تلویزیون و ماراتن بهاری سریال‌ها

خبرگزاری فارس: هر چند که بخش زیادی از مردم کشورمان درگیر برنامه‌هایی چون مسافرت و جشن و رفت و آمدهای خانوادگی می‌ شوند، اما کسی نمی‌ تواند انکار کند که بینندگان تلویزیون در تعطیلات، بیش از زمان‌ های دیگر است.

همچنین این مناسبت، حکم شروع دوباره برای رسانه ملی است و شبکه ‌ها و گروه ‌های مختلف صدا و سیما می ‌توانند با استفاده از این فرصت، توجه افکار عمومی را به خود جلب کنند. برخی برنامه ‌های محبوب تلویزیون، اولین بار در نوروز خود را نشان دادند و به برندهای اصلی سیما تبدیل شدند. مثل سریال «پایتخت» و مجموعه «کلاه قرمزی». به طور معمول، در برنامه ‌های نوروزی سال ‌های گذشته، برنامه‌ های نمایشی و به ویژه سریال‌ ها، بیشترین بیننده را داشتند که در این گزارش به بررسی سه سریال جدید و درحال پخش سیما پرداخته ایم. - پایتخت بدلی در غیاب سری جدید «کلاه قرمزی»، سریال «علی البدل» امید اول رسانه ملی در نوروز 96 است. زوج مقدم - تنابنده که با «پایتخت» به پدیده سال های اخیر سریال سازی در ایران تبدیل شده اند، این بار نیز آمدند تا گوی سبقت را از رقیبان داخلی و ماهواره ای بربایند. داستان این سریال اما این بار در یک روستای خیالی و شگفت انگیز می گذرد. روستایی با نام چشمه قل قل که یکی از قطب های گردشگری کشور است و شهرتش باعث می شود تا پای شخصیت های مهم به آن باز شود. شخصیت هایی چون بان کی مون و رئیس جمهور. «علی البدل» از ابتدا بنا را بر توجه به ظرفیت های بومی در ایجاد اشتغال و اقتصاد درون زا بنا کرد. اینکه هر قطعه و هر سنگ فرش یک روستا طلاست، فقط کافی است تا آن ها را کشف کرد. ضمن اینکه طعنه های سیاسی و اجتماعی نیز چاشنی این روایت شده اند. فضا و اتفاقات این سریال هم با فضای نوروز همخوان است، هم با شعار سال جدید هم جهت است و هم با مسئله مهم پیش رو یعنی انتخابات مناسبت دارد. به طور کلی، «علی البدل» ضمن پاسخگویی به نیاز سرگرمی مخاطب و برخورداری از بار کمدی، پر از ایده و حرف قابل تأمل است. اما این سریال در کارنامه سیروس مقدم یک پیشرفت حساب نمی شود. به طوری که می توان این اثر را منشوری از کارهای قبلی وی و آثار دیگر دانست. رد پای «پایتخت» در «علی البدل» آشکار است. احمد مهران فر در نقش علی البدل با ارسطوی پایتخت تفاوت چندانی نمی کند. همچنان که حال و هوای روستا و مناسبات و به خصوص گریم و طراحی لباس در این سریال به «شب های برره» شباهت دارد. درگیری میان خان ها، ورود بحث های سیاسی و درگیری های انتخاباتی در این سریال همچنین یادآور طرح همین موضوعات در فیلم «ایران برگر» است. - مرز ملودرام و کمدی کجاست؟ مجموعه نوروزی شبکه دو سیما «مرز خوشبختی» یک سریال جوانانه با لحنی عامه پسند و البته با پس زمینه مضمون جدی و مهم اقتصاد مقاومتی است! کارگردان این سریال، حسین سهیلی زاده نیز همچون سیروس مقدم جزو سریال سازهای پرکار و با تجربه سیماست، و ذائقه و سلیقه مخاطب عام را به خوبی می شناسد. سابقه این کارگردان نشان می دهد که در ساخت سریال های ملودرام تبحر بیشتری دارد. «مرز خوشبختی» هم یک ملودرام است که سعی دارد متناسب با حال و هوای نوروز، به مرز کمدی هم نزدیک شود، اما دقیقا همان لحظاتی که فضای سریال جنبه فانتزی و کمدی پیدا می کند، ضعیف ترین بخش های قصه است. چون نه مخاطب را به خنده وا می دارد و نه موجب شگفت زدگی می شود.

مشکل اساسی «مرز خوشبختی» اما فقدان منطق و باورپذیری داستان و ماجراهای این سریال است. به طور مثال، جوان نخبه و تحصیل کرده، به سادگی فریب برادر نامزد خود را می خورد و در سرقت از طلافروشی همکاری می کند. اما بدتر از همه اینکه در یکی از قسمت های سریال، در شرایطی که راننده اتوبوس و کمک او از رفتار نامتعادل این نخبه سارق مشکوک می شوند اما رئیس یک کلانتری، صرفا به خاطر قرار داشتن ابا و عمامه در ساک همراه وی، باور می کند که او یک روحانی است! درحالی که هیچ نشانه ای دال بر چنین کسوتی در این جوان نیست. - دور همی چهره های ناهمگون

«دیوار به دیوار» از آن دست سریال هایی است که معلوم نیست برای چه ساخته می شوند! نه داستان مشخصی دارد، نه محتوای قابل تأملی و نه حتی نکته ای که بتوان با آن مخالفت کرد! سریالی بیشتر شبیه دورهمی چهره های ناهمگون عرصه بازیگری است. از بازیگران شاخص و پرسابقه ای مثل رویا تیموریان و فرهاد آئیش گرفته تا نابازیگرانی چون پژمان جمشیدی و مهدی ژوله در این سریال و زیر یک سقف گرد هم آمده اند. «دیوار به دیوار» همچنین قرار بود کمدی باشد؛ اما حال و هوای کمدی در آن چندان نگرفته است. البته این سریال تنها به تعطیلات نوروز محدود نیست و قسمت های متعددی دارد که بعد از عید ادامه خواهد یافت.