روزنامه خراسان: در این بخش نگاهی خواهیم داشت بر معضلات صنعت اسباب بازی از نگاه فعالان این صنعت. این بخش تلخیصی است از کتاب صنعت اسباب بازی ایران؛ فرصت ها و چالش ها که به کوشش کارگروه ارزیابی آسیب ها و فرصت های کارآفرینی صنعت اسباب بازی، در سال 1395 منتشر شده است.
شجاع الدین موسی زاده، صاحب صنایع موسی زاده: یکی از مشکلات، ناپایداری تصمیم های دولتی است. بخشنامه ای صادر و ورود اسباب بازی قطع می شود. تولیدکننده شروع به تولید می کند، ولی هفته بعد، ورود اسباب بازی آزاد می شود.
هادی اسماعیلی، مدیرعامل شرکت نادکو: تهدید سرمایه گذاری زیاد است.
من به دنبال جذب سرمایه گذاری حتی در ازای دادن سهام هستم اما هنوز موفق نشده ام. هزینه تحقیق و توسعه پایین است اما امکان کپی در این زمینه زیاد و ارزش سرمایه گذاری پایین است.
او درباره متولی این حوزه هم می گوید: مهمترین ضعف کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، نبود ساز و کار ثبت پیگیری طرح هاست.
شورای نظارت بر اسباب بازی باید در حد یک معاونت در کانون، فعالیت کند تا قدرت نفوذش افزایش یابد.
محسن رجبی، مدیر گروه تولیدی بازیتا: حوزه اسباب بازی هم مانند دیگر بخش های اقتصادی کشور مشکلات بسیاری دارد. ما مدت هاست که از نظر مالی و اقتصادی مشکل داریم. البته این موضوع منحصر به بخش اسباب بازی در کالاهای فرهنگی نیست، ما در فروش کتاب هم در وضعیت بحرانی قرار داریم. او همچنین تاکید می کند که این صنعت ایران، در زمینه فروش وتجاری سازی هم مشکل دارد.
حسین سیرانی، مالک ماتیلوس: فضای فروشگاه های اسباب بازی در ایران نابه سامان است. عرضه درست بر تولید مقدم است. باید کارهای زیرساختی در تولید، عرضه و طراحی اسباب بازی انجام شود.
امیر سهرابی، مدیر کارگاه تولید و نمایشگاه اسباب بازی و کارشناس ادبیات نمایشی: خانواده های ایرانی خیلی فروشگاه محور هستند و به دنبال خرید اسباب بازی های خوش رنگ و لعاب و دارای پیچیدگی مکانیکی و فنی هستند.
فروشگاه ها به جای آنها فکر می کنند. اما خانواده هایی هم هستند که به خرید اسباب بازی فکر می کنند و دقت دارند که اسباب بازی های سازنده و خلاقانه بخرند.