این بهانه برای بچه دار نشدن قابل قبول نیست
مؤمنی كه با توكل به خدا و برای رضای او فرزند میآورد و معتقد به رزاقیت خداوند است، چطور به یاری او در راه تربیت فرزندانش اعتماد ندارد؟ آیا امكان دارد خداوند رحمان صرفا روزی مادی انسان را ضمانت كرده باشد و مؤمنان را در مسیر تربیت صحیح فرزندانشان یاری نكند؟
کد خبر :
631949
سرویس سبک زندگی: از زمانی که مسئله افزایش جمعیت و فرزندآوری در جامعه مطرح شده، مباحث مختلفی با این موضوع در بین کارشناسان و بین عموم مردم رد و بدل شده و دیدگاههای متفاوتی در این باب شنیده میشود. یكی از بهانههایی كه خانوادهها در این زمینه مطرح میكنند، دغدغه تربیت صحیح فرزند است! با این استدلال كه اگر فرزند بهصورت صحیح تربیت نشود، مایه شرمساری و عقوبت والدین شده و مورد مواخذه خداوند قرار خواهند گرفت؛ لذا چون توان تربیت فرزند صالح در این دوره و زمانه فاسد كم است، بهتر است فرزند كمتری داشته باشند! در ادامه این مطلب را به نقل از همشهری آنلاین
میخوانیم.
این ترس یكی از حیلههای شیطان برای فریب مؤمنان است كه متأسفانه در برخی موارد مؤثر افتاده و زن و شوهر مذهبی به بهانه ترس از معصیت و عقوبت، به دام شر بزرگی میافتند. قرار نیست شیطان رجیم همیشه با وسوسه به اعمال سوء، انسان را فریب دهد بلكه گاه با ترساندن مؤمن از عاقبت یك امر خیر، او را از عمل به وظیفه بازمیدارد. خداوند متعال در آیه ۳۱ سوره اسراء میفرماید: «وَلَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَكُمْ خَشْیةَ إِمْلَاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَإِیاكُمْ». در این آیه صحبت از رزق است و البته طبق آیات و روایات، رزق علاوه بر جنبه مادی، جنبه معنوی هم دارد و خداوند انسانها را از
رزق معنوی كه تربیت نیز میتواند یكی از اقسام آن باشد، بهرهمند میكند و اگرچه اینجا اشاره به ترس از فقر است و انسان را از كشتن فرزندان بهخاطر ترس از فقر و تنگدستی نهی كرده اما اگر اصل را بر «ترس» بگیریم، آیا میتوان بین ترس از فقر(كه رزق مادی است) و ترس از تربیت صحیح (كه رزق معنوی است)تفاوتی قائل شد؟
مؤمنی كه با توكل به خدا و برای رضای او فرزند میآورد و معتقد به رزاقیت خداوند است، چطور به یاری او در راه تربیت فرزندانش اعتماد ندارد؟ آیا امكان دارد خداوند رحمان صرفا روزی مادی انسان را ضمانت كرده باشد و مؤمنان را در مسیر تربیت صحیح فرزندانشان یاری نكند؟
از طرفی، چه اطمینانی هست كه فرزندِ كمتر حتما صالحتر تربیت شود و یا فرزندانِ بیشتر، تربیت نشوند؟! درواقع اسلام در این خصوص، هم به كمیت توجه دارد و هم به كیفیت. همانگونه كه توصیههای بسیاری مبنی بر دقت در تربیت فرزند به ما رسیده، روایات مستندی هم درباره كثرت جمعیت نقل شده كه مشهورترین آنها حدیثی از پیامبر اكرم(ص) است كه میفرمایند: «من در قیامت به كثرت شما بر امتهای دیگر مباهات میكنم.» (وسائل، ج ۱۵، ابواب اولاد، باب ۱)
اخیراً رهبر معظم انقلاب اسلامی در یكی از جلسات خارج فقه خود، به این نكته قابل تامل اشاره كردند كه: «بعضیها میگویند كه شما میگویید فرزند زیاد [داشته باشید]، خب اگر [فرزندان] زیاد شدند در خانه، تربیتشان نمیتوانیم بكنیم؛ این حرف غلط است. تربیت فرزندان، تربیت تكتك فرزندان نیست، تربیت محیط خانواده است. محیط خانواده كه خوب بود، چه بچّه یكی باشد چه پنج تا باشد، فرقی نمیكند، خوب تربیت میشوند. بهطور طبیعی، بهطور غالب خوب تربیت میشوند.»
دغدغه یا همان ترس از تربیت، مكری است كه شیطان در دل و ذهن مومنان میاندازد. قطعاً كسی كه راه تقوا را پیشه كند، حلال و حرام خدا را درنظر داشته باشد و با توكل به خدا خانوادهای پر جمعیت تشكیل دهد، خداوند متعال نیز یاری خود را از او و اولادش دریغ نخواهد كرد. مبادا بهانههای بیهوده دست و پای ما را ببندد و روزی متوجه شویم كه دیگر كاری از دستمان برنمیآید.