اشتباهی عجیب در سریالی با حضور الهام حمیدی

خبرگزاری تسنیم: سریال (روزهای بی‌قراری) به کارگردانی کاظم معصومی، هر شب از شبکه سه در ساعت 21 پخش می‌شود، در این سریال - زنی به تصویر کشیده می‌شود (به بازیگری الهام حمیدی) که پس از یک‌سال از وضعیت کما بیرون می‌آید، ولی متاسفانه هر شب بازیگرانی چون "پژمان بازغی" در دیالوگ‌های خود عنوان می‌کند: «همسرم پس از یکسال از مرگ مغزی بیرون آمده!!!». متاسفانه هر شب در قسمت‌های مختلف این سریال تلویزیونی نیز این جمله مکرراً تکرار می‌شود؛ جمله‌ای غیرعلمی که می‌تواند در باور و سواد سلامت مردم تاثیر بسیار منفی و مخربی وارد کند، علی الخصوص در زمینه پیوند از مرگ مغزی برای نجات بیماران نیازمند. تاکنون هیچ مرگ مغزی به زندگی برنگشته است در این رابطه امید قبادی معاون فرهنگی و مسئول هماهنگ کنندگان اهدای عضو دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به تسنیم عنوان می‌کند: در حال حاضر 50 سال است که انجام پیوند از مرگ مغزی صورت می‌پذیرد و تاکنون هیچ انسانی زنده نشده است، زیرا مرگ مغزی به آن معنا است که مغز منهدم می‌شود و تبدیل به خمیر می‌شود و از این مغز خمیری از گوش و بینی بیرون می‌زند. قبادی ادامه می‌دهد: همچنین در زمان تشخیص مرگ مغزی تصویربرداری‌های متعددی از مغز صورت می‌پذیرد و در مجموع هیچ خون‌رسانی به مغز نمی‌شود و امکان برگشت فرد مرگ مغزی صفر است و اگر حتی یک مورد مرگ مغزی به حالت بیداری برگردد، تمام جراحی و پیوندها در این زمینه در تمام جهان متوقف می‌شود و این به معنای آن است که اگر کسی مرگ مغزی شود برگشت او دیگر امکان ندارد. تفاوت‌های مرگ مغزی و کما وضعیت کما با مرگ مغزی بسیار متفاوت است به گونه ای که فردی که به کما رفته، می‌تواند دوباره به زندگی عادی خود بازگردد؛ البته این وضعیت را باید متخصصان مغز و اعصاب تایید کنند. به طوریکه اگر مغز هنوز زنده باشد، فرد دچار کما شده و احتمال برگشت آن حتی بعد از مدت طولانی و گذشت چندین سال هم وجود دارد. زیرا بیمار خودش به صورت طبیعی نفس می کشد و فقط مغز برای مدتی هوشیاری ندارد اما عمق مغز زنده است. در مرگ مغزی، فرد به صورت طبیعی نفس نمی‌کشد و تنفس خود را از طریق دستگاه انجام می‌دهد که با قطع کردن دستگاه، می‌میرد بنابراین زنده ماندن نباتی فرد دچار مرگ مغزی، به دستگاه وابسته است زیرا تنفس وابسته به مغز است. اما قلب با مغز تفاوت دارد. اگر مغز فردی بمیرد، قلب فعالیت دارد، البته به شرطی که اکسیژن از طریق دستگاه به فرد برسد و در صورت قطع دستگاه فرد می‌میرد، اما باز هم با وجود دستگاه نمی‌توان مدت زیادی چنین افرادی را زنده نگه داشت.