فلسفه سختیها و ناگوارىهای زندگی ما چیست؟
بسیارى از حوادث تلخ به خاطر عدم دقت و مدیریّت خود ماست. اگر در داد و ستدها، اسناد تجارى را محكم تنظیم نكردیم و ضامن و وثیقه از طلبكار نگرفتیم و او مال ما را نداد، مقصّر خود ما هستیم.
کد خبر :
643467
سرویس سبک زندگی: همه ما در زندگی با ناملایمات و مشکلاتی در طول زندگی دست و پنجه نرم کرده و میکنیم و در خیلی مواقع هم از این بابت شاکی بودهایم و اگر خیلی آدم خوب و خدا محوری باشیم و این گلایه و شکایت را به زبان نیاوریم، در دل خود و هنگامههای نجوا کردن با خدا این علامت سؤال برایمان وجود دارد که چرا انقدر سختی و مشکلات؟!! دیگه خسته شدم، چرا من؟! چرا من آنقدر مشکل دارم و... . در ادامه این مطلب را به نقل از سایت تبیان میخوانیم.
فلسفه مشکلات زندگی
مصائب و مشکلاتی که در زندگی با آن ها مواجه میشویم به طور كلّی بر چند گونهاند:
۱. مصائبی كه نتیجه ی وضعی عملكرد خودمان می باشد: چنانکه خداوند در مورد منافقین میفرماید: «فَکَیْفَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصیبَةٌ بِما قَدَّمَتْ أَیْدیهِمْ ثُمَّ جاؤُک...» (سوره نساء، آیه ۶۲) در اینجا به گناه فرد فرد آنها نظر دارد.
۲. مصائبی كه از ناحیه دیگران بر ما تحمیل میشود: در آیه ۴۱ سوره «روم» مىخوانیم: «ظَهَرَ الْفِسادُ فِى الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِى النَّاسِ لِیُذِیْقَهُمْ بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ»؛ (فساد در خشکى و دریا به خاطر اعمال مردم، آشکار شد، تا نتیجه بعضى از اعمالى را که انجام دادهاند به آنها بچشاند، شاید باز گردند.) منظور از جمله «بِمَا کَسَبَت اَیدِی النَّاس...» همان مصائب و مشکلات است و واژه «الناس» جنبه جمعی و فراگیر آن را می رساند.
۳. امتحانات الهی و غرض از امتحان نیز نمی باشد مگر شكوفا ساختن استعدادهای الهی ما: آزمایش یکی از سنتهای خداوند در مورد انسانهاست، چنانکه خداوند در قرآن میفرماید: «وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرین»؛ (قطعاً همه شما را با چیزى از ترس، گرسنگى، و کاهش در مالها و جانها و میوهها، آزمایش مىکنیم؛ و بشارت ده به استقامت کنندگان)(سوره بقره، آیه ۱۵۵)
بسیارى از حوادث تلخ به خاطر عدم دقت و مدیریّت خود ماست. اگر در داد و ستدها، اسناد تجارى را محكم تنظیم نكردیم و ضامن و وثیقه از طلبكار نگرفتیم و او مال ما را نداد، مقصّر خود ما هستیم.
اگر روى حوض آب نرده نگذاشتیم و كودک در آن افتاد و غرق شد، مقصّر خود ما هستیم.
اگر مراعات بهداشت، قوانین رانندگى و آداب اجتماعى را نكردیم و گرفتار امراض و تصادفات و تحقیرها شدیم، مقصّر خود ما هستیم.
پس باید توجه داشت كه هر مشكل و ناراحتی كه در دنیا عارض انسان میشود، چه خود باعث آن باشد و چه خود نقشی در آن نداشته باشد، در هر حال عكس العمل صحیح انسان را میطلبد و عكس العمل صحیح را دین (عقل و نقل ) مشخص میكند. لذا در مواجهه با هر مشكل و درد و رنج و ناراحتی بلافاصله باید دید وظیفهی دینی ما در مقابل آن چیست؟
جهان بینی دینی دنیا و رنجهایش را بد نمیداند، بلکه به عکس رنجها را عاملی برای تحّرک بشمار میآورد، (سوره نساء، آیه ۱۰۴) زیرا رنجها وابستگی انسان را به دنیا کم میکنند و او را به راه میاندازند. این ذات دنیاست که با تغییر احوال و فصول و مرگ حتمی، به انسان آگاهی میدهد که اینجا جای ماندن و قرار نیست.
حوادث تلخ، تنظیم کننده روحیّات مردم
پیامبر اكرم (صلى الله علیه و آله و سلم) فرمودند: اگر براى انسان سه چیز: مرض، مرگ و فقر نبود، غرور انسان شكسته شد و انسان در مقابل هیچ چیز سر فرو نمىآورد: «لولا ثلاثة فى ابن آدم ما طَأطأ رأسه شىء المرض و الموت و الفقر» (بحار، ج ۶، ص ۱۱۸)
کلام آخر
مؤمن واقعی چون تسلیم رضای الهی است هنگام گرفتاری هم شاد است چون آن را هدیه الهی میداند و مؤمنان واقعی آرامش روحی و روانی واقعی دارند، چرا که می دانند و یقین دارند که خدای متعال خیر حقیقی بنده اش را میخواهد نه خیری را كه ما آن را خیر توهّم كردهایم: «... عَسى أَنْ تَكْرَهُوا شَیْئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَكُمْ وَ عَسى أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُون؛ چه بسا چیزى را خوش نداشته باشید، حال آن كه خیرِ شما در آن است؛ و چه بسا چیزى را دوست داشته باشید، حال آنكه شرِّ شما در آن است؛ در حالی كه خدا مىداند، و
شما نمىدانید» (البقرة:۲۱۶)
اگر کسی وظایف خود را انجام داد، این نوع بلا از برای ارتقای درجهی او و از لطفهای خداست. چنین فردی در زندگی شخصیاش هم موفق است چرا که این نگاه داشتن به زندگی کردن، راحت زندگی کردن است ... این افراد با این شکل نگریستن به مسایل و دنیا و مشکلات آن، در حقیقت کلید حل گرفتاریها را کشف کردهاند...
و چه زیبا عزیزی روی دیوار اتاقش در کنار پوسترهای معنادار تابلوی شعری را قرار داده بود که روی آن شعری زیبا نوشته شده بود، شعری که بد نیست من و شما هم یک بار این شعر را با هم بخوانیم و در معنای آن چند لحظهای دقیق شویم:
عاقل به کنار جوی پی پل میگشت
دیوانه پابرهنه از رود گذشـت
و حتما میدانید که رود از جوی بسیار بزرگتر است!
منابع:
تمام سختیهای زندگی بی حکمت نیست !؛ سایت پرسمان
تاثیر سختیها در رشد و تکامل انسان ؛ سایت آفتاب، ۵ فروردین ۱۳۸۶
از کجا بدونیم سختیها و گرفتاریهای ما در زندگی در اثر گناهان یا امتحان است؟؛ سایت پرسمان
راه مقابله با سختیهای زندگی: "زیاد سخت نگیر!"؛ سایت آکا ایران به نقل از مجله موفقیت
مصائب و مشکلات در زندگی؛ پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی، نوشته حجت الاسلام محمّد عباسی سراب