پیدا شدن یک دوزاری گمشده کنار رامبد جوان

خبرگزاری فارس: حاشیه یکی از جذاب‌ترین اتفاق‌هایی است که در یک رویداد فرهنگی و هنری می‌توان در موردش نوشت و صحبت کرد. تا به امروز سه روز از جشنواه فیلم فجر سینمای ایران گذشته است و و روزانه آثار سینمایی در محل برگزاری این جشنواره به نمایش در آمده است. اینجا شبیه به مسابقات دو و میدانی است نه مانند سال گذشته فیلمی بوده است که تماشاگران را بهت زده کند و نه فیلمی بوده که به دلیل کیفیت بد مورد انتقاد شدید اصحاب رسانه و منتقدین در برج میلاد قرار بگیرد. در داخل برج میلاد همه چیز سرعت دارد. همه در حال دوییدن همه مشغول نوشتن، عکاسی کردن، مصاحبه کردن و... هستند. اینجا شبیه به مسابقات دو و میدانی است. جای خالی یک فیلم برای تجربه‌ای متفاوت در سودای سیمرغ تعداد افراد حاضر در جشنواره فیلم فجر گویا در بحث مدیریت شده ای تا به اینجا پیش رفته است و اگر در بهترین حالت اگر تمام سالن پر شود، شاهد شلوغی بیش از حد و آزاردهنده نخواهیم بود. از طرفی برخی نبود حاشیه هایی را که باعث التهاب و گرمای جشنواره می شود ناشی از نبود برخی آثار می دانند آثاری چون «امپراطور جهنم» فیلمی پُر پروداکشن که نبودش احساس می شود. چرا که سینمای ایران می توانست تجربه جدیدی را در ساخت چنین اثری شاهد باشد. چگونه برخی فیلم را ندیده نقد می‌کنند کمی که در سالن برج میلاد قدم میزنم تا شاید بتوانم حاشیه جذابی را بیابم و به قول معروف «دوزار کاسب شویم». از برخی افراد در مورد 2 تا 3 فیلمی می‌شنوم که با نمایش شان تنور جشنواره را داغ می‌کنند و حاشیه‌هایی را با خود به همراه می‌آورند. «ماه‌گرفتگی» به کارگردانی مسعود اطیابی فیلمی است که در موردش صحبت می‌شد. در میان این جمع برخی حق نقد را در صحبت‌های شان از فیلم می‌گرفتند اما خودشان فیلم را ندیده نقد می‌کردند. عده‌ای هم از آن دفاع می کردند اختلاف نظرشان که بالا گرفت دو نفر بحث را ترک کردند. آن دو زاری معروف که دنبالش هستم اینجا نیست.

