خلاقيت معاون وزير در توجيه كم‌كاری‌های آموزش و پرورش
رئيس سازمان نوسازي مدارس: كلاس كپري از نظر معماري بد نيست، اعتقادي هم به حذف كلاس‌هاي كپري ندارم
روزنامه جوان: شرايط نامناسب محيطي و غيراستاندارد آموزشي از جمله موارد مهمي است كه افت تحصيلي، افسردگي و به دنبال آن ترك تحصيل را به دنبال دارد، اما به رغم اين مهم معاون عمراني وزير آموزش و پرورش به صراحت گفته است كه اعتقادي به حذف كلاس‌هاي كپري ندارد و دانش‌آموزان مناطق محروم را به دليل بافت منطقه‌اي موجود، محكوم به نشستن سر كلاس‌هاي كپري كرده است. يكي از مشكلاتي كه دانش‌آموزان و خانواده‌ها در استان‌هاي محروم كشور با آن دست و پنجه نرم مي‌كنند، وجود مدارس يا كلاس‌هاي كپري است. در اصطلاح «كپَر» اقامتگاه سايه‌باني متشكل از تعدادي حصير است و نوعي از شاخ و برگ برخي درختان مانند خرما يا انگور به هم بافته مي‌شود كه به صورت اتاق‌هاي موقت در مناطق محروم، روستايي يا عشايري براي زندگي تهيه مي‌شود كه بيشتر در مناطق گرمسير اين پديده شكل مي‌گيرد. به گفته كارشناسان، درس خواندن در شرايط نامناسب و غيراستاندارد مدارس كپري و خشتي و گلي با نبود امكانات، مشكلاتي همچون افت تحصيلي، افسردگي و به تبع آن ترك تحصيل را به‌دنبال دارد، اما به رغم اين مهم، معاون عمراني وزير آموزش و پرورش اظهاراتي را بيان داشته است كه خود نشان مي‌دهد هنوز هم در سايه لطف مدبرانه دولت اميد، كلاس‌هاي كپري موجوديت دارند.
محمدتقي نظر‌پور، معاون وزير و رئيس سازمان نوسازي، توسعه وتجهيز مدارس كشور با صراحت گفته است: «كلاس كپري از نظر معماري بد نيست و اعتقادي هم به حذف كلاس‌هاي كپري ندارم زيرا اين نوع معماري با آنچه آنها زندگي مي‌كنند، مطابقت دارد.» وي در حالي به خلاقيت و توجيه‌تراشي براي كم‌كاري‌ها پرداخته و دانش‌آموزان مناطق محروم را به دليل بافت منطقه‌اي يا معماري محكوم به نشستن سر كلاس‌هاي كپري كرده‌است كه پيش از اين مرتضي رئيسي، معاون عمراني وزير آموزش و پرورش و رئيس سازمان نوسازي، توسعه و تجهيز مدارس كشور در پاسخ به اين پرسش كه گفته مي‌شود همچنان در جنوب كرمان مدارس كپري وجود دارد، آيا قرار نيست كه مدارس كپري براي هميشه در كشور جمع‌آوري شود؟ گفته بود «به هيچ عنوان مدرسه كپري در كشور نداريم و آنهايي كه اعلام مي‌شود، كلاس درس كپري است.»
در ادامه هم تأكيد كرده بود: «اگر واقعاً كلاس درس كپري به ما معرفي شود به‌رغم تنگناهاي مالي براي حذف اين كلاس‌ها و جابه‌جايي‌شان با كلاس‌هاي پيش‌ساخته اقدام مي‌كنيم.»
حال بايد پرسيد با چه ادله و برهاني، دانش‌آموزان در مناطق مختلف به دليل بافت محلي و معماري موجود روستايي، محكوم به نشستن سر كلاس‌هاي كپري مي‌شوند؟!
به كجا رسيده‌ايم كه امكان تأسيس يا ايجاد يك كلاس كوچك و در خور شأن تحصيل براي فرزندان اين كشور در روستاها و مناطق محروم اينچنيني را با ادله خود به حاشيه مي‌بريم؟! اميدواريم كه منظور از اين سخنان، دانش‌آموزان و كودكان و نوجواناني نباشند كه حتي زيلو يا زيراندازي براي نشستن و به درس گوش دادن ندارند و اتفاقاً بر خلاف گفته‌هاي شخص معاون، آرزوي آنها داشتن يك بخاري و زيلوي ساده در همان چادر كپري است! اساساً يك وسيله گرمايشي براي مدارس، چند درصد از ميلياردها اختلاس صندوق ذخيره فرهنگيان در دولت مي‌شود؟! هرچند كه بايد گفت آموزش و پرورش اين ادله را دارد كه در مناطق روستايي و عشايري نسبت به تهيه مدارس پيش ساخته اقدام مي‌كند، اما به لحاظ شرايط قومي و اقليمي ساكنان آن مناطق پس از مدتي به مكان ديگر كوچ مي‌كنند و آن هزينه در آنجا هدر مي‌رود و بلا‌استفاده مي‌شود، اما اين دليل موجهي براي محكوميت آنان براي سواد‌آموزي در حداقل‌ترين شرايط ممكن نيست، بلكه بايد چاره درستي براي آنها انديشيد نه اينكه از زمين و آسمان توجيه خلق كرد.