عملیاتی نکردن تهدید جنگ علیه ایران نقش بسزایی دارد.