طالب زاده با اشاره به علاقه ای که نسبت به گلعلی بابایی دارد گفت: من واقعا به گلعلی بابایی علاقمندم اما چون در حضور او نباید از او تعریف کرد مجبور هستم خودم را سانسور کنم. با این حال لازم است در همین جا به تقریظ مقام معظم رهبری اشاره کنم. معظم له از عباراتی در این زمینه استفاده کردند که به جرات باید بگویم من عبارات مانند آن را نشنیده بودم. این عبارات تا حدی شگرف است که میفرمایند مطالب کتاب همپای صاعقه را نیوشیدم.
کد خبر :
613531
سرویس فرهنگی فردا: اولین شب از «مراسم اوج هنر» یکشنبه 19 دی ماه 1395 در نخلستان سازمان هنری رسانهای اوج و با محوریت پاسداشت جایگاه نویسنده نامآشنای دفاع مقدس گلعلی بابایی با حضور چهرههای فرهنگی و خانوادههای شهدا برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی سازمان هنری رسانهای اوج، در ابتدای این مراسم که خانوادههای شهیدان همت، کریمی، دستواره، وزوایی، همدانی و جاویدالاثر متوسلیان، در کنار چهره هایی چون سردار کوثری، سردار کاظمینی، سردار باقری، سردار ریوندی، کیومرث هاشمی، محسن مؤمنی شریف، دکتر اصغر آبخضر، و حجت الاسلام زائری حضور داشتند، کارگردان و هنرمند فرهیخته کشور نادر طالب زاده به سخنرانی پرداخت. طالبزاده در ابتدا به ارتباط گلعلی بابایی و حسین بهزاد اشاره کرد و گفت: تا کنون بارها حسین به من گفت اگر گلعلی نباشد من هرگز نمیتوانم کاری را به ثمر برسانم. طالب زاده در ادامه
به تحریریه روزنامه کیهان در 25 سال پیش از این و در دوران سردبیری مهدی نصیری اشاره کرد و گفت: سردبیری نصیری را نباید فراموش کرد روزنامه نگاری که زود از خاطرات رفت اما منشاء آثار و خدمات حیرتانگیزی شد. کیهان در آن سالها نه تنها چندین وزیر را به دادگاه کشاند بلکه باید گفت بزرگانی چون گلعلی از محصولات آن دوران کیهان هستند که در آن ایام به نوشتن در کیهان مشغول بودند. طالب زاده با اشاره به علاقه ای که نسبت به گلعلی بابایی دارد گفت: من واقعا به گلعلی بابایی علاقمندم اما چون در حضور او نباید از او تعریف کرد مجبور هستم خودم را سانسور کنم. با این حال لازم است در
همین جا به تقریظ مقام معظم رهبری اشاره کنم. معظم له از عباراتی در این زمینه استفاده کردند که به جرات باید بگویم من عبارات مانند آن را نشنیده بودم. این عبارات تا حدی شگرف است که میفرمایند مطالب کتاب همپای صاعقه را نیوشیدم. در ادامه مراسم پاسداشت گلعلی بابایی که با استقبال گسترده مردمی نیز مواجه شده بود که نوبت به سخنرانی نصرت الله محمودزاده نویسنده کتاب مسیح کردستان رسید. محمودزاده ضمن تجلیل از جایگاه مرتضی سرهنگی به ضرورت کارهای گلعلی بابایی پرداخت و گفت: به نظر من اگر به ضرورت کارهایی که گلعلی بابایی تا امروزه انجام داده است بپردازیم به نکته بسیار
مهمتری از پرداختن به نفس کارهای را مورد توجه قرار دادهایم. وی با اشاره به اهمیت و ضرورت نگاشتن وقایع جنگ توسط رزمندگان تصریح کرد: شخص من بعد از جنگ هنگامی که قلم را به دست گرفتم گفتم مبادا دیگران آنچه که ما کردهایم را روایت کنند. نویسنده مسیح کردستان مظلومیت رزمندگان اسلام را مورد اشاره قرار داد و تصریح کرد: کمتر جنگی را دیدم که استقبال از بقیةالسیف جنگ و کهنهسربازان باقیمانده از جنگ اینقدر سرد باشد. نمی دانم چه کسانی اول و آخر جنگ رابه یاد دارند اما این روزها واقعا مهمترین و سختترین روزهای جنگ بودند. اهمیت و سختی روزهای ابتدایی جنگ در این بود که
چیزی برای جنگیدن نداشتیم و در روزهای آخر نیز روزهایی بود که به آن جام زهر منتهی شد و آن روزها روزهایی بود آقا مرتضی آوینی گفتند تازه کار شروع شده است. نصرتالله محمودزاده در ادامه گفت: در ادبیات پایداری دو نوع کار داریم یکی از کارهایی که از درون دود و باروت به ادبیات تبدیل شدند و کارهایی که دور از این فضا به ادبیات تبدید شدند. در چنین فضایی باید گفت اهمیت کار گلعلی بابایی در این بود آثاری که او آفرید حدفاصلی و حلقه وصلی است بین آثاری که از درون دود و باروت نقش بسته بودند و آثاری که باید مورد توجه نسلهای بعد قرار میگرفت و آن دود و باروت را به نسلهای بعدی
معرفی کرد. به همین خاطر به گلعلی بابایی می گویم خدا قوت. در ادامه این مراسم پس از سخنان نصرتالله محمودزاده این مسعود دهنمکی بود که پشت تریبون قرار گرفت. این کارگردان نامآشنای سینما در ابتدای سخنان خود گفن: در ایام دفاع مقدس من کوچکتر از این صحبتها بودم و حقیقتاً توانایی درک آنچه این بزرگان متوجه میشدند را نداشتم. به خاطر میآورم که کتابی که در جوانی به عنوان خاطرات نوشته بودیم هنگامی که به رهبری تقدیم کردم ایشان گفتند چرا مدام از پیروزی ها نوشتید و من در جواب گفتم ما بچه بودیم و از پیروزی و غیر پیروزی درک صحیحی نداشتیم و حتی در شکست ها هم تمام ذوقمان
رسیدن به شب عملیاتی رسیدیم. وی در ادامه به ذکر خاطراتی از دفاع مقدس و همچنین دوران فیلمسازی پرداخت و تصریح کرد: در جشنواره فجر یکی از هنردوستان آمریکایی گفت من تعجب میکنم که برخی از فیلمسازان شما مدام در تلاش هستند تا فیلم ضد جنگ بسازند در صورتی که تمام دنیا اعتراف میکند صدام متجاوز بود. به همین خاطر من واقعیت جنگ شما را از فیلمهای شما درک نمیکنم بلکه واقعیتهای جنگ شما را از افرادی مثل آوینی، حاج بخشی میتوان درک کرد. جذابیت کار گلعلی بابایی هم به همین خاطر است که واقعیت جنگ را نشان میدهد. از همین رو من ترجیح می دهم به جای تعریف کردن از آقای گلعلی
بابایی به کاری که او کرد بپردازم. پس از مسعود دهنمکی، نوبت به سخنرانی اصغر نقی زاده بازیگر ارزشی سینما و تلویزیون و از دوستان دیرین گلعلی بابایی رسید. این بازیگر سینما و تلویزیون در ابتدا ضمن اشاره به روابط صمیمانه خود با گلعلی بابایی گفت: من آقای بابایی را به «گلعل» می شناختم. من از جوانی گلعلی بابایی را شناختم از روزهایی که در مسجد جوادالائمه حاضر میشدم. نقی زاده در ادامه ضمن بیان برخی خاطرات گفت: شاید این کتابهایی که گلعلی بابایی نوشته است باعث شود که سر پل صراط بچههایی که شهید شدند او را بین خودشان بپذیرند. گلعلی بابایی روایتگر افتخار
آفرینیهایی است که با در قبر خوابیدن ها کمیل خواندن ها و... باعث شدند در برابر ماشین جنگی عراق ایستادگی کنیم. وی در پایان تصریح کرد: امروز جایگاه قهرمانان جنگ به خوبی شناخته نشده است و حتی اگر فرهنگ آمریکایی داشته باشیم باید در تقدیر از شهدا و قهرمانان جنگ نباید ذرهای قصور کنیم. پس از سخنان اصغر نقیزاده که با ذکر خاطراتی احساسی از دفاع مقدس به اتمام رسید کلیپی در مورد زندگی گلعلی بابایی پخش شد و در انتهای این کلیپ، نوبت به گفتگو با گلعلی بابایی رسید. وی در آغاز این گفتگو تصریح کرد: من خودم را شرمنده این همه الطاف می دانم و تا مدت ها باید شرمندگی داشته
