علی نصيريان در جست‌وجوی هوای تازه برای خوزستان

آنچه اين روزها فکر من را بيش از هر موضوع ديگري مشغول کرده، بلايي است که گريبان‌گير مردم عزيز و هم‌وطنان مظلوم من در استان خوزستان شده.

کد خبر : 633684
روزنامه شرق؛ علی نصیریان: آنچه اين روزها فکر من را بيش از هر موضوع ديگري مشغول کرده، بلايي است که گريبان‌گير مردم عزيز و هم‌وطنان مظلوم من در استان خوزستان شده. البته غير از آن هم از ساير نقاط ايران پهناور، مانند سيستان‌وبلوچستان و ... خبرهايي را خوانده‌ام و گزارش‌هاي تصويري‌اي تماشا کرده‌ام؛ جملگي تأمل‌برانگيز و در‌عين‌حال نگران‌کننده. اينها همه عميقا غمگين و ناراحتم کرده است. سيطره گرد‌و‌غبار و هجوم ريزگردها که سوار بر آسمان و زمين اين منطقه مهم از کشورمان شده و در واقع رگ حيات اين شهرها را نشانه گرفته، مسئله‌اي مهم و حياتي است.
اين جملات هر چند بديهي به نظر مي‌رسند، اما متأسفانه همين بديهات مورد توجه قرار نگرفته‌اند! اما افسوس و درد... دريغا که شخصا براي رفع اين بحران تخصص کافي و لازم ندارم تا خودم دست به کار شوم و در حد توانم بتوانم خدمتي به مملکتم کنم. تنها مي‌توانم عاجزانه و صادقانه از اولياي امور و مسئولان محترم در‌خواست کنم براي رفع اين معضل تعجيل کنيد. هر چه سريع‌تر کاري کنيد تا مردم اين مناطق بتوانند به‌راحتي و به‌دور از هرگونه سختي به «حيات» خود ادامه دهند. سخنم روي کلمه «حيات» متمرکز است؛ حياتي که با نفس‌کشيدن تنيده شده؛ چون حق طبيعي هر بني‌بشري و هر موجود زنده‌اي، نفس‌کشيدن است براي بقا. اگر نتوان نفس کشيد، ديگر حياتي وجود ندارد... مردم عزيز خوزستان اين روزها نفس نمي‌کشند؛ يعني نمي‌توانند نفس بکشند؛ چون «هوايي» وجود ندارد تا تنفس کنند!
راستي همه مي‌دانيم که اين حق طبيعي همه انسان‌هاست که هوايي سالم استنشاق کنند. اصلا همه انسان‌ها در جست‌وجوي هواي تازه هستند تا به زندگي خود عمق دهند... جدا از آن، آب و برق و حداقل مسائل در شهرهاي خوزستان قطع شده! خب اگر هجوم ريزگرد‌ها دست ما نيست، دست‌کم آب و برق که دستِ ماست! تصور کنيد در هواي بد و نبود امکاناتي همچون آب و برق، اين مردم چه روزها و شب‌هاي سختي را پشت سر مي‌گذارند!
ضروري است کاري عاجل کنيم. محيط زيست‌مان بر باد رفت. اگر محيط زيست نداشته باشيم؛ يعني هيچ چيزي نداريم! سال‌هاست که جنگل‌هاي سرسبز، تُنُک مي‌شوند. درختان زيبا را قطع مي‌کنيم، حيات وحش را پاس نمي‌داريم... براي چه؟ فقط براي کسب پول؟!! آخر چرا همه چيزمان را برای پول قرباني مي‌کنيم؟ چقدر پول، پول، پول... اگر محيط زيست نباشد، هوايي نيست و اگر هوا نباشد، حياتي نيست و اگر حيات نباشد انسان نيست! حالا با اين اوصاف پول به درد خواهد خورد؟! به همين دليل، عاجزانه تقاضا مي‌کنم، مسئولان محترم کاري کنيد، کشور عزيزمان نياز به کمک دارد... .
لینک کوتاه :

با دوستان خود به اشتراک بگذارید: