۹ توصیه درباره نحوه برخورد با دخالت خانواده همسر

سرویس سبک زندگی: تصور دخالت خانواده همسر در زندگی مشترک، موضوعی کلافه‌کننده است، به‌ویژه اگر احساس کنید همسرتان در این شرایط بحرانی از شما حمایتی نکرده و دیدگاهی متفاوت با شما دارد؛ اما چه‌طور می‌توانیم در چنین شرایطی با همسرمان در یک جبهه باقی‌مانده و مانع تبدیل این موضوع به موضوعی تفرقه‌برانگیز و البته بحرانی حل‌نشدنی در رابطهٔ دونفرهٔ خود شویم. ادامه این مطلب را به نقل از سایت سپیده دانایی می‌خوانیم.

یکی از نکات مهم در زمان مواجه‌شدن با دخالت خانوادهٔ همسر در زندگی مشترک، مدیریت احساسات و هیجانات ناخوشایند است، چراکه اگر نتوانید مدیریت خوبی بر احساسات خود داشته باشید، احتمال برخوردهای نپخته نیز زیاد می‌شود؛ پس پیش از انجام هر اقدام دیگری سعی کنید روشی مناسب برای مدیریت احساسات خود بیابید تا به‌این‌ترتیب مانع فوران احساسات ناخوشایند و برخوردهای نادرست شوید. یادتان باشد هر چه‌قدر بتوانید احساسات خود را بهتر مدیریت کنید، بهتر می‌توانید از پس مدیریت کلی ماجرا برآمده و رابطهٔ خود و همسرتان را نیز از تأثیرات سو این ماجرا دور کنید. اما برای مدیریت بهتر احساسات در چنین شرایطی به چه نکاتی باید توجه داشته باشیم؟

۱. احساسات خود را به‌درستی بشناسید

شناسایی احساسات ناخوشایند در این شرایط، قدم اول برای مدیریت آن‌هاست. گاهی افراد نمی‌توانند عصبانیت خود را به‌خوبی شناسایی کرده و درنتیجه واکنش درستی نیز نسبت به آن ندارند؛ به عنوان مثال خانمی می‌گفت بعد از هر بار تماس تلفنی مادرشوهر یا آمدن مادر شوهر به خانهٔ آن‌ها، او با فرزندش دچار مشکل شده و حتی دست به تنبیه بدنی بر سر چیزهای کوچک می‌زد. بعد از کنکاش متوجه شد که رفتارهای ناخوشایند مادر شوهر، همیشه باعث عصبانیت او شده است، اما او که چندان توجهی به احساسات خود نداشته، این عصبانیت را بر سر فرزند خردسال خود تخلیه می‌کرده است.

۲. روش آرام‌سازی متناسب با خودتان را بیابید

شناخت احساسات ناخوشایندی چون عصبانیت یا اضطراب، قدم اول برای مدیریت احساسات است. نکتهٔ دوم شناسایی روش‌های کارآمد در آرام‌سازی است. نکتهٔ مهم این است که هرچند روش‌های آرام‌سازی‌ای وجود دارد که برای غالب افراد مفید و کارآمد است، قانون ثابتی در این زمینه وجود ندارد و لازم است روش‌هایی متناسب با وضعیت خود را شناسایی کنید.

۳. منابع حمایتی جایگزین برای خود بیابید

در ابتدای مواجهه با دخالت‌های خانوادهٔ همسر و زمانی که هنوز از نظر هیجانی آرام نشده‌اید، اگر همسرتان دید مشابهی در این موضوع با شما ندارد، بهتر است با او وارد گفت‌وگو نشده و سعی در متقاعدکردن او نداشته باشید؛ اما بسیاری از افراد زمانی که می‌خواهند چنین توصیه‌ای را عملی سازند، دچار مشکلی دیگر می‌شوند. آن‌ها متوجه می‌شوند که به‌شدت احساس تنهایی و بی‌پناهی می‌کنند. برای مقابله با چنین احساسی بهتر است در این روزهای حساس به دنبال یافتن حمایت عاطفی از فردی امین و منصف باشید. توجه داشته باشید که اگر قرار باشد شما با فردی درد دل کنید که او با بازخوردهای خود، شما را عصبی‌تر می‌کند، مطمئن باشید که گزینهٔ مناسبی را انتخاب نکرده‌اید. نکتهٔ دوم این‌که با کسی دربارهٔ مشکل خود صحبت کنید که مطمئن هستید، صحبت‌های شما را با دیگران در میان نگذاشته و رازدار خوبی است و نکتهٔ سوم این‌که به درددل‌کردن به‌عنوان گزینه‌ای همیشگی و دائمی و در رابطه با هر موضوعی نگاه نکنید؛ چراکه قرار نیست فردی دیگر را جایگزین همسرتان که نزدیک‌ترین فرد به شماست، بکنید، بلکه تنها برای گذر از این بحران و به‌صورت موقت قرار است از چنین روشی بهره ببرید.

