روزنامه خراسان: هنوز حکمتیار پایش را به کابل نگذاشته است که از سران دولت وحدت ملی افغانستان یعنی «اشرف غنی» و « عبدا... عبدا...» خواست یکی از آنها به نفع دیگری از قدرت کنار برود. این در حالی است که کاخ ریاست جمهوری افغانستان (ارگ) از بازگشت «گلبدین حکمتیار» استقبال کرده وآن را زمینه ای برای تامین صلح و ثبات در افغانستان دانسته است.
حکمتیار در دومین حضور عمومی خود پس از نشست مطبوعاتی‌اش در لغمان که به ولایت ننگرهار رفته بود، با اشاره به اختلافات اخیر رهبران حکومت وحدت ملی گفت: رهبران حکومت وحدت ملی باید بدانند که مردم درباره حکومت آن ها چه می‌گویند و به همین منظور باید به اختلافات خود پایان دهند. به گفته حکمتیار ،هر خودرو یک فرمان دارد نه دو فرمان و ما باید از تجربه ایرانیان در حکومت داری استفاده کنیم که یک رئیس‌جمهور دارند. حکمتیار یادآور شدکه حکومت چند رهبری سبب گسترش فساد و در نهایت ناکامی آن حکومت می‌شود.
این در حالی است که از زمانی که حزب حکمتیار توافق نامه صلح با دولت را امضا کرده است شش ماه می گذرد اما تاکنون هیچ نشانه ملموسی مبنی بر این که طالبان نیز بخواهد همین مسیر را در پیش بگیرد دیده نشده است. کوگلمن، معاون رئیس برنامه آسیا در مرکز ویلسون در این باره گفت: من هیچ وقت فکر نمی کردم صلح با حکمتیار به افزایش صلح در افعانستان کمک کند. او سازمانی را رهبری می کند که تهدید ناچیزی در میدان جنگ داخلی به شمار می رود و توافق نامه حکمتیار تاثیر کمی در ترغیب طالبان که تهدید اصلی برای صلح در کشور است ، خواهد داشت.وی اضافه کرد: طالبان قدرتمند است و به خوبی می‌تواند آشوب و شورش به پا کند. طالبان، برخلاف حکمتیار که قدرت کمتری نسبت به طالبان دارد، هیچ انگیزه‌ای برای مصالحه و آشتی ندارد.
صلح بدون پاکستان ؟
زمستان سرد و سخت به تازگی در افغانستان پایان یافته و بهار به معنای فصل تازه جنگ در گوشه و کنار این کشور است. این سومین سالی است که نیروهای افغان هدایت تضمین امنیت را پس از خاتمه ماموریت رزمی ناتو در کشورشان برعهده دارند. در هشت ماه اول سال ۲۰۱۶ نیروهای افغان ۱۵ هزار کشته و زخمی داشتند که ۵۵۲۳ تن از آنها کشته شده اند ، این را مقایسه کنید با ۳۵۱۲ کشته نیروهای ائتلاف تحت رهبری آمریکا از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۶ .اکنون باور عمومی بر این است که دونالد ترامپ،رئیس‌جمهور آمریکا درخواست ژنرال ها برای اعزام نیروی بیشتر به افغانستان راپذیرفته است. غنی نیز آن قدر باهوش هست که بداند جنگ راه حل نظامی ندارد و صلح تنها راه حل است.کوگلمن می‌گوید: غنی از روند آشتی حمایت می‌کند اگرچه پاکستان شامل آن نباشد، کشوری که کابل معتقد است به طالبان کمک می‌کند.