باشم. من واقعا هر چه نوشتهام به برکت خون همان شهدا بود و کار خاصی نکردهام که شایسته این همه لطف باشد. وی در ادامه به ذکر خاطراتی چند از دوران جوانی خود در مسجد جوادالائمه و حوزه هنری پرداخت. او در ادامه به تقدیر از جایگاه و اقدامات مرتضی سرهنگی و علیرضا کمرهای پرداخت و در این زمینه گفت: حقیقتا باید اعتراف کنیم در ابتدای کار امثال بنده اصلا جرات نمی کردیم به عنوان یک نویسنده کتاب بنویسیم. بسیاری دیگر از کسانی که امروز به عنوان نویسندگان مطرح کشور شناخته شدهاند دست پروردگان لطف کمره ای و سرهنگی هستند. بنده هم خود را از این قاعده مستثنی نمیدانم خودم را در
واقع دستپرورده مرتضی سرهنگی میدانم. وی در ادامه به ژرفای نگرش مقام معظم رهبری به مقوله کتاب به خصوص در حوزه ادبیات پایداری اشاره کرد و ضمن بیان خاطرات خود از تشرف به محضر رهبری گفت: حقیقتا توجه مقام معظم رهبری به کتاب حیرتانگیز است. اهمیت کتاب در نگاه ایشان تا حدی است که برای مثال در مورد کتاب همپای صاعقه هنگامی که به محضر رهبری تشرف پیدا کردیم تسلط و اشراف ایشان از بنده و حسین بهزاد بر موضوعات و مطالب کتاب بیشتر بود. او همچنین به نقش همسر خود در نگاشتن آثار خود را بسیار پررنگ قلمداد کرد و گفت: یقینا اگر خداوند اجری برای نگارش این کتاب ها برای من در نظر
گرفته باشد باید به همسر من نیز بدهد چراکه جو آرامی که ایشان برای من ساختند زمینه را برای موفقیت بنده در نگارش کتابها فراهم کردند. گلعلی بابایی در انتها به ذکر خاطره ای از عبدالله پستی اکتفا کرد و سخنان خود را به اتمام رساند و در سپس در حضور سردار کوثری، سردار کاظمینی و گلعلی بابایی با اهدای هدیهای از زحمات سرکار خانم مطهری همسر گلعلی بابایی تقدیر به عمل آمد. پس از این تقدیر سردار کوثری در بیاناتی مختصر به تجلیل از گلعلی بابایی پرداخت و تصریح کرد: دو پسر از فرزندان مقام معظم رهبری در لشکر محمد رسول الله بودند. ایشان گفته بودند این بچه ها اگر شهید یا
زخمی شدند عیبی ندارد اما سعی کنید اسیر نشوند. وی در ادامه گفت: سال ها بعد فردی از این چرایی این ماجرا پرسید که آقا فرمودند دلیل توصیهام این نکته بود که اگر فرزندانم شهید می شدند من نیز پدر شهیدی میشدم مانند دیگران و اگر جانباز می شدند من هم پدر جانباز میشدم باز هم مثل دیگر هموطنان. اما اگر اسیر می شدند و دشمن می فهمید آن ها پسر من هستند تلاش می کردند از من به واسطه جایگاهم امتیاز بگیرند اما من کسی نیستم که حتی در برابر فرزندانم امتیازی بدهم. بهخ نظر من چنین نگرشی این یعنی روح مقاومت و باید اعترافل کرد این روح مقاومت است که در کتاب های گلعلی بابایی و حسین
بهزاد جریان دارد. در نهایت در پایان این مراسم پس از سخنان بسیار کوتاه سردار کاظمینی اختتامیه اولین نشست اوج هنر که به پاسداشت «گلعلی بابایی» نویسنده نامآشنای کشور اختصاص یافته بود با حضور خانواده های شهیدا، چهرههای فرهنیگی، هنرمندان و یادگاران 8 سال دفاع مقدس برگزار شد و نهادهای متعدد و مختلفی با اهدای لوحهای تقدیر و هدایایی از جایگاه این نویسنده فرهیخته تقدیر به عمل آوردند.