چند نکته مهم درباره راه افتادن کودکان

سرویس سبک زندگی فردا: شاید یکی از لحظه‌هایی که از کودکی فرزند خود همیشه به یاد خواهید داشت، اولین گام‌های او برای راه رفتن باشد. در ادامه این مطلب را به نقل از چاردیواری ضمیمه روزنامه جام جم بخوانید.

راه رفتن یکی از مراحل اصلی در رشد کودک است. والدین نیز اغلب برای راه افتادن فرزندانشان بی‌تابی و لحظه‌شماری می‌کنند. ولی باید بدانند که هیچ‌ جای نگرانی در دیر یا زود راه افتادن‌ آنها وجود ندارد .چون هر بچه‌ای بالاخره خودش و در زمان مناسب راه رفتن را می‌آموزد. دیدن کوچولوهای نازنینی که بعد از چهار دست و پا راه رفتن‌های شیرین،‌ قصد دارند ردپای نخستین گام هایشان را بر زمین بگذارند واقعا دیدنی و لذتبخش است .البته کودکان نوپایی که تازه راه افتاده‌اند، یکدفعه قادر به راه رفتن نیستند و این کار را در چند مرحله انجام می‌دهند. اگر فرزند کوچکی دارید که هنوز راه نیفتاده است ما برای شما در این گزارش چند نکته خیلی مهم را طرح کرده ایم که باید بدانید. کودک را تشویق به راه رفتن کنید اغلب بچه‌ها از زمانی که نشستن را یاد می‌گیرند تا وقتی که بتوانند به تنهایی شروع به راه رفتن کنند، نیاز به تمرین عملی زیادی دارند. برای این‌که کودکان آماده راه رفتن شوند، در درجه نخست باید عضلاتشان قوی باشد. بنابراین کاری کنید که بچه‌ها هنگام بازی هم بتوانند عضلاتشان را تقویت کنند. مثلا اسباب بازی و وسایل جالب توجه آنها را با فاصله زیادی در اطرافشان قرار دهید تا برای رسیدن به آنها انگیزه پیدا کنند. به کودک کمک کنید تا بتواند تعادل خود را هنگام قل دادن یک توپ به جلو و عقب حفظ کند. یا یک اسباب بازی جلوی او بگیرید و آن را از یک طرف به طرف دیگر تکان دهید تا گردن، کمر، پاها و دست‌های فرزندتان تقویت شود و کنترل بیشتری پیدا کند. به این ترتیب کم‌کم می‌تواند خودش را در حالت ایستاده نگه دارد. البته در این مرحله بار‌ها هم زمین می‌خورد که کاملا طبیعی است. در مرحله بعد به کودک اجازه دهید در حالی که خودتان دست‌هایش را گرفته‌اید راه برود. کم کم یکی از دست‌هایتان را رها کنید تا بتواند تعادل خود را حفظ کند. یا چند قدم از او فاصله بگیرید و وقتی خودش به تنهایی می‌ایستد، او را تشویق کنید. برایش دست بزنید و او را در آغوش بگیرید. یک وسیله و چند نظر در استفاده کودک از روروک اختلاف‌نظرها زیاد است. چون کودک در هر صورت روال فیزیولوژیک خود را سپری می‌کند و راه می‌افتد. ضمن این‌که پدر و مادر نباید کاری کنند که کودک زود‌تر از موعد راه بیفتد. از روروئک هم باید فقط به‌عنوان وسیله بازی فرزند خود استفاده کنید. برای استفاده مناسب کودک از روروک ارتفاع آن ‌حتما‌ باید تنظیم باشد. چون اگر ارتفاعش زیاد باشد، او عادت می‌کند روی نوک پنجه‌هایش راه برود. البته هنگام استفاده کودک از روروک باید توجه کنید که خطراتی مانند چپ کردن و افتادن هم برای بچه‌ها وجود دارد. از طرفی کم نیستند پزشکانی که امروزه به‌طور کل استفاده از روروک را ممنوع اعلام کرده‌اند، هم به دلیل خطراتی که دارد و هم این که آنها براساس برخی پژوهش‌ها و تحقیقات معتقدند که این وسیله در نوع شکل‌گیری بافت عضلانی، استخوانی و غضروفی اختلال ایجاد می‌کند. به حرکات کودک توجه کنید به پیشرفت فرزندتان توجه داشته باشید و ببینید آیا او بیشتر از ماه یا هفته قبل تلاش می‌کند، آیا بدنش را بیشتر از قبل از زمین جدا می‌کند؟ حتی اگر این موارد را هم رعایت نمی‌کند نگران نشوید. اما اگر در پایان یک سالگی‌اش هنوز ‌هیچ تلاشی برای بلند شدن از زمین نمی‌کند این می‌تواند یک هشدار باشد که باید به دکتر مراجعه کنید. مقایسه نکنید فرزندتان را با بچه‌های دیگر مقایسه نکنید. مثلا اگر بچه دوست‌تان زودتر از بچه شما راه افتاده، فکر نکنید فرزند شما هم باید همین حالا راه رفتن را شروع کند. شما باید سعی کنید نه‌تنها راه رفتن، بلکه فرزند خود را در هیچ زمینه‌ای با بچه‌های دیگر مقایسه نکنید. این کار هیچ کمکی به شما و فرزندتان نخواهد کرد. بچه‌ها کی شروع به راه رفتن می‌کنند؟ بیشتر بچه‌ها نخستین گام‌های خود را حدود اولین سالگرد تولدشان بر می‌دارند. ولی این زمان تقریبا بین ۹ تا ۱۸ ماهگی متفاوت است. اگر بچه شما موقع راه رفتن از مسیر منحرف می‌شود نگران نباشید. بعضی کودکان اصلا چهار دست و پا راه نمی‌روند و بلافاصله بعد از بلند شدن از جای خود، راه می‌روند. این موضوع هم کاملا طبیعی است. ولی آنچه در این سن مهم است، این است که بچه شما از بازوها و پاهایش به طور همزمان برای حرکت کردن استفاده کند. سن راه رفتن هرکودک نیز با توجه به عوامل ژنتیکی بسیار متفاوت است. معمولا میانگین سنی راه رفتن پدر و مادر کودک، زمان راه افتادن او را هم مشخص می‌کند.