درد آپاندیسیت را نباید سرسری گرفت

برترین ها: آپاندیسیت ناگهانی مرسوم ترین دلیل درد شکمی مزمن در ایالات متحده است که به جراحی نیاز دارد. علاوه بر این، بیش از 5 درصد جامعه امریکایی در برهه ای از زندگی خود مبتلا به آپاندیسیت می شوند. اگرچه آپاندیسیت معمولا در بین سنین 10 و 30 سالگی رخ می دهد، اما این امکان وجود دارد که هر فردی در هر سنی مبتلا به این مشکل شود.

آپاندیس یک تکه لوله ای شکل از بافت است که یک طرف آن بسته است. آپاندیس به سکوم، یک بخش کیسه مانند از روده بزرگ، چسبیده است. طول آپاندیس معمولا 16، 10 سانتی متر است و در سمت راست قسمت تحتانی شکم قرار دارد. گفته می شود که آپاندیس یک ارگان غیرکاربردی برای بدن است و شخص برای بقای خود به آن نیاز ندارد. اما در ژورنال Journal of Theoretical Biology تحقیقی به چاپ رسیده است که نشان می دهد احتمالا آپاندیس هدف خاصی در بدن دارد.

محققان مرکز پزشکی دانشگاه دوک شهر نیویورک بر این اعتقاد هستند که ممکن است آپاندیس نقشی را در حفظ سیستم ایمنی سالم ایفا کند. محققان این مرکز می گویند که آپاندیس به تولید میکروب های خوب کمک می کند و این میکروب های خوب به بدن ما در محافظت از دیگر میکروب های خوب و مبارزه با میکروب های بد کمک می کنند.

درد پیش رونده، علامت شایع

به محض آنکه مشکل آپاندیسیت رخ داد فرد باید در جهت درمان خود اقدام کند. موسسه ملی دیابت و بیماری های گوارشی و کلیوی می گوید درد ناشی از آپاندیسیت یک درد شدید است که با هر دردی که پیش از این احساس کرده اید فرق دارد. این درد می تواند ناگهانی باشد و بدون هیچ هشداری اتفاق بیفتد.

در روزهای ابتدایی ابتلا به آپاندیسیت، فرد در نزدیکی ناف خود احساس درد می کند. وقتی مشکل بدتر می شود درد به قسمت تحتانی سمت راست شکم انتقال می یابد. در ساعت های آتی پس از انتقال درد این امکان وجود دارد که فرد با درد شدیدتری مواجه شود و علاوه بر این ممکن است حرکت کردن، نفس عمیبق کشیدن، سرفه یا عطسه کردن باعث بدتر شدن این درد شود.

از دیگر علائم مرسوم آپاندیسیت می توان به حالت تهوع، استفراغ، بی اشتهایی، یبوست یا اسهال، ناتوانی در تخلیه گاز بدن، تب درجه کم و سردی، دمای بدن بین 36 تا 39 درجه، ورم معده و تمایل به اجابت مزاج برای تسکین درد اشاره کرد. این علائم مرسوم تنها در 50 درصد از افرادی که مبتلا به این بیماری می شوند وجوددارد. این امکان وجود دارد که 50 درصد از افراد مبتلا به آپاندیسیت علائمی داشته باشند که زیاد مرسوم نیست.

علائم آپاندیست در کودکان و نوزادان

ممکن است کودکان درد ناشی از آپاندیسیت را تنها در یک ناحیه خاص از بدن خود تجربه نکنند. این امکان وجود دارد که التهاب به دیگر بخش های بدن نیز انتقال یابد. علاوه بر این، کودکان و نوزادهای مبتلا به آپاندیسیت کمتر اجابت مزاج می کنند. درد کودکان و نوزادان به واضحی درد بزرگ سال ها نیست. با وجود این، تحقیقات نشان می دهد که درد شکمی مرسوم ترین علامت آپاندیسیت در کودکان و نوزادان است.

علائم آپاندیسیت در بزرگ سال ها

ممکن است بزرگ سال های مسن تر و زن های باردار علائم آپاندیسیت متفاوتی را تجربه کنند. درد شکمی ناشی از آپاندیسیت در این افراد به شدت و مشخصی درد شکمی در دیگر افراد مبتلا به آپاندیسیت نیست. این امکان وجود دارد که پس از سه ماهه اول بارداری درد شکمی زن های باردار به ربع بالایی قسمت سمت راست شکم انتقال یابد. علاوه بر این، ممکن است که زن های باردار درد کمر یادرد پهلو را نیز تجربه کنند.

هم در بزرگ سال های مسن تر و هم در زن های باردار باید به دنبال علائم آپاندیسیتی بود که کمتر مرسوم هستند. این علائم شامل حالت تهوع، استفراغ و تب است. علاوه بر این، درد شکمی این افراد می تواند به دلیل عارضه دیگری باشد.

