با تفاوت دیابت نوع ۱ و نوع ۲ آشنا شوید

دیابت نوع ۱ بیماری خودایمنی است طوری که فرد مبتلا، دچار کمبود انسولین است. افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ نمی‌توانند از انسولین خود به درستی استفاده کنند، دلیلش هم می‌تواند تولید ناکافی انسولین و مقاومت سلول هایشان به انسولینی که می‌سازند باشد.

کد خبر : 659927
سرویس سبک زندگی فردا : دیابت چیزی است که زیاد در موردش شنیده‌ایم، بنابراین برخی از ما ممکن است کاملا فراموش کنند که دو نوع از این بیماری وجود دارد. در ادامه این مطلب را به نقل از دکترکرمانی بخوانید.
دیابت نوع ۱ بیماری خودایمنی است طوری که فرد مبتلا، دچار کمبود انسولین است. افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ نمی‌توانند از انسولین خود به درستی استفاده کنند، دلیلش هم می‌تواند تولید ناکافی انسولین و مقاومت سلول هایشان به انسولینی که می‌سازند باشد. تفاوت بین دیابت نوع ۱ و نوع ۲ چیست؟ دیابت نوع ۱ تا حدود زیادی مشکلی ژنتیکی است، اما از آنجا که همه دوقلوهای یکسان به دیابت مبتلا نمی‌شوند، ما فکر می‌کنیم قرار گرفتن در معرض برخی از عوامل محیطی می‌تواند باعث تحریک واکنش ایمنی شود که در نهایت باعث از بین رفتن سلول‌های تولید کننده انسولین پانکراس می‌شود. از سوی دیگر دیابت نوع ۲ جزء ژنتیکی قوی تری دارد که از تعامل پیچیده ژن‌ها و محیط ناشی می‌شود. کسی که نزدیکان درجه اولش به دیابت نوع ۲ مبتلا باشند، ۵ تا ۱۰ برابر نسبت به کسی دیگر با همان سن و وزن، اما بدون سابقه خانوادگی دیابت نوع ۲ در خطر قرار دارد. براساس آخرین تحقیقات، تعداد افراد دیابتی در دنیا رو به افزایش است و متاسفانه تعداد بسیاری از آن‌ها حتی نمی‌دانند به این بیماری مبتلا هستند. هر دو نوع دیابت نوع ۱ و نوع ۲ رو به افزایش هستند و ۹۵ درصد از مبتلایان به دیابت نوع ۲ را افراد بزرگسال تشکیل می‌دهند. دیابت نوع ۲ در میان کودکان بسیار نادر است، اما با رسیدن به دوران بلوغ احتمال ابتلا به آن افزایش می‌یابد. آقایان بیشتر از خانم‌ها در خطر ابتلا به هر دو نوع این دیابت‌ها هستند. هر دو جنسیت در دوران کودکی به یک اندازه تحت تاثیر دیابت نوع ۱ قرار می‌گیرند. اما وقوع این بیماری در میان بزرگسالان مرد، بیشتر از بزرگسالان زن است. احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ در مردان کمی بیشتر از زنان است که این ممکن است به دلیل عوامل سبک زندگی، وزن و توزیع چربی در بدن باشد. هر دو نوع این بیماری‌ها ممکن است در هر سنی گسترش پیدا کنند، اما در حالی که برای پیشگیری از دیابت نوع ۱ راه شناخته شده‌ای وجود ندارد، دیابت نوع ۲ با تغییراتی ساده در برنامه غذایی و سبک زندگی قابل پیشگیری است. حتی شواهدی وجود دارد که ثابت می‌کند دیابت نوع ۲ را می‌توان درمان کرد و به حالت عادی بازگرداند. از آنجا که بیماران دیابت نوع ۱ قادر به تولید انسولین نیستند، این هورمون باید به آن‌ها تزریق شود تا بتوانند برای دریافت انرژی گلوکز (قند) جذب کنند. داروهای خوراکی فراوانی برای درمان دیابت نوع ۲ وجود دارد، با این حال اگر این بیماری به پیشرفت خود ادامه دهد این بیماران نیز مجبور به دریافت انسولین می‌شوند. از دیابت نوع ۲ می‌توان پیشگیری کرد و با ورزش، رژیم غذایی و تثبیت وزن سالم، آن را به تاخیر انداخت. درمان دیابت نوع ۱ می‌تواند چالش برانگیز باشد. بیمار دچار کمبود شدید انسولین است است و باید تمام عمر تحت انسولین درمانی باشد. انسولین را از طریق انجام چندین تزریق زیرپوستی در روز و یا با استفاده از پمپ انسولین کنترل می‌کنند. پمپ انسولین دستگاهی است که طی ۲۴ ساعت شبانه روز، به مرور انسولین وارد بدن می‌کند. دوز انسولین دریافتی باید به خوبی با مقدار غذایی که خورده می‌شود و میزان فعالیت در طول شبانه روز مطابقت داشته باشد. پیشرفت‌های قابل توجهی در انسولین و دستگاه‌های تزریق انسولین حاصل شده است، اما متعادل نگه داشتن سطح انسولین برای فرد دیابتی همچنان مسئولیتی چالش برانگیز است. با وجود اینکه هر دو نوع دیابت، بیمار را در معرض عوارضی مانند آسیب به کلیه ها، چشم ها، قلب و مغز قرار می‌دهد، اما برای تشخیص آن حتما نباید منتظر بروز این مشکلات بود. قند خون کنترل نشده به مرور منجر به بروز عوارض می‌شود. دیابت بیماری پیشرفت کننده‌ای است که حتی برای کسانی که سبک زندگی عالی دارند اتفاق می‌افتد. وقتی مراجعه مرتب به پزشک داشته باشید (هر سه ماه) او می‌تواند الگوی قند خونتان را چک کند و توصیه هایی برای بهبود سبک زندگی ارائه کند، پیش از اینکه قند خون از کنترل خارج شود. با کنترل مناسب دیابت، بیمار قادر خواهد بود زندگی سالم، شاد و طولانی بدون هیچگونه عوارضی داشته باشد.
لینک کوتاه :

با دوستان خود به اشتراک بگذارید: