امام غایب(عج) در کلام امام کاظم(ع)
امام کاظم(ع) در مورد فضیلت انتظار چنین میفرمایند:«خوش به حال آن دسته از شیعیان ما که در غیبت قائم ما چنگ به دوستی ما زده و بر محبت ما ثابت میمانند و از دشمنان ما بیزاری میجویند.، آنها از ما و ما از آنها هستیم... خوشا به حال آنها، به خدا قسم آنها در قیامت در درجه ما خواهند بود».
کد خبر :
658572
سرویس سبک زندگی: زمینهسازی برای انجام ظهور و دولت عدل جهانی یکی از برنامههای اصلی اهلبیت(ع) از وجود مقدس پیامبر اکرم(ص) تا امام حسن عسکری بوده است که به اشکال مختلفی مردم را نسبت به چنین مقوله مهم، آگاهی و بشارت میدادند. امام هفتم حضرت موسیابنجعفر(ع) نیز با بیانات خویش از ابعاد مختلف مسئله مهدویت پرده برداشته و ما را در شناخت هر چه بیشتر آن دوران یاری کردهاند که گوشههایی از آن را در احادیث منقول از ایشان به آموختن مینشینیم. در ادامه این مطلب را به نقل از سایت همشهری آنلاین میخوانیم.
اجرای عدالت اجتماعی در میان مردم
همه انبیا و اولیای الهی در پی اجرای عدالت در میان جوامع بشری بودهاند و سعی و توان آنان بر این بوده است که حقی از کسی ضایع نشود و جمیع بشریت از آب گوارای مساوات و برابری بهرهمند باشند؛ همانگونه که خداوند متعال عدالتپروری را از دستورات اصلی خود برمیشمارد و میفرماید «انالله یأمر بالعدل»؛ یعنی خداوند به عدل دستور میدهد.
حضرت مهدی(عج) در رأس اهداف مقدس خود این سنت لایتغیر الهی را تعقیب میکنند و جلوی فزونخواهی سودطلبان و فزونیخواهان را خواهند گرفت.
اگر عصری را در پیش داریم که ثروتهای خدادادی در دست یک حزب خاص جمع شده است و آنان نیز با این منابع همگانی با اعمالی چون قتل، غارت، حمله نظامی، ترویج فساد و فحشا و... بشریت را به سوی فقر و عقبماندگی میکشانند، آن حضرت با خاتمهدادن به فعالیت چنین مستکبرانی زمینه استفاده و بهرهوری همه مردم را از جمیع نعمتهای الهی فراهم میآورد و زمین را به وسیله عدالت و برابری زنده میگرداند. چنان که قرآن کریم میفرماید: «یحییالارضبعدموتها»؛ یعنی خداوند زمین را بعد از مردن زنده میگرداند.
امام کاظم(ع) در مورد این آیه چنین میفرمایند: «این زندهکردن به این نیست که با باران زمین را زنده کند بلکه خداوند مردانی را (حضرت مهدی و یاران او) برمیانگیزد تا اصول عدالت را زنده کنند، پس زمین در پرتو عدل زنده میشود و اجرای عدل و حدود الهی در زمین مفیدتر از ۴۰ روز بارندگی است».
مقام والای منتظران ظهور
یکی از صفات خوب و شایسته بندگان خالص خداوند، امیدواری به رحمت و فیض الهی است و اینکه در حساسترین و سختترین شرایط نیز از لطف الهی غافل نشوند. حضرت یعقوب(ع) در سفارشی به فرزندان خود که از یافتن حضرت یوسف(ع) ناامید شده بودند آنها را امیدوار به رحمت خدا میکند و از آنان میخواهد که هیچگاه از رحمت خداوند ناامید نشوند؛ «یا بنی اذهبوا فتحسوا من یوسف و اخیه و لاتیاسوا من روحالله انه لاییاس من روحالله الا القوم الکافرون»؛ یعنیای فرزندان من بروید و دوباره یوسف و بنیامین(ع) را جستوجو کنید و از رحمت خدا ناامید نشوید زیرا هرکس از رحمت الهی ناامید شود از
جمله کافران است.
دوستان واقعی امام زمان(ع) به خوبی میدانند که دولت ظلم و جور روزی به سر خواهد آمد و محبت و مودت اهلبیت را هیچگاه از دست نمیدهند؛ به قول پیامبر اسلام(ص) که میفرماید:«بزرگترین اعمال امت من انتظار فرج و ظهور است»، دوستان حضرت مهدی با جان و دل منتظر طلوع او هستند تا بتوانند در رکاب آن بزرگوار اهداف و آرمانهایی الهی را روی زمین پیاده گردانند و هیچگاه در مقابل مشکلات و حتی دشمنان خود ذرهای انفعال و تزلزل بهخود راه نمیدهند.
امام کاظم(ع) در مورد فضیلت انتظار چنین میفرمایند:«خوش به حال آن دسته از شیعیان ما که در غیبت قائم ما چنگ به دوستی ما زده و بر محبت ما ثابت میمانند و از دشمنان ما بیزاری میجویند.، آنها از ما و ما از آنها هستیم... خوشا به حال آنها، به خدا قسم آنها در قیامت در درجه ما خواهند بود».