نقد درونی به شام

از کنار آنها عبور می کنم به جمعی می رسم که خیلی نمی شناسم‌شان اما گویا متخصصان برجسته ای هستند در مورد هر چیزی نظر می‌دهند از برنامه‌ریزی جشنواره تا انتخاب آثار و در این میان طعنه‌ای هم به شام‌های شبانه و کیفیت‌شان در برج میلاد می‌زنند من هم در دلم این بخش از حرفشان را تایید می کنم و اسمش را نقد درونی به شام می گذارم. «ویلایی‌ها» برج میلاد را به سکوت کشاند برج میلاد امروز شاهد نمایش دو فیلم با مضمون دفاع مقدس بود یکی با عنوان «دریاچه ماهی» و دیگری با عنوان «ویلایی‌ها» که «ویلایی‌ها» در بخش سودای سیمرغ حضور پیدا کرده بود. فیلمی درباره زنان صبور رزمندگان دفاع مقدس. «ویلایی‌ها» برج میلاد را به سکوت کشاند. اصلا در این دوره زنان در آثار سینمایی حضور پررنگی پیدا کرده اند. در سال های گذشته همواره مردها بودند که سکان هدایت فیلم و سینما را به دست گرفته بودند اما حالا شاهد حضور زن‌ها در آثار سینمایی به عنوان محوریت اصلی فیلم هستیم. «ویلایی‌ها» نمایش زنان منتظر است، زنانی که که با این روحیه مرز ایران را حفظ کردند و امروز خط کشی مرزهایمان مدیون مادران و زنان عاشق چشم‌انتظار است. اینجا ایران است و زنان مشغول کارند به تعداد خبرنگاران و عکاسان حاضر در برج که فکر می کنم متوجه می شوم بیشترشان دختران و بانوان جوانی‌اند که مشغول به فعالیت هستند. با خودم فکر می کنم اگر یک فرد غیر ایرانی که همواره با تبلیغات دروغین برخی از کشورها مبنی بر حقوق نامتساوی زنان در ایران، یک روز را نه در کل سرزمین‌مان بلکه فقط در برج میلاد در این ایام سپری کنند چه فکر می کند؟! شاید باورش نشود که اینجا ایران است و این بانوان ایرانی بدون محدودیت و اجحاف حقوق و ... در حال فعالیت و کار هستند و تا به امروز بخش مهم آثار با کیفیت سینمای مان را به خود اختصاص داد. قدم زدن‌های ایوبی بدون خبرنگاران متوجه حضور حجت الله ایوبی «رییس سازمان سینمایی» می‌شوم که همراه با حبیب ایل بیگی «معاون ارزشیابی و نظارات سازمان سینمایی» در برج میلاد محل برگزاری سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر حاضر شده‌اند. رییس سازمان سینمایی امروز کمی راحت تر در سالن قدم می زند و از معدود دفعاتی است که خبرنگاران او را دوره نکردند تا به سوال‌هایشان پاسخ دهد چرا که روز قبل وارد برج میلاد شده و به سوال های خبرنگاران پاسخ داده بود. برای رییس سازمان سینمایی قدم زدن در حالی که خبرنگاران او را احاطه نکرده اند شیرین است و او از این فرصت نهایت بهره را می برد. یکی از بخش هایی که می تواند حاشیه‌های تاریخ‌سازی را در جشنواره فیلم فجر رقم بزند برگزاری نشست های خبری در برج میلاد با حضور عوامل فیلم و اصحاب رسانه است. امسال کمی بیشتر به خبرنگاران خوش می گذرد چرا که با نبود منتقدان آنها راحت تر می توانند سوال‌های خودشان را بپرسند. با خودشان هم که گپ می زنم بسیار راضی اند چرا که در سال های گذشته با اینکه شرایط و زمان کافی برای نقد وجود نداشت افراد منتقد شروع به نقد فیلم می‌کردند که بیشتر به دلیل فرصت کم شبیه به اظهار نظر کمی حرفه ای می شد و همین موضوع باعث می شد نقد منتقد الکن بماند و از طرفی افراد خبرنگار هم با این کیفیتی که امروز در جشنواه وجود دارد نتوانند سوال های خود را بپرسند. تازه جلسات شبیه به جلسه های پرسش و پاسخ شده است. پیدا شدن یک دوزاری گمشده کنار رامبد جوان بالاخره به قول دوستان آخر شبی در برج میلاد سالن برگزاری نشست ها دوزار کاسب شدیم. در نشست فیلم سینمایی «نگار» به کارگردانی رامبد جوان خبرنگارها نسبت به اظهار نظر مانی حقیقی که به شکل نامناسبی در موردشان بیان کرده بود واکنش نشان دادند. در همان ابتدای جلسه یکی از خبرنگاران با سابقه در ابتدای صحبت هایش فیلم رامبد جوان را تحسین کرد و گفت که علاقه دارد سوال بپرسد اما به دلیل حضور مانی حقیقی دوست ندارد در این نشست حضور داشته باشد و تنها آمده بود تا با بیان این نکته و ترک جلسه اعتراضش را نسبت به صحبت های وی نشان دهد. او جلسه را با ناراحتی ترک کرد. خبرنگار بعدی هم نسبت به صحبت هایی که پیش از این مانی حقیقی در مورد خبرنگاران بیان کرده بود، واکنش نشان داد که رامبد جوان از اصحاب رسانه خواهش کرد که در این نشست به فیلم «نگار» پرداخته شود و در فضای دیگری درباره دلخوری خبرنگاران و مانی حقیقی صحبت شود. یک روز معمولی را سپری کردیم تا حاشیه ای را برای نگارش پیدا کنیم اما آخر شب در نشست خبری به لطف مانی حقیقی دوزار کاسب شدیم. بالاخره آن دوزاری گمشده را کنار رامبد جوان پیدا کردیم.