راشل کوری؛ زنی فهیم تر از یک حکومت

خبرنگاری تسنیم: 16 مارس 2017 مصادف با چهاردهمین سالروز درگذشت راشل کوری است. یهودیِ آزادیخواهِ آمریکایی که در حمایت از حقوق فلسطینیان به دست صهیونیست های جنایتکار کشته شد. اگر چه برای راشل کوری یادبودهای مختلفی در ایران برگزار شده است، اما با گذشت 14 سال از شهادت این آزادیخواه آمریکایی او هنوز چندان شناخته شده نیست.

خانم راشل کوری (Rachel Corrie)، شهروند یهودی آمریکایی ، در 10 آوریل 1979 در شهر اولمپیا در نزدیکی واشنگتن پایتخت آمریکا به دنیا آمد. او عضو جنبش همبستگی جهانی (ISM) بود. کوری اوایل سال 2003 در میانه انتفاضه دوم فلسطین، به همراه جمعی از جوانان انگلیسی و کانادایی وارد نوار غزه شد. او در غزه به همراه خانواده یک پزشک فلسطینی در یک خانه ساده که تنها دو اتاق داشت و بقیه بخش های آن تخریب شده بود زندگی می کرد.

یکی از اقدامات قابل توجه راشل کوری و همراهانش از این قرار بود که او به همراه همراهانش که ملیت های مختلف داشتند ، هنگامی که صهیونیست ها قصد تخریب خانه ها و زمین های فلسطینیان را داشتند با ایجاد مانع و بعضا حضور فیزیکی خودشان مانع ایجاد تخریب خانه های فلسطینی می شدند.

روز حادثه

عصر روز 16 مارس 2003، بولدوزر های ارتش رژیم صهیونیستی قصد داشتند تعدادی از خانه های فلسطینیان را در اردوگاه آوارگان فلسطینی شهر مرزی رفح تخریب کنند. راشل کوری به همراه 4 نفر از همکارانش در منطقه حاضر شدند. راشل کوری 2 ساعت مقابل بولدوزر اسرائیلی ایستاد و عملیات تخریب متوقف شد. در این مدت راشل کوری با بلندگوی دستی با راننده بولدوزر سخن می گفت. راننده، حامل بولدوزر را که مملو از خاک بود روی راشل کوری تخلیه کرد و دوبار با بولدوزر از روی خاک ها عبور کرد. راشل کوری را که از ناحیه جمجمه و استخوان های گردن دچار شکستگی شده بود به سمت بیمارستان بردند اما هنوز روی دست همکارانش در حال انتقال به بیمارستان بود که جان داد.

تلاش بی اثر در آمریکا و سرزمین های اشغالی

مارس 2003 برایان براد، نماینده وقت کنگره آمریکا پیشنویس طرحی را به کنگره ارائه کرد که براساس این طرح دولت آمریکا باید تحقیقات کاملی در خصوص کشته شدن راشل کوری انجام می داد. پدر راشل کوری به همراه برایان براد به کمپین اعمال فشار بر دولت برای بازکردن پرونده تحقیق در خصوص مرگ دخترش پیوست. اما کنگره آمریکا، طرح براد را مسکوت گذاشت و هیچ اقدامی برای روشن شدن دلایل مرگ راشل کوری انجام نشد.

ارتش رژیم صهیونیستی ادعا کرد، راننده بولدوزر، راشل کوری را ندیده است و در نتیجه، این اتفاق روی داده است اما شاهدان عینی حاضر در محل حادثه می گویند، راننده بولدوزر عمدا کوری را زیر گرفت و دوبار از روی او عبور کرد.

ارتش رژیم صهیونیستی در خصوص شهادت راشل کوری تحقیقاتی را آغاز کرد. راننده بولدوزر در این تحقیقات اعلام کرده بود راشل کوری را ندیده و او خود را به طور ناگهانی مقابل بولدوزر انداخته است. دادستان کل ارتش رژیم صهیونیستی 3 ماه پس از آغاز تحقیقات، پرونده را با این توجیه که دلایل کافی در اثبات قتل عمد راشل کوری یافت نشده است و در عین حال اظهارات راننده بولدوزر اثبات شده است ، پرونده را مختومه اعلام کرد.

یاسر عرفات با پیامی به خانواده راشل کوری، وی را فرزند فلسطین خواند و نام یک خیابان را در رام الله به نام راشل نامگذاری کرد.

دادگاه صوری صهیونیست ها

خانواده راشل کوری سال 2012 شکایتی را علیه ارتش رژیم صهیونیستی به دادگاه مرکزی این رژیم در سرزمین های اشغالی ارائه کردند. در تاریخ 28 آگوست 2012 دادگاه مرکزی رژیم صهیونیستی در حیفا طی حکمی با استناد به اینکه راننده بولدوزر ارتش رژیم صهیونیستی، راشل کوری را مشاهده نکرده است، ارتش این رژیم و راننده مزبور را تبرئه کرد.

راشل کوری در آخرین پیامی که خطاب به مردم کشورش اعلام کرد می گوید: « تا زمانی که خودت آنچه در حال وقوع است را مشاهده نکنی هیچ یک از برنامه های دانشگاهی ، مشارکت در همایش ها ، خواندن صورتجلسه این همایش ها یا مشاهده فیلم های مستند ، شنیدن داستان ها و روایت ها ، هیچ کدام نمی تواند موجب درک واقعیت موجود شود و نمی تواند تصویری از آن به دست دهد.

دشمنان انسانیت و عدالت

نظام استبداد سلطه که به رهبری آمریکا در جهان مشغول استثمار و بردگی ملت ها است با آزادگی و عدالتخواهی در تعارض است. عدالتخواهی مانعی است که اقدامات شنیع این دستگاه ظالم را فاش و بدنام می کند لذا عدالتخواهان و آزادگان خاری در چشم ظالمان نظام سلطه هستند و هرچند شهروند یهودی و شهروند آمریکایی باشند باز هم خونشان از نگاه نظام سلطه مباح است. کوری نه حامی مقاومت د و نه مسلمان بود او یک شهروند آمریکاییِ یهودیِ آزادی خواه بود. کشتن وی به دست صهیونیست های جنایتکار و عدم رغبت آمریکایی ها به پیگیری ماجرای کشته شدن او، نشان داد که صهیونیسم دشمن عدالت و بشریت است و آمریکا مهمترین حامی آن است و حتی حاضر به حمایت از خون ریخته شده شهروندان خود در مقابل صهیونیسم نیست.