عوارضی با علائم شبیه به آپاندیسیت

درد شکمی می تواند به دلیل عارضه های دیگری نیز رخ دهد بنابراین باید بیان داشت که آپاندیسیت تنها دلیل درد شکمی نیست. موسسه ملی دیابت و بیماری های گوارشی و کلیوی می گوید که عارضه های دیگری نیز وجود دارند که می توانند منجر به درد شکمی شوند. به عقیده این موسسه ملی این عارضه های مرسوم شامل موارد زیر است:

زخم های معده یبوست بیماری های التهاب روده (شامل بیماری کرون و کولیت اولسروز) انگل ها یا تومورهایی که درون آپاندیس را مسدود می کنند. آسیب یا جراحت به شکم چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

آپاندیسیت به طور بالقوه یک عارضه مرگبار است و نیاز به مراقبت پزشکی فوری دارد. اگر این بیماری را درمان نکنید، باعث عواقب و درد بدتری می شود. متخصص های پزشکی توصیه می کنند که در صورت مواجه شدن با علائم آپاندیسیت فورا به پزشک مراجعه کنید تا بتواند به طور دقیق این بیماری را تشخیص دهد و فورا در جهت درمان آن اقدام کند.

مهم ترین راه های تشخیص آپاندیسیت یک پزشک یا یک فرد ارائه دهنده مراقبت سلامتی می تواند از طریق روش های زیر آپاندیسیت را در فردی تشخیص دهد.

بررسی علائم: پزشک ها از بیمار می خواهند تا علائم خود، شدت آنها و مدت آنها را برای آنها بیان دارد.

بررسی سابقه پزشکی بیمار: پزشک ها سعی می کند تا با آگاهی از جزییات سابقه پزشکی بیمار دیگر مشکلات سلامتی بالقوه را کنار بگذارند. این جزییات مربوط به سابقه پزشکی بیمار شامل موارد زیر است:

1. هر عارضه پزشکی یا جراحی که بیمار در گذشته داشته است. 2. آیا بیمار داروها یا مکمل هایی را مصرف می کند؟ 3. آیا بیمار الکل می نوشد یا داروهای نشئه آور مصرف می کند؟

انجام معاینه پزشکی: پزشک برای آنکه بتواند اطلاعات بیشتری در مورد درد شکمی شما به دست آورد و آپاندیسیت را به قدت تشخیص دهد معاینه پزشکی را انجام می دهد. پزشک برای تشخیص آپاندیسیت نقاط خاصی از شکم را دست می زند یا به این نقاط فشار می آورد. علاوه بر این، از معاینه های لگنی و رکتال نیز استفاده می شود.

تجویز تست های آزمایشگاهی: پزشک برای تایید تشخیص آپاندیسیت یا شناسایی نشانه های مربوط به دیگر مشکلات سلامتی انجام تست های آزمایشگاهی را تجویز می کند. علاوه بر این، ممکن است که پزشک برای تشخیص باردار بودن فرد نمونه های خون یا ادرار بخواهد. اگر پزشکی برای تایید آپاندیسیت تست های غربالگری را لازم بداند، انجام تست های غربالگری را پیشنهاد می کند. این تست ها شامل سونوگرافی شکمی، ام آر آی و سی تی اسکن است. این تست های غربالگری می تواند دلایل درد شکمی همچون آپاندیس بزرگ شده یا ترکیده، التهاب، انسداد درون آپاندیس و آبسه ها را نشان دهد. آنتی بیوتیک، خط اول درمان درمان آپاندیسیت معمولا با آنتی بیوتیک و افزودن مایعات به رگ ها آغاز می گردد. با ساتفاده از مایعات و آنتی بیوتیک ها می توان به طور کامل آپاندیسیت های ملایم یا خفیف را درمان کرد. جراحی مرسوم ترین گام بعدی برای درمان آپاندیسیت است. به این پروسه درمانی آپاندکتومی می گویند. برداشتن آپاندیس خطر ترکیدن آن را کاهش می دهد. درمان زودهنگام آپاندیسیت نیز از اهمیت ویژه ای در کاهش خطر عوارضی دارد که منجر به مرگ می شود. در ادامه به دو جراحی مرتبط با آپاندکتومی اشاره می کنیم:

جراحی لاپاروسکوپی (Laparoscopic Surgery): جراحان چندین شکاف کوچک در شکم ایجاد می کنند و با استفاده از ابزار خاصی آپاندیس را از بدن خارج می کنند. جراحی لاپاروسکوپی می تواند باعث عوارض معدودی همچون عفونت های بیمارستانی شود.

زمان بهبودی پس از جراحی معمولا کوتاه تر است. پزشک ها به بیماران خود توصیه می کنند که برای 3 تا 5 روز اول پس از جراحی تمرین های فیزیکی خود را محدود کنند.

جراحی لاپاروتومی (Laparotomi Surgery): پزشک با ایجاد یک برش در بخش تحتانی سمت راست شکم آپاندیس را از بدن جدا می کند. برای یک آپاندیس ترکیده به جراحی لاپاروتومی نیاز است.

این جراحی به جراح اجازه می دهد تا به منظور جلوگیری از عفونت شکم را تمیز کند. پزشک به بیماران خود توصیه می کند که برای 10 تا 14 روز اول پس از جراحی تمرین های فیزیکی خود را محدود کند.