وقتی جای سینمای انقلاب در جشنواره فجرخالی است
آقای «عبدالرضا اکبری» ازهنرمندان با سابقه و متعهد سینما، تئاتر وتلویزیون کشوراست که پس از پیروزی انقلاب اسلامی در آثار زیادی چون «کانی مانگا»، «مزد ترس»، «سرعت» و «اخراجی‌ها» نقش آفرینی داشته است؛ به مناسبت ایام مبارک دهه فجر و برگزاری جشنواره فیلم فجر، با وی مصاحبه‌ای انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
روزنامه صبح نو: آقای «عبدالرضا اکبری» ازهنرمندان با سابقه و متعهد سینما، تئاتر وتلویزیون کشوراست که پس از پیروزی انقلاب اسلامی در آثار زیادی چون «کانی مانگا»، «مزد ترس»، «سرعت» و «اخراجی ها» نقش آفرینی داشته است؛ به مناسبت ایام مبارک دهه فجر و برگزاری جشنواره فیلم فجر، با وی مصاحبه ای انجام داده ایم که در ادامه می خوانید.
از ایام پیروزی انقلاب و حال و هوای آن بفرمایید.
من در آن سال ها تئاتر کار می کردم و هنوز وارد تلویزیون نشده بودم؛ همان دوره حرکت های مردمی شروع شد و مردم علیه نظام ستمشاهی قیام کردند؛ اوج تجمعات و اعتصاب در مراکز مختلف شکل گرفت و شاه هم برای دوام حکومت خود مدام حکومت نظامی برقرار می کرد.
البته هیچ یک از اقدامات حکومت پهلوی دربرابر مردم به نتیجه نمی رسید، زیرا مردم به مرحله ای از نارضایتی رسیده بودند که فاصله طبقاتی ایجاد شده، فضای مخالفت قاطع مردم با رژیم را رقم زده بود و فعالیت نیروهای طرفدار شاه و ساواک دیگر کارساز نبود.
تمام اقشار مختلف مردم دراین خروش ملی حاضر بودند و حتی همکاران و هم صنفی های بنده در تئاترهم به رغم مشغله های هنری،بعضاً دراین اعتراضات وتظاهرات مردمی شرکت می کردند؛ پس از انقلاب،همچنان فعالیت در تئاتر را ادامه دادم تا ازحدود سال60 که وارد سینما و تلویزیون شدم.
آیا اتحاد مردمی آن سال ها در امروز هم ادامه دارد؟
به هر حال موضوع و هدفی مشترک همه مردم را در کنار هم جمع می کند.وقتی همه به تنگ آمده باشند و همه به یک چیز فکرکنند، ضمن وجود گروه ها و سلایق مختلف، همه زیریک پرچم برای پیروزی یک حرکت مردمی جمع می شوند؛برای مثال امروز هم وقتی مردم بخواهند در غم از دست دادن بسیاری از عزیزان خود شریک باشند، این حضوروهمدلی را نشان خواهند داد و این اتفاق را در حادثه تلخ پلاسکو مشاهده کردیم.
آثارسینما و تلویزیون با موضوع انقلاب اسلامی را چگونه ارزیابی می کنید؟
شروع فعالیت سینما پس از انقلاب، با تحولی اساسی همراه و قرار شد که هنر هم پیرو حرکت انقلاب اسلامی، رسالتی متعالی داشته باشد؛بسیاری از آثار سال های ابتدای انقلاب حاوی جنبه های انقلابی بود و شعار در آن کارها به وضوح دیده می شد.
کارهای مختلفی که در دوسال ابتدای انقلاب تولید می شدند، نمایانگر فریاد برآمده از آن روزها بود؛به هرحال حرارت انقلابی در مردم وجود داشت و همه علاقه داشتند که این موضوع را در آثار خود بروز دهند و در بسیاری ازکارهای سال های 58 و 59 این شعارزدگی به چشم می خورد و مسائل کیفی کمتر مورد توجه قرار می گرفت.
شرایط امروز را چگونه تحلیل می کنید؟
وضعیت فعلی سینمای ما در موضوعات کلان با جهش روبرو بوده ولی موضوع انقلاب اسلامی در آثار تولید شده کمتر دیده می شود؛برای مثال درسال های اخیر فقط مجموعه «معمای شاه» را در این زمینه داشته ایم.
قصه های امروز عمدتاً اجتماعی شده اند و من معتقدم نسبت به جمعیت کشور از موضوعات بسیار محدودی استفاده می کنیم و علت این روند هم به درستی مشخص نیست.
برخلاف ریشه تاریخی و ادبیاتی که داریم، امروزه عمدتاً به سوژه ها و موضوعات دست چندم و نازل می پردازیم؛ قصه های ظاهراً مدرن که از سینمای اروپا و آمریکا الهام گرفته شده است، البته با برداشتی بسیار سطحی و انتزاعی، بخش قابل توجهی از تولیدات امروز ما را تشکیل می دهد.
بی توجهی به حوادث انقلاب، به دلیل نبود اراده در هنرمندان است یا مدیران فرهنگی؟
این سوالی است که باید مدیران فرهنگی پاسخ دهند؛ ما در مقام بازیگر منتظر تماس تلفنی مدیران و پیشنهاد همکاری از جانب آن ها هستیم، البته فیلمسازان حق انتخاب موضوع کار خود را دارند و نسبت به بازیگران بحث متفاوتی دارند. در سینمای جنگ هم به همین شکل است؛ تعداد آثار تولید شده بسیار کم است که بخشی از آن به علت کمبود سرمایه گذاری از جانب مدیران است. به هرحال ساخت آثار تاریخی نیازمند خواست و اراده دوطرفه ازسمت مدیران وهنرمندان است که متاسفانه برخی ازهنرمندان جسارت کارهای سخت را از دست داده اند و بیشتر به داستان های ساده می پردازند.
اگر در قامت یک مدیر فرهنگی بودید، دراین زمینه چه اقداماتی انجام می دادید؟
اعتقاد دارم وقتی جشنواره ای برگزار می شود، باید تمام گونه های سینمایی را درخود داشته باشد؛ وقتی بیشتر آثار یک جشنواره محدود به ژانری خاص باشد، قصه های تکراری روایت می شوند که دیگر جوابگوی سینما نیستند.
یکی از آثار و گونه های مورد نیاز جشنواره، همین آثار تاریخی از جمله موضوع انقلاب اسلامی و دفاع مقدس است که نبود این ژانر در جشنواره، به تضعیف سینمای ملی منجر خواهد شد.
از فعالیت های هنری خود در ماه های اخیر بفرمایید.
در حال حاضر یک سریال با عنوان «شکوه زندگی» کار آقای «رضا بهشتی» را مشغول تولید هستیم؛ تصویربرداری این سریال در بهشهر و گرگان انجام می شود و ما، همزمان با ایام سرد زمستان در آن منطقه با سرما و یخ بندان مشغول کار هستیم.
سال آینده در نظر دارم نمایشی را روی صحنه ببرم؛ به هرحال من برآمده از تئاتر و فرزند تئاترم و با توجه به محدودیت در انتخاب آثار مورد قبول در سینما، تئاتر انتخاب مناسبی است که در حال حاضر برای فعالیت هنری در سال آینده انتخاب کرده ام.