واکنش حجت‌الاسلام محمدیان به ماجرای «فریدون»
بعد از اظهارات سخنگوی دستگاه قضایی مبنی بر مشهود بودن ارتباط ابربدهکار بانکی با برادر رئیس‌جمهور، رئیس نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه‌ها، ضمن بیان روایتی از زندگی امیرالمومنین و برادرش نوشته است: آیا ما مسئولان حاضریم یک هزارم آنچه را که امیرالمومنین (ع) با برادرش عقیل انجام داد، با برادر یا نزدیکان خود که توقعات بیجا دارند انجام دهیم؟!
خبرگزاری فارس: بعد از اظهارات سخنگوی دستگاه قضایی مبنی بر مشهود بودن ارتباط دانیال‌زاده ابربدهکار بانکی کشور با حسین فریدون برادر رئیس‌جمهور، حجت‌الاسلام محمد محمدیان رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها هم در یادداشتی در کانال شخصی‌‌اش، ضمن بیان روایتی از زندگی امیرالمومنین و برادرش نوشته است: آیا ما مسئولان در جمهوری اسلامی حاضریم یک هزارم آنچه را که امیرالمومنین (ع) با برادرش عقیل انجام داد، ما نیز با برادر و یا نزدیکان خود که توقعات بیجا دارند انجام دهیم؟! متن یادداشت حجت‌الاسلام محمدیان به شرح ذیل است: « آیا ما مسئولان در جمهوری اسلامی حاضریم یک هزارم آنچه را که امیرالمومنین (ع) با برادرش عقیل انجام داد، ما نیز با برادر و یا نزدیکان خود که توقعات بیجا دارند انجام دهیم؟! عقیل برای دیدار برادرش امیرالمومنین (ع) به کوفه آمد و مورد استقبال حضرت(ع) قرار گرفت، حضرت(ع) به فرزندش امام حسن(ع) دستور داد که برای عمویت لباسی فراهم کن. آن بزرگوار نیز پیراهن و عبایی برای عمویش تهیه کرد. هنگام شب غذای مختصری آوردند که عقیل با تعجب گفت: آنچه را که انتظار داشتم نمی‌بینم! امیرالمومنین (ع) فرمود: آیا همین غذا نعمت خدا نیست؟ خدا را شکر که این همه نعمت به ما ارزانی داشته است. عقیل گفت: مبلغی را در اختیار من بگذار که قرض‌هایم را بپردازم و در کار من تسریع کن تا هر چه زودتر برگردم. امیر المومنین (ع) پرسید: چقدر بدهکاری داری؟ و پاسخ شنید: صد هزار درهم! فرمود: به خدا سوگند این مقدار پول نزد من نیست و اصلا این همه پول ندارم! ولی صبر کن تا هنگام تقسیم بیت‌المال برسد تا من از سهم خودم مقداری را در اختیار تو بگذارم، و اگر نبود حق خانواده، همه آن را به تو می‌بخشیدم! عقیل گفت: مگر سهم تو از بیت المال چقدر خواهد بود؟ همه آن را هم به من ببخشی باز مشکل من حل نمی‌شود در حالی که بیت المال را در اختیار داری و مرا حواله به سهم ناچیز خود می‌کنی؟! امیر المومنین (ع) فرمود: حق من و تو در این بیت المال به اندازه یکی از مسلمانان است و بیش از آن حقی نداریم! این گفت‌وگو در پشت بام منزل امیرالمومنین (ع) در جریان بود و از همانجا بازار کوفه دیده می‌شد که اموال تاجران در صندوق‌های دربسته به چشم می‌خورد. حضرت به برادرش گفت: اگر به سهم من قانع نیستی می‌توانی به سراغ این صندوق‌ها رفته و قفل آنها را بشکنی و نیاز خود را تامین نمایی! عقیل با تعجب پرسید: در این صندوق‌ها چیست؟ حضرت(ع) پاسخ داد: اموال تاجران. عقیل گفت: از من می‌خواهی به صندوق‌های مردم دستبرد بزنم در حالی که آنها به خدا توکل کرده و اموالشان را در آنها قرار داده و رفته‌اند؟! امیرالمومنین (ع) فرمود: آیا تو از من می‌خواهی بیت‌المال مسلمانان را باز کنم و اموال آنان را در اختیار تو قرار دهم در حالی که مردم به خدا توکل کرده و بیت المال را به من سپرده و رفته‌اند! امیرالمومنین (ع) پیشنهاد دیگری به برادرش کرد: اگر می‌خواهی شمشیر خود را بردار و من نیز شمشیرم را بردارم و با هم به سمت شهر «حیره» برویم که مسیر حرکت کاروان‌های تجاری است، با غارت آنها مشکل مالی تو حل می‌شود! عقیل گفت: یعنی دزدی کنیم؟! امیرالمومنین (ع) فرمود: از یک نفر دزدی کردن که بهتر است از همه مسلمانان دزدی کنیم! (مناقب آل ابی طالب ج 2 ص 108)»