نابرابری اقتصادی، موضوعی مغفول در اجلاس داووس

سرویس بین الملل فردا: افرادی که هفته پیش در سوئیس و اجلاس داووس جمع شدند می‌دانستند که مردم از نخبگان اقتصادی خشمگین شده‌اند. این موج از عصبانیت را می‌توان در رای آوردن دونالد ترامپ و خروج انگلیس از اتحادیه اروپا دید.

به گزارش New York Times ، آن‌ها به این فکر می‌کنند که چگونه جهانی سازی را برای عموم جامعه سودآور کنند. موضوع بحث پنل‌ها نیز بر سر اصلاح کاپیتالیسم، حرکت مجدد جهانی سازی و احیای طبقه متوسط است. جالب است که درباره قدرت چانه زنی کارگران برای دستمزد بهتر و بازپخش ثروت از بالا به پایین جامعه عموما صحبت نمی‌شود. جوزف استیگلیتز، برنده جایزه نوبل اقتصادی و ناشر چندین کتاب درباره نابرابری اقتصادی و جهانی‌سازی می‌گوید در داووس صحبتی از حقوق کارگران نمی‌شود. حقیقت تلخ این است که جهانی سازی قدرت چانه زنی کارگران را کاهش داده و شرکت‌ها از این موضوع سوءاستفاده کرده‌اند. داووس بیشتر نگران نواقص جهانی‌سازی و اضطراب طبقه متوسط در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، تهدید اقتصاد حمایت‌گرایی و ترس از روبات‌ها برای ایجاد بیکاری گسترده است.

این مکالمات بیشتر حول ترس است که دنیا در حال دیدن ناآرامی‌های مردمی است. نخبگان داووس در دهه‌های اخیر شاهد تاثیر گسترده سیاست‌های اقتصادی مورد نظرشان در کشورهای مختلف بودند که باعث میشد شرکت‌ها روز به روز ثروتمندتر شوند در حالی که طبقه ضعیف و متوسط کاهش درآمد داشته‌اند.

در داووس بیشتر درباره کسب و کارهای کوچک، آموزش هدفمند متناسب با فناوری‌های جدید صحبت می‌شود و چیزی از حقوق هزار برابری روسا و عدم پرداخت مالیات توسط آن‌ها گفته نمی‌شود.

یان گولدین، پروفسور جهانی‌شدن و توسعه در دانشگاه آکسفورد در داووس می‌گوید نمی‌توان محیطی به هم گره خورده را با جدایی مدیریت کرد. این مشکل اساسی خروج انگلیس از اتحادیه اروپا، ترامپ و دیگران است. ما فقط به هم متصل نیستیم بلکه در هم تنیده شده‌ایم. زندگی‌ ما، سرنوشت ما به هم تنیده شده است. هر اتفاقی در هر نقطه در دنیا روی ما تاثیرات چشم گیری دارد. این ایده که می‌توان آینده را در بلوک‌های مجزا مدیریت کرد اشتباه است. حتی برای کشور بزرگی مانند آمریکا.

در طول تاریخ نیز زمانی که به خانواده مدیچی در فلورانس نگاه می‌کنیم می‌بینیم که به کارگران توجهی نمی‌شود. در آخر این خانواده با شورش‌ها برکنار شده و کتاب‌ها سوزانده شدند. باید از تاریخ درس بگیریم و متوجه شویم که این نقطه ارزشمندی در تاریخ است. ما باید تصمیماتی بگیریم که جهانی شدن پایدار شود.

اما نخبگان در پاسخ به سخنان وی چیزهایی گفتند که خلاصه‌اش این می‌شود که کسانی که موفق نبودند باید تلاش کنند تا مانند دیگران موفق شوند.

هیچ کس مخالف تمرین و آموزش نیروهای جدید نیست. مشاغل آینده هنوز اختراع نشده‌اند. مهارت‌های جدید باید آن‌ها را به دست آورند اما در گفتگوها صحبتی از سیاست مالیاتی و یا هزینه سرسام‌آور تحصیلات دانشگاهی یا بیمه سلامت نشد.

در یک پنلی در صبح روز چهارشنبه کریستین لاگارد، از مدیران صندوق بین المللی پول از بازتوزیع ثروت سخن گفت. او گفت، کارهای زیادی باید انجام داد و اولین قدم بازتوزیع ثروت است.

اما بعد گفتگو به موضوعات دیگری رفت. ری دالیو، موسس شرکت سرمایه‌گذاری آمریکایی بریجواتر اسوسیتس پیشنهاد می‌دهد که کلید احیای طبقه متوسط ایجاد فضایی مثبت برای درآمد بیشتر است.

سال‌ها است که نابرابری اقتصادی یکی از موضوعات بیشتر صحبت شده در داووس در دستور کار رسمی و در محافل خصوصی و راهروها است. سال‌ها است که تغییری نکرده است.

استیگلیتز می‌گوید، مردم درباره نابرابری اقتصادی صحبت می‌کنند و این موضوع مهمی است که تهدیدی بزرگ برای جهانی شدن و اقتصادی جهانی است. باید دقت کنید که نحوه مدیریت جهانی شدن ما به نابرابری اقتصادی کمک کرده است. اما تا به حال راه حلی درباره نابرابری اقتصادی از طرف جهانی شدن نشنیده‌ام.

شعار داووس مثل هر سال این بود که متعهد به بهبود وضعیت دنیا هستند اما هر تغییری که صورت می‌گیرد به نظر می‌رسد در راستای تغییر وضعیت شرکت کنندگان در این اجلاس نیست و آن‌ها از وضع موجود راضی هستند.

با این اوصاف ناآرامی‌های مردمی جهانی به این زودی‌ها آرام نخواهد شد.