واکنش نویسندگان به قانون نژادپرستانه «ترامپ»

خبرگزاری ایسنا: تلگراف نوشت: «جی.کی رولینگ»، «مارگارت اتوود» و «استفن کینگ» از جمله نویسنده‌هایی هستند که در واکنش به قانون رئیس‌جمهور آمریکا مبنی بر منع ورود مسافران و مهاجران هفت کشور مسلمان به این کشور، مطالبی را در توییتر خود منتشر کرده‌اند. طبق قانونی که «دونالد ترامپ» وضع کرده تبعه هفت کشور ایران، عراق، سومالی، یمن، سوریه، لیبی و سودان تا سه ماه آینده حق ورود به خاک آمریکا را ندارند و این حتی شامل افرادی که کارت سبز آمریکا را هم دارند، می‌شود. «جی.کی. رولینگ» نویسنده رمان‌های «هری پاتر» که از زمان نامزد شدن «ترامپ» بارها اعتراض و انتقاد خود را نسبت به او اعلام کرده، این‌بار در توییتر خود نوشت: در دهه ۸۰ که در سازمان عفو بین‌الملل کار می‌کردم، این‌ها داستان‌هایی بود که از سوی زندانیان سیاسی حکومت‌های دیکتاتوری گفته می‌شد. نویسنده «کرم ابریشم» و «خلأ تصادفی» فردای همان روز نوشته است: چه فایده‌ای دارد اگر فردی کل دنیا را به دست بیاورد و در عوض روحش را ببازد؟ «رولینگ» از زمان انتخاب شدن «ترامپ» به عنوان نامزد حزب جمهوری‌خواه تا برگزیده شدنش به عنوان رئیس‌جمهور آمریکا، واکنش‌های تندی نسبت به او نشان داده و این مساله باعث شده برخی از کاربران توییتر که او را دنبال می‌کنند، بگویند: «ریاست‌جمهوری آمریکا به یک نویسنده انگلیسی چه ربطی دارد؟» رولینگ در پاسخ به یکی از همین اعتراض‌ها گفته بود: «وقتی مردی این‌قدر ناآگاه و فردی که بازی دادنش آسان است، تا نوک دماغش به کدهای هسته‌ای نزدیک می‌شود، این مساله به همه ربط دارد.» «تریتا پارسی» نویسنده و تحلیل‌گر سیاسی ایرانی ـ آمریکایی که بنیانگذار و رئیس فعلی «شورای ملی ایرانیان آمریکا» (نایاک) است،‌ نیز توییت کرد: تکرار می‌کنم: دارندگان کارت سبز دستبند زده شدند، شبکه‌های اجتماعی آن‌ها مرور شد و از آن‌ها پرسیده شد نظرشان درباره «ترامپ» چیست. «طاهره مافی» نویسنده ایرانی ـ آمریکایی رمان «پوست جولیت»: خبرها را می‌خوانم و نمی‌دانم فریاد بکشم یا گریه کنم. چه بر سر انسانیت ما آمده است؟ «استفن کینگ» جنایی‌نویس مشهور آمریکایی و خالق رمان‌های «رستگاری در شائوشنگ» و «مسیر سبز»: ولگردی را تصور کنید که در مخزن گاز یک ماشین گران‌قیمت و خوب، شکر می‌ریزد. «ترامپ» همان ولگرد است و آمریکا، ‌آن ماشین. «صبا طاهر» نویسنده «کهربایی در آتش»: وقتی در روزنامه کار می‌کردم، درباره دیکتاتورهای بسیاری مطلب می‌خواندم. و این، دوستان من، «۱۰۱ راه دیکتاتور شدن» است. اوضاع دارد بدتر می‌شود. «تری مک‌میلان» نویسنده برنده جایزه کتاب آمریکایی: ما همه مهاجر هستیم. بعضی از ما فقط به خاطر این‌که ویزا داشتیم، این‌جا نیامده‌ایم. «جان گرین» نویسنده کتاب‌های «بخت پریشان» و «به دنبال آلاسکا»: بلند بگویید. واضح بگویید. این‌جا از پناهندگان استقبال می‌شود. «ویکتوریا اَویارد» نویسنده و فیلمنامه‌نویس مجموعه «ملکه سرخ»: به خاطر دانشمندان خارجی‌تبار است که پرچم آمریکا روی ماه لعنتی نصب شده، دانشمندانی شبیه همان‌ها که الان دستگیر شده‌اند. «آنه رایس» نویسنده رمان‌ «مصاحبه با خون‌آشام»: «ترامپ» مثل یک دیکتاتور فکر و عمل می‌کند. دادگاه‌ها باید از او حساب بخواهند. رسانه‌ها و مردم تا همین‌جا هم مقابل او ایستاده‌اند. این نویسنده آمریکایی همچنین نوشته است: همان‌طور که دیوار ایستادگی در برابر قانون منع ورود مسلمانان ساخته می‌شود، اعتبار «ترامپ» به صفر می‌رسد. «جویس کرول اوتس» نویسنده رمان‌های «بلوند» و «سیاهاب»: اولین رئیس‌جمهور طرفدار کشتی‌کج ما: خودنمایی بی‌شرمانه، رفتار اجتماعی فاقد شعور، موهای احمقانه، همه چیز برای جلب توجه و امتیاز. «مارگارت اتوود» نویسنده کانادایی برنده جوایز «بوکر» و «گیلر»: یا پیر شو یا با یک مقام بلندپایه ازدواج کن. :) «صلاح‌الدین احمد» شاعر و نویسنده آمریکایی رمان‌های علمی ـ تخیلی نیز عکسی از خود در جمع معترضان به قانون «ترامپ» منتشر کرده و نوشته است: وقتی در میشیگان برای حقوق مهاجران اعتراض می‌کنیم. در این تصویر مردی یک برگه به دست دارد که روی آن نوشته شده: من سردم است اما این‌جا هستم! زنده باد مقاومت.