شایع‌ترین علل درد مچ دست را بشناسید

سرویس سبک زندگی فردا: درد مچ دست یک شکایت بسیار معمول است و بسیاری از علل برای بروز آن مطرح هستند. درد مچ دست می‌تواند در انجام بسیاری از فعالیت‌های روزانه مشکل ایجاد کند. بسیاری از بافت‌های مچ دست میتوانند منشا درد باشند. دردهای مچ دست شاید همراه یا بدون تورم ایجاد شوند. در ادامه این مطلب را به نقل از آوای سلامت بخوانید.

اگر شما از درد مچ دست رنج می‌برید، چند علل شایع و درمان‌های مرتبط با آنها را می‌توانید دنبال کنید: تاندونیت مچ دست: استفاده مکرر از دست و انگشتان بخصوص در مشاغلی که مستلزم حرکات تکراری در مچ دست است، با تحریک این لایه پوشاننده باعث التهاب در آن می‌شود. این حرکات وقتی در زاویه خاصی از مچ دست مانند وضعیت خم شده به جلو صورت می‌گیرد یا توام با انقباض در عضلات ساعد به علت زور زدن در مچ دست و انگشتان است، بیشتر باعث تحریک بافت پوشاننده شده و احتمال ایجاد التهاب در آن افزایش پیدا می‌کند. این عارضه می ‌تواند هر یک از تاندونها را در مچ دست گرفتار سازد. تایپیست‌ها، کاربران کامپیوتر، آرایشگران، تکنسین‌ها و کارگران صنایع و کارخانجات، نوازندگان آلات موسیقی و کسانی‌که به نوعی هنرهای دستی اشتغال دارند، بیشتر در معرض درد مچ دست ناشی از التهاب تاندون هستند. ساییدگی یا آرتروز در مفصل مچ دست: این عارضه می‌تواند موجب درد و محدودیت حرکتی آن شود. شکستگی‌های بدجوش خورده مچ دست و یا آسیب‌های ماندگار در غضروف‌ها و یا ناپایداری در مفاصل مچ دست می‌توانند در دراز مدت موجب بروز آرتروز یا استئوآرتریت در آن گردد. سندروم کانال کارپ: یا سندورم تونل مچ دستی به علت تحت فشار قرار گرفتن عصب مدیان در ناحیه مچ دست ایجاد می‌شود. این بیماری می‌تواند موجب درد مچ دست شود. با این حال علامت اصلی سندورم کانال کارپ معمولا احساس گزگز یا بی حسی در انگشتان دست است. گانگلیون: می تواند موجب درد مچ دست شود. گانگلیون یک کیست خوش خیم بافت نرم است که معمولا در پشت مچ دست خانم‌ها ایجاد می‌شود. درون این کیست مایع غلیظی جمع می‌گردد. گانگلیون به صورت یک برجستگی سفت دید می‌شود که اندازه آن ممکن است در طول زمان کم و زیاد شود. بیماری دکرون: در بیماری دکرون که موجب احساس درد در سمت خارجی مچ دست می‌شود مشکل اصلی تورم غلاف تاندون‌هایی است که از این ناحیه عبور می‌کنند. این بیماری بیشتر در خانم‌ها بخصوص آنهایی که کارهای مکرری را با مچ دست انجام می‌دهند دیده می‌شود. سندروم تقاطع: موجب احساس درد در سطح بیرونی مچ دست می‌گردد. این بیماری به علت ساییده شدن تاندون‌هایی که از مچ دست عبور می‌کنند بر روی هم ایجاد می‌شود. بیماری کین باخ: به علت کاهش خون‌رسانی به استخوان لونیت ایجاد می‌شود. بیمار مبتلا به کین باخ دچار درد و محدودیت حرکتی در مچ دست است. تومورهای این ناحیه و یا انواع روماتیسم‌ها هم می‌توانند موجب درد مچ دست شوند. چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟ اگر شما از علت وجود درد مچ دست بی خبر هستید، و یا درمان‌های لازم را برای رفع آن دریافت نکرده‌اید، باید حتما به دنبال دریافت مراقبت‌های پزشکی باشید. سایر موارد که لزوم مراجعه به پزشک را نشان می دهد، عبارتند از: عدم توانایی در حمل اشیاء و یا استفاده کامل از بازو. تغییر شکل مفاصل. درد مچ دست در شب هنگام و یا زمان استراحت. دردی که برای چند روز متوالی ادامه دارد. ناتوانی در خم کردن مفاصل. تورم یا کبودی قابل توجه در اطراف مفصل یا ساعد. علائمی از عفونت از جمله تب، قرمزی یا گرمی. درمان‌های رایج هدف از درمان، برطرف کردن فشار بر روی عصب مچ دست است. به این منظور اقدامات زیر پیشنهاد می‌‌شود: ورزش مچ دست تحت نظر متخصص فیزیوتراپی

بستن شبانه انگشت‌ها با آتل یا نوارهای مخصوص به مدت چند هفته هنگام خواب در کاهش درد موثر است. اگر نتیجه موفقیت آمیز نباشد، در طول روز هم بستن این نوارها و آتل توصیه می‌شود. از انجام کارهایی که باعث شروع درد می‌شوند، خودداری نمایید.

در صورتی که امکان توقف کارها وجود ندارد، فعالیت‌های خود را کاهش دهید یا به نحوی تغییر دهید که مچ دست تحت فشار نباشد. استرس به همراه فعالیت می‌تواند صدمه بیشتری وارد کند. بنابراین کنترل استرس نقش بسزایی در کاهش درد دارد.

در صورت استفاده از آتل، باید روش صحیح پوشیدن آن را یاد بگیرید.

پیروی از برنامه‌های فیزیوتراپی از سفتی و سختی مفاصل و اختلال در عملکرد عضلات مربوط به مفصل و ارگان‌های اطراف آن به هنگام پوشیدن آتل پیشگیری می‌کند. از خم کردن مچ دست بپرهیزید. برای جلوگیری از بروز درد در مچ دست، به مدت طولانی و در یک حالت کار نکنید. هنگام کار، استراحت‌های متوالی انجام دهید. زمانی که در حالت درازکش هستید، دست خود را بالاتر نگه دارید. از دست سالم برای استفاده از موس کامپیوتر استفاده کنید. درمان های دارویی شامل ضدالتهاب‌های استروئیدی مثل کورتون‌ها و غیراستروئیدی مثل ایبوپروفن، دیکلوفناک و پیروکسیکام است. باید توجه باشید که در صورت استفاده از داروهای ضدالتهاب استروئیدی خوراکی، معده نباید خالی باشد و در صورت تجویز پزشک، باید با آنتی اسید و آب فراوان میل شود. ممکن است پزشک یک داروی کورتونی مثل کورتیزون را به درون کانال مچ دست شما تزریق کند. پس از تزریق، باید حداقل تا ۲۴ ساعت استراحت داشته باشید. افراد بالای ۶۵ سال بیش از ۷ روز نباید از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی بدون تجویز پزشک استفاده کنند. مصرف ویتامین ب 6(پیریدوکسین)، علائم را کم می‌کند، اما بدون تجویز پزشک مصرف نکنید. در صورتی که با اقدامات غیرجراحی مشکل برطرف نشود، نیاز به جراحی است. جراحی معمولا علائم را برطرف می‌کند، به ویژه زمانی که عصب دچار آسیب دائمی نشده باشد. در عمل جراحی، رباطی که بر روی عصب مدیان مچ دست می‌گذرد، برش داده می‌شود و فشار از روی عصب مچ دست (عصب مدیان) برداشته می‌شود.