معلمی که روزی ۳۵ کیلومتر راه می‌رود

روزنامه ایران: راه پرپیچ و خم کوهستانی که از میان سنگلاخ‌ها و کوه های مناطق ییلاقی شهرستان اهر می گذرد، مسیر هر روزه مردی است که انگار چیزی به نام خستگی نمی شناسد. مردی که هر روز گرگ و میش صبح در عبور از مسیر صعب العبور خود به رودخانه سرد و خروشان «اهرچای» می زند و نه برف و نه سرما و نه هیچ چیز دیگری حریفش نمی شود. محمود عاطفی، روزانه مسافتی 35 کیلومتری را پشت سر می گذارد تا خود را به مدرسه شهید خیرخواه روستای «بالدرن»برساند و با مهر و عاطفه پدرانه، به دانش آموزان چند پایه ای خود درس بدهد. محمود در 56 سالگی هنوز هم خود را موظف به خدمت برای دانش آموزان روستاهای محروم می داند و می گوید «داشتن معلم و امکان تحصیل کمترین حقی است که هر کودکی در این دنیا دارد و نباید او را از این حق محروم کرد.» 8 دانش آموز روستای بالدرن هر روز صبح به تپه ای چشم می دوزند که آقا معلم از آن سرازیر می شود و خود را به مدرسه کوچک روستا می رساند. قصه معلمی که نزدیک به سه دهه است که در روستاهای محروم شهرستان اهر تدریس می کند، بی شک سرشار از گفتنی ها و شنیدنی هاست؛ خاطرات تلخ و شیرینی است که هر کدام از آنها قد یک کتاب حرف دارد.

در این سال ها همسر و پسر و دو دختر جویای کارم همیشه از من حمایت کرده‌اند. پسرم مهندس برق و یکی از دخترانم مهندس معماری و دختر کوچکم نیز فارغ‌التحصیل میکروبیولوژی است. فرقی نمی‌کند، شاگردانم را نیز بچه‌های خودم می‌دانم و آرزو دارم که این‌ها هم امکان ادامه تحصیل داشته باشند و به خاطر محرومیت از تحصیل بازنمانند.