وقتی فتنه‌گران خیالاتی می‌شوند!
خیال کرده بودند گذر زمان گرد فراموشی بر فتنه افشانده و جنایت فتنه‌گران را از یادها برده است؛ آن عدم تمکین نانجیبانه به رأی مردم که حلاوت شکوه حضور 85 درصدی پای صندوقهای رأی را به کام ملت تلخ کرد و سبب شد فرصتها و هزینههای بسیاری را که میشد جهت اعتلای مادی و معنوی کشور به خدمت گرفت، مصروف رفع فتنه و توطئه شود.
روزنامه وطن امروز: خیال کرده بودند گذر زمان گرد فراموشی بر فتنه افشانده و جنایت فتنه‌گران را از یادها برده است؛ آن عدم تمکین نانجیبانه به رأی مردم که حلاوت شکوه حضور 85 درصدی پای صندوقهای رأی را به کام ملت تلخ کرد و سبب شد فرصتها و هزینههای بسیاری را که میشد جهت اعتلای مادی و معنوی کشور به خدمت گرفت، مصروف رفع فتنه و توطئه شود.
خیال کرده بودند با طرح این قبیل مباحث و با ایجاد انحراف در مطالبات اصلی ملت که عدم تحقق آنها به تعبیر رهبر معظم انقلاب مردم را «گلهمند» کرده، فضای این چند ماه مانده تا انتخابات را دست گرفته و از این آب گلآلود ماهی خودشان را صید میکنند!
الحمدلله برای نعمت ولایت. الحمدلله برای نعمت ولایت. الحمدلله برای نعمت ولایت... «آشتی» جایی قابلیت طرح دارد که «دلخوری» و «قهری» در میان بوده باشد آنهم بر سر امری جزئی و روبنایی، جایی که «مبانی» خدشهدار نشده و به «اصول» و «آرمانها» تعرضی نشده باشد، نه جایی که عدهای قصد «ماهیت» و «موجودیت» حقیقتی را کرده باشند؛ فروکاستن فتنهای که به تصریح صحنهگردانانش «اصل نظام» را هدف گرفته بود- که اگر نبود درایت رهبری و بصیرت انقلابی مردم در فرونشاندن آن، امروز نه از تاک نشان مانده بود نه از تاکنشان- به یک «قهر» ساده، جز غرضورزی و توهین به شعور ملت معنای دیگری نمیتواند داشته باشد! این است که در چنین شرایطی طرح «آشتی» با کسانی که عملکردشان گواه آن است که هیچ التزامی به نظام و موجودیت آن ندارند و اگر باز هم مجالی بیابند از دنبال کردن سودای شوم گذشته در «براندازی» نظام هیچ ابایی ندارند و اساسا به همین دلیل بدل به «خط قرمز»ی شدهاند که تعیین موضع نسبت به آن «شرط» پذیرش افراد در دایره نظام است، همان اندازه مضحک و ناموجه است که مثلاً پیشنهاد دوستی ایران و آمریکا مطرح شود با سابقه آن همه جنایت و شرارت علیه ملت ایران، بیآنکه در این مواضع و رویکردها تجدیدنظری اساسی اعمال کند! (بهویژه که در سالهای اخیر رویکرد «خوشبینانه» به این مساله هم به گویاترین وجه ممکن امتحان خود را پس داد و حالا دیگر حتی سرسختترین مدافعان این رابطه هم سکوت کرده‌اند و جرأت پرداختن به آن را ندارند!)
در واقع تأکیدات صریح معظمله وظیفه نهادهای نظارتی را در بررسی صلاحیت افرادی که کاندیدای تصدی پستهای کلیدی نظام می‌شوند دوچندان میکند، تا با نگاهی ژرف و دقتی مضاعف در این فرآیند صرفاً به کسانی اجازه ورود به این عرصه را بدهند که تکلیف‌شان را با مجریان داخلی فتنه- که امروز به لطف رأفت نظام اسلامی در حصرند و اگر بنا به محاکمه آنها باشد به تصریح رهبر عالیمقام انقلاب «حکم‌شان خیلی سنگین خواهد بود» و قطعاً کسانی که به دنبال بازخوانی این ماجرا و محاکمه اینان در دادگاه هستند «راضی نخواهند بود»- روشن کرده‌اند. تا دیگر شاهد آن نباشیم که یا از درون مجلس به عنوان یکی از ارکان نظام امثال این جمله تأسفآور را بشنویم که «داستان فتنه چه زمانی قرار است تمام شود؟» یا در نهادهای دیگر کسانی با علقه به سران فتنه روی کار بیایند و هزینه و فرصت خدمت به ملت را مصروف سیاسیکاریهای فتنه‌گران کنند! چرا که «فتنه» همچنان و تا همیشه «خط قرمز» نظام است.