۴. خاطرات ناخوشایند خود را مرور نکنید

حداقل کاری که می‌توانید انجام دهید تا احساسات منفی در شما تشدید نشود، این است که حوادث ناخوشایند را دائم با خود تکرار نکنید. اگر قرار باشد هر روز یاد فلان برخورد مادرشوهر خود بیافتید یا حرف‌های آن‌ها را در ذهن خود مرور کرده و به دنبال یافتن قصد و منظور رفتارهای آن‌ها باشید، می‌توانید مطمئن باشید که نه‌تنها با گذشت زمان آرام‌تر نخواهید شد، بلکه به‌احتمال‌زیاد هرروز ناراحت‌تر از روز قبل بوده و البته پیش‌داوری‌های شما دربارهٔ رفتارهای خانوادهٔ همسرتان هم افزایش خواهند یافت؛ پس تا می‌توانید برای خود مشغولیت‌های متنوع ایجاد کنید تا کمتر فرصت فکرکردن به اتفاقات گذشته را داشته باشید و البته از حضور در جمع‌هایی که چنین تفکراتی را تقویت می‌کنند، دوری‌کنید. در پایان یادتان باشد منظور از چنین جمع‌هایی، گروه‌های فضای مجازی نیز هستند، گروه‌هایی که گاهی اوقات افراد حاضر در آن با بیان خاطرات خود در رابطه با موضوع دخالت خانوادهٔ همسر به تشدید احساسات ناخوشایند خود دامن می‌زنند.

۵. از خانوادهٔ همسر خود هیولا نسازید!

علاوه بر مدیریت هیجانات و به‌ویژه زمانی که می‌خواهید در این باره با همسرتان صحبت کنید، لازم است به چند نکته توجه داشته باشید. نکاتی که البته به شما کمک خواهند کرد تا دیدی منصفانه‌تر نسبت به خانوادهٔ همسر خود داشته باشید.

گاهی اوقات دلخوری ما از برخی رفتارهای ناخوشایند خانوادهٔ همسر، آن‌چنان ما را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد که به‌کل یادمان می‌رود که آن‌ها ویژگی‌های مثبتی نیز دارند. شاید بهتر باشد که لیستی از ویژگی‌های مثبت خانوادهٔ همسر تهیه کنید تا حتی در بدترین شرایط نیز یادتان باشد که آن‌ها نیز مانند شما در کنار نقاط ضعف خود، ویژگی‌های مثبتی دارند. داشتن قضاوت منصفانه در این باره، هم در کوتاه‌مدت به شما کمک می‌کند تا هیجانات خود را بهتر مدیریت کنید، هم در طولانی‌مدت باعث می‌شود از نظر شناختی بهتر با موضوع کنار آمده و قضاوت درست‌تری داشته باشید؛ درعین‌حال که در زمان صحبت با همسرتان نیز احتمال بروز بگومگو به‌شدت کاهش پیدا خواهد کرد.

۶. فرصت دفاع به همسر خود بدهید

اگر گله و شکایتی از خانوادهٔ شما حتی به‌درستی مطرح شود، شما چه واکنشی نشان خواهید داد؟ به‌احتمال‌زیاد شما از این موضوع ناراحت شده و شروع به دفاع یا توجیه رفتارهای آن‌ها خواهید داشت. شاید هم اصلاً با توجه به شناخت دقیق‌تری که شما از آن‌ها دارید، بهتر بتوانید چرایی رفتار آن‌ها را درک کرده و به‌عنوان‌مثال بگویید که در پس فلان گفتار آن‌ها نه بدجنسی که سادگی بیش‌ازحد قرار دارد. حالا هم اگر می‌خواهید ناراحتی و دلخوری خود از رفتار خانوادهٔ همسرتان را با او در میان بگذارید، لازم است به او فرصت واکنشی از سر محبت و البته تعصب بدهید. شاید بگویید که داشتن تعصب خوب نیست، اما یادتان باشد، نبود هیچ‌گونه تعصبی روی افرادی که دوستشان داریم نیز تقریباً محال است. پس همان‌طور که از همسرتان انتظار دارید اگر کسی گلهٔ شما را به او کرد، او از شما دفاع کند، برای همسرتان باید این حق را قائل شوید که از خانوادهٔ خود نیز دفاع کند. درنظرداشتن چنین حقی باعث می‌شود تا کم‌تر وارد بگومگو با همسر برای اثبات درستی دیدگاه خود شوید.

