۶ نکته کاربردی برای جذاب‌تر شدن سفرهای نوروزی

سرویس سبک زندگی فردا؛ فاطمه لطفی: بیشتر ما بعد از سفرهایی که در سال‌های قبل در ایام تعطیلات نوروز داشتیم، احساس خستگی و رخوت می‌کردیم. حتی تا چند روز بعد از پایان تعطیلات، خستگی سفر از تنمان بیرون نرفته بود. تا جایی که برخی ترجیح می‌دهند در تعطیلات را بیشتر به استراحت و ماندن در خانه یا نهایتاً دید و بازدیدهای کوتاه بگذرانند تا برنامه‌ریزی برای سفر. اما واقعاً نمی‌توان یک سفر مفرح بدون خستگی و استرس داشت؟

شادی؛ قبل از سفر یا حین سفر؟

تحقیقات کاربردی زیادی درمورد کیفیت زندگی در کشورهای مختلف انجام شده است. بر اساس نتایج و یافته‌ها این تحقیقات، درحال حاضر مسافرت یکی از عوامل سرگرمی است، اما در کاهش استرس و بالا بردن شادی تأثیر طولانی مدتی ندارد. در واقع، احساس سرور و شادمانی بعد از مسافرت اغلب به سطح پایه می‌رسد. گردشگران و مسافران از بقیه مردم شادتر نیستند، به یک معنا، شادی بیشتر قبل از مسافرت و در زمان پیش‌بینی و برنامه‌ریزی برای سفر به دست می‌آید. شادی پس از سفر تحت تأثیر میزان کاهش استرس و آرامش حاصل از سفر است. اگر مسافرت گردشگران استرس‌زا یا خنثی باشد، برای آنان هیچ احساس خرسندی به ارمغان نمی‌آورد. اما چگونه می‌توان به سفری رفت که به کاهش استرس کمک می‌کند؟

۱. از آرامش در سفر اطمینان حاصل کنید

بر اساس پژوهش‌های صورت گرفته، تنها گردشگران هلندی در سفر خود احساس آرامش خاطر و شادی پس از سفر داشته‌اند. چرا؟ چون این سفر نیست که نشاط‌ آور است، بلکه نشاط و شادمانی سفر است که آن را متفاوت می‌کند. در صورتی مسافرت به کاهش استرس و بهبود زندگی شما در دراز مدت کمک می‌کند که شما آرامش خود را در طول سفر حفظ کنید. به گفته روان‌شناسان، خیلی از مردم در حین سفر به این آگاهی می‌رسند که باید زندگی را خارج از خانه و به عنوان یک مشاهده‌گر بیرونی مشاهده کرد و این به شما حس روشن‌تری می‌دهد که شما چه کسی هستید و چگونه می‌خواهید زندگی کنید.

۲. به مسافرتی متناسب با روحیات خود بروید

فکر کنید به چه کاری در سفر علاقه‌مندید، نه اینکه چه چیزی را باید انجام دهید. برخی در سفر به دنبال هیجان‌اند، برخی دیگر به کاوش علاقه‌مندند و برخی فقط به بودن در ساحل فکر می کنند. اگر سفر با روحیات شما سازگار نباشد، سبب افزایش استرس می‌شود و نه کاهش آن. بهتر است پیش از بستن چمدان‌ها به این موضوع فکر کنید که سفر قرار است دقیقاً چه کاری برای شما انجام دهد. هدف سفر، می‌تواند تعیین‌کننده زمان و طول سفر نیز باشد. اگر کسی به دنبال کشف است، ممکن است دو هفته هم زمان اندکی برایش باشد.

۳. فعالیت‌های روزمره را فراموش نکنید!

فکر نکنید که سفر یعنی تعطیلی جهان! در سفر نباید خاموش بشوید! فعالیت‌های مرسوم روزمره خود را به میزان بسیار اندکی با خود به سفر ببرید تا تنوع ساعت‌های زندگی همچنان باقی بماند. اندکی مطالعه یا پیگیری اخبار، چندان هم بد نیست. زمان خود را در تعطیلات بین استراحت و فعالیت تقسیم کنید. ترشح اندورفین در خون که به واسطه فعالیت رخ می‌دهد، باعث احساس شادی و رضایت‌مندی می‌شود، حالی که افزایش سطح هورمون‌های ادرنالین و کورتیزول به تنهایی، آرامش ذهن شما را کاهش می‌دهد. مطالعات نشان می‌دهد برنامه‌ریزی برای سفر سبب تقویت خلق و خو می‌شود، پس بهتر است چندین سفر کوتاه را در سال برنامه‌ریزی کرد به جای آنکه یک سفر طولانی در سال داشته باشیم که بخواهیم تا سال آینده چشم به راه سفر باشیم.

۴. کارتان را تمام کنید!

برخی در سفرند، اما هنوز ذهن و فکرشان در دفتر کار یا محل زندگی خودشان می‌چرخد! بهتر است از حالا که تا تعطیلات، چند هفته‌ای وقت داریم، سعی کنیم کارهای عقب‌افتاده خود را به مرور و به تدریج انجام دهیم تا در سفر، هم جسم‌مان حضور داشته باشد و هم روح‌مان. البته برخی از ما به صورت کلی، به کار عادت کردیم؛ از آنجا که ترک محل کار برای برخی از افراد استرس‌زاست؛ می‌توان در روز یک ساعت را برای رسیدگی به امور از جمله بررسی ایمیل‌ها یا تلفن‌های کاری اختصاص داد.

۵. سفر را در بین تعطیلات خود قرار دهید

برخی‌ها عادت دارند توپ تحویل سال نو به صدا درنیامده، راهی جاده‌ها شوند. شاید تا همین یک ساعت پیش، سر کار بودند یا در بازار خرید داشتند! اما به صورت ناگهانی یا اتفجاری، از جا می‌پرند و راهی می‌شوند. یکی از نکات مهمی که باید به یاد داشته باشیم، جدا از موضوع برنامه‌ریزی، این است که بلافاصله پس از اتمام کار به سفر نروید و پس از پایان تعطیلات نیز سریعاً به سراغ کار نروید. در صورت امکان با برنامه‌ریزی دقیق روز قبل از رفتن به سفر در منزل باشید و هنگام باز گشت از سفر نیز با طمأنینه به محل کار بازگردید.

۶. همسفرتان را بدون تعارف انتخاب کنید!

هر اندازه در مورد اهمیت هم‌سفر بنویسیم، کم است! برخی عادت دارند تنهایی سفر می‌کنند. برخی اما ترجیح می‌دهند سفرهای خانوادگی داشته باشند. در مورد سفرهای خانوادگی، یادمان باشد یک همسایه یا فامیل خوب، ضرورتاً یک همسفر خوب نیست! چه بسیار سفرهایی که همسفرهای ناسازگار، خرابشان کرده و البته چه بسیار سفرهای کوتاه و نه چندان جذابی که با حضور همسفرهای خوش‌سفر به خاطرات فراموش‌نشدنی زندگی ما تبدیل شده است. سعی کنید تعارف را کنار بگذارید و با افرادی که صبر و حوصله کمی دارند و به ویژه اهل کارهای جمعی نیستند، سفر نروید! این دو ویژگی، یعنی صبوری و کاری بودن، حداقل ویژگی‌هایی است که باید یک همسفر داشته باشد.

یادمان نرود که سفر سختی‌هایی دارد، اما به در خانه ماندن ترجیح دارد، به شرطی که این نکات را رعایت کنیم. خوش بگذرد!