باشگاه مخاطبان فردا؛ نیلوفر اکبری: امروزه فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی فرصتی را فراهم کرده است که افراد از آن برای انتشار دیدگاه‌ها، دغدغه‌ها و خاطرات خود استفاده می‌کنند؛ بی‌شک برخی از مقامات دولت یازدهم را هم می‌توان از این دسته از افراد جامعه قلمداد کرد که از مزیت فضای مجازی بهره می‌گیرند.
از سویی براساس یک قانون نانوشته، مکتوبات و عکس‌نوشته‌هایِ فضای مجازی مدیران در مقایسه با سخنرانی‌ها و اظهارات رسمی آنان در فضای عمومی جامعه، صریح‌تر و به واقعیتِ فکری‌شان نزدیک‌تر و گویای دغدغه‌ها و افکار درونی آنان بدون روتوش است اما گویا برخی از مسئولین، این فضا را برای انتشار نیش و کنایه‌هایِ تند سیاسی و اغراض اپوزیسیونی خود هموارتر می‌ببیند که - آگاهانه یا ناآگاهانه- ناپیداهایِ فضای حقیقی خود را در این فضا افشا می‌کنند!
مسلماً در مقایسه با معاونین، وزرا و مشاورین اینترنت‌بازِ دولت یازدهم، مطالب منتشر شده‌ی شخص آقای رئیس‌جمهور از اهمیت و تأثیرگذاری بیشتری برخوردار است و تابلویِ شفاف‌تری از طرز فکر و نیتِ درونی دولت یازدهم را به نمایش می‌گذارد.
در همین راستا در بررسی برخی از پیام‌هایِ منتشر شده در صفحات شبکه‌های مجازی منتسب به حسن روحانی، به کلیدواژه‌ها و مطالب جهت‌داری برمی‌خوریم که واقعیت‌های تأمل برانگیزی را آشکار می‌سازد که می‌توان از آن به عنوان «دیدگاه‌های بدون سانسور آقای رئیس‌جمهور» یاد کرد؛ به عنوان مثال دکتر حسن روحانی در آخرین توئیت خود که به بهانه‌ی مراسم تشییع هاشمی رفسنجانی منتشر کرده، آورده است:
«امروز برای وداع با آن مرد تاریخ‌ساز همه آمده بودند؛ بیاییم از این فضا برای دوستی، آشتی و وحدت ملی استفاده کنیم. بجای دیوار، پل بسازیم.»
شاید برای درکِ بهتر این پیام و پشت پرده‌ی ذهنی رئیس‌جمهور و چرایی درخواست به آشتی ملی در این برهه از زمان، مرور نامه‌ی 43 مجرم امنیتی سابق که اخیراً منتشر شده پر بیراه نباشد؛ در این نامه که به امضای مجرمانی همچون محسن میردامادی، بهزاد نبوی، عمادالدین باقی، عبدالله رمضان‌زاده، بهاره هدایت، سید‌مصطفی تاج‌زاده، فیض‌الله عرب‌سرخی، محسن امین‌زاده، محسن صفایی‌فراهانی و ... رسیده، به حکومت ایران و جریان‌های سیاسی پیشنهاد شده است که مرگ هاشمی را به فرصتی برای «آشتی ملی» تبدیل کنند!
در بخشی از نامه‌ی سرگشاده‌ی فتنه‌گران سال 88 و از زندانیان امنیتی که به مناسبت
درگذشت آقای هاشمی رفسنجانی منتشر شده آمده است:
«ما از همه جریان‌ها و جناح‌های سیاسی و نیز از ارکان نظام می‌خواهیم این ضایعه بزرگ را به فرصتی برای دستیابی به گفت‌وگو و آشتی ملی و حاکمیت هرچه بیشتر عقلانیت در عرصه مدیریت و مقابله با ناکارآمدی و فساد و بی‌اخلاقی تبدیل کنند.»
بی‌تردید وجه مشترک توئیت رئیس‌جمهور و نامه‌ی محکومان فتنه 88، استفاده از ظرفیتِ فوت آقای هاشمی برای ایجاد «آشتی ملی» است؛ فارغ از اینکه آقای رئیس‌جمهور و امضاء کنندگان نامه‌ی مذکور، چه تصور و انتظاری از فضای پس از فوت آقای هاشمی دارند -که خود موضوعی قابل تأمل است- اما براستی درخواست مشترک رئیس‌جمهور و 43 مجرم امنیتی برای آشتی ملی اتفاقی رخ داده است؟! آیا دغدغه‌های آقای رئیس جمهور با مجموعه‌ای از مجرمان امنیتی و رسانه‌های ضدانقلاب همسو شده است؟! آیا رئیس‌جمهور برای از دست ندادن آرای ضدانقلاب داخلی، حاضر به همراهی علنی با آنان شده است؟! آیا در
آستانه‌ی انتخابات شاهد همزبانی صریح و بیشتر رئیس دولت یازدهم با فتنه‌گران 88 و استفاده از ظرفیت شبکه‌های اجتماعی خواهیم بود؟!