۷. هر کس را مسئول رفتار خودش بدانید

اگر قرار باشد شما به خاطر رفتار خانوادهٔ همسرتان از دست همسر خود عصبانی شوید، قطعاً مشکلات شما و همسرتان هرروز تشدید خواهد شد؛ چراکه شما در رابطه با موضوعی از دست همسرتان عصبانی هستید که او کنترلی روی آن ندارد. شاید با خود بگویید، همسرتان در مقابل تقاضای شما برای صحبت با خانواده‌اش مقاومت کرده و حاضر نمی‌شود به آن‌ها تذکری دهد، کاری که می‌تواند رفتارهای ناخوشایند آن‌ها را متوقف سازد. اگر شما چنین تصوری دارید، بد نیست به چند نکته توجه داشته باشید. اول آن‌که هرچند گاهی اوقات صحبت همسران با خانواده‌هایشان مفید است، اما به هر صورت این کار معجزه نخواهد کرد؛ پس وزن زیادی برای این موضوع قائل نشوید. نکتهٔ دوم اینکه اگر می‌خواهید اختلاف بین شما و همسرتان تشدید نشود، همیشه ماجرا را از دریچهٔ نگاه او نیز در نظر داشته باشید. برای همین منظور یادتان باشد که صحبت‌کردن با خانوادهٔ خود و تذکر به آن‌ها کاری بسیار دشوار برای هر فردی است و تعلل فرضی همسر شما شاید بیش از هر چیز به خاطر اخلاق‌مداری و داشتن علاقه به خانواده‌اش باشد و سوم آن که درست است که همسرتان در رابطه با انتخاب خود، مبنی بر صحبت‌نکردن با خانواده‌اش مسئول است، اما درهرحال این به معنای پذیرفتن مسئولیت تمامی رفتارهای ناخوشایند خانواده‌اش نخواهد بود!

۸. رفتارهای ناخوشایند را به نیت‌های بد نسبت ندهید

وقتی ما رفتاری را از سر بدجنسی بدانیم، ناخودآگاه برای اثبات درستی ادعای خود به دنبال یافتن رفتارهای تاییدکنندهٔ دیگر خواهیم رفت و آن‌وقت بعد از مدتی ممکن است متوجه شویم که بسیاری از رفتارهای مثبت یا بدون مشکل نیز به خاطر نسبت‌دادن آن‌ها به نیتی بد، برای ما به رفتارهایی آزاردهنده و البته غیرقابل‌تحمل تبدیل‌شده است. پس برای کاهش احساسات ناخوشایند خود و البته داشتن دیدی منصفانه، از نسبت‌دادن رفتارهای ناخوشایند خانوادهٔ همسر به نیت بد دوری کرده و در عوض سعی کنید موضوع اختلاف فرهنگی و تفاوت دیدگاه بین خود و آن‌ها را همیشه در نظر باشید. بسیاری از رفتارهای خانواده‌ها که باعث دلخوری عروس‌ها یا دامادها می‌شود، به تفاوت فرهنگی بین خانواده‌ها برمی‌گردد و قصد آزار یا دخالتی در پس آن‌ها وجود ندارد.

۹. زمان درستی برای حرف‌زدن پیدا کنید

اگر تصمیم دارید که در ارتباط با رفتار خانوادهٔ همسر خود با او صحبت کنید، یادتان باشد زمان مناسبی را که شما و همسرتان خسته نیستید، انتخاب کنید. بیان درست احساسات و استفاده از جملاتی که با «من» آغاز می‌شوند، می‌تواند سوءتفاهم‌ها و جبهه‌گیری‌های احتمالی همسرتان را کاهش دهد.