اهدای «کتاب» به بچه‌های ایران به جای مراسم ختم

روزنامه شرق؛ فریدون مجلسی: خیلی از کارها مثل دسته‌‍‌‌ گل و تاج‌‌ گل فرستادن به مراسم‌های عزا یا عروسی و... اصولا در ایران رسم بوده، ولی در دهه‌های اخیر انتظار می‌رفت کمتر انجام شوند كه متأسفانه بیشتر هم به چشم می‌خورند!

گل برای ما خیلی عزیز است و همه جای دنیا هم اهدای گل، نشانه عشق و احترام است. اما کاری که با ارسال و اهدای سه یا چهار شاخه می‌توان انجام داد، وقتی به ده‌ها و صدها شاخه می‌رسد و برای حمل تاج‌ گل به مقصد استفاده از وانت لازم می‌شود، رسم عجیبی است! با این کارها دالانی از تاج‌های گل که به فاصله اندکی هم خشک شده و دور ریخته می‌شوند، در ورودی مراسم‌ها شکل می‌گیرد! هزینه‌های دیگری هم در این جور مراسم‌ها انجام می‌شود که اثر ماندگاری ندارند. اما این رفتارها نشان‌دهنده توسعه فرهنگی نیست و فقط نشان‌دهنده چشم و هم‌چشمی است و یک نوع تازه‌به‌دوران‌رسیدگی که به دیگران بگوییم دسته گل ما از دسته گل شما بزرگ‌تر است. حالا اگر قرار است کاری هم انجام شود، می‌توان آن جمله مشهور را در نظر گرفت: «اگر می‌خواهید به کسی کمک کنید به او ماهی ندهید، بلکه به او ماهی‌گیری یاد بدهید»

و به روش‌هایی فکر کرد که در جهت توسعه و اعتلای فرهنگی، کارساز باشند. جایگزین‌کردن کارهای فرهنگی بهترین روش است؛ زیرا اثر ماندگاری دارد و اثرات بیشتری بر جای می‌گذارد؛ یعنی کارهایی که اثر آن، چه در روح و چه در رفتار انسان برای همیشه ماندگار است.

اینکه امسال «خانم فاطمه صدرعاملی»، هزینه مراسم سالگرد وفات همسرش «مرحوم دکتر صادق طباطبایی» را صرف تأمین کتاب برای کودکان و نوجوانان کرده و به مدارس و کتابخانه‌های روستایی و دورافتاده کشورمان کتاب هدیه داده، از نظر فرهنگی کار بسیار ارزشمندی است.

کاری که خانم صدرعاملی انجام داده، نشانه شخصیت اوست که ریشه از یک گوهر فرهنگی گرفته است. با خودش فکر کرده، برای شادی روان کسی که او را دوست داشته‌ چه کاری می‌تواند انجام دهد که لذت‌آفرین‌تر و مفید باشد؟ به ‌همین ‌دلیل، تصمیم گرفته کتابخانه‌ها را پربار و افراد را به کتاب‌خوانی تشویق کند. چه کاری از این بهتر؟