کودکتان را در دنیای مجازی مدیریت کنید
کارهای شخصی را بیرون از خانه یا در اتاق جداگانه انجام دهید و هنگامی که کودکان حضور دارند ترجیحا به فعالیتهای مشترک مثل تماشای تلویزیون، بازی، مشارکت در تمیز کردن خانه، پخت غذا یا درست کردن کاردستی بپردازید.
کد خبر :
611423
سرویس سبک زندگی فردا: این روزها همه شاهدیم که با دسترسی آسان به فضای مجازی از جمله شبکههای اجتماعی مانند تلگرام، وابستگی جدیدی با نام «اعتیاد فضای مجازی» شکل گرفته است. برای این که این فناوری جدید را مدیریت کنیم چه می توان کرد؟ ابتدا ببینیم فضای مجازی چیست؟ در ادامه این مطلب را به نقل از مجله سیمرغ بخوانید.
در یک تعریف ساده هر نوع محیطی که از طریق یک ارتباط اینترنتی یا مشابه آن ایجاد میشود و فرد میتواند عکس، فیلم و اطلاعات را به اشتراک بگذارد و یا ارتباط برقرار کند جزو فضای مجازی است. این ارتباط به دلیل سرگرم کننده و هیجان انگیز بودن، بسیار مورد درخواست کودکان و نوجوانان و حتی بزرگسالان است و از طرفی به دلیل تاییدی که افراد در این فضا اغلب از طرف دیگران دریافت میکنند، میتواند وابستگی ایجاد کند. فضاهای مجازی تقویت کننده بسیار نیرومندی محسوب میشود که مشکل بسیاری از افراد را حل میکند؛ اما این مشکل چیست!؟ به عبارت بهتر این مسئله چیست؟ اگر بخواهیم به طور
کوتاه به این سوال پاسخ دهم باید بگوییم مشکل همان «ارتباط» است. ارتباط همان چیزی است که همه خواهان آنند و برای داشتنش بی قراری میکنند. به همین علت والدین ساعتها کنار همسر و فرزندانشان هستند ولی در واقع نیستند. این حضور فقط فیزیکی است. والدین برای مدیریت این فناوری چه اقداماتی باید انجام دهند؟ مثلا این که از چه سنی باید برای کودک گوشی یا تبلت خرید؟ در پاسخ به این سوال باید گفت شما نمیتوانید خودتان از گوشی استفاده کنید و اجازه ندهید کودک یک ساله شما به آن نزدیک شود. از یک سالگی به بعد کودکان برای به دست آوردن گوشی که شما با آن سرگرم هستید، پافشاری خواهند کرد
تا عکس یا ویدئو ببینند یا بازی را که شما به آن مشغولید امتحان کنند. اینجا نکاتی را برای مدیریت این فناوری جدید پیشنهاد می کنیم ۱. برای حضور در فضای مجازی زمانی را برای خودتان تعیین کنید که از قبل قابل پیش بینی باشد مثلا ساعت ۸ تا ۹ شب را برای کنترل پیامها و پاسخ دادن به ایمیل اختصاص دهید و در ساعات دیگر ارتباط اینترنتی را قطع کنید تا حواستان پرت نشود؛ مثلا مودم را خاموش یا اینترنت را قطع کنید. مطمئن باشید اتفاقی هم نمیافتد و چیزی را از دست نمیدهید. نگران نباشید حتی اگر کسی با شما کار واجب داشته باشد سعی میکند تماس بگیرد. پیامهایتان هم محفوظ است و جای
دوری نمیرود! این کار در واقع نوعی مدیریت زمان است که شما همانند دیگر فعالیتهایی که بیرون از خانه دارید زمانی را برای این کار یعنی بودن در فضای مجازی اختصاص میدهید. ۲. لطفا در حضور کودکان زیاد به کارهای شخصی نپردازید! مثلا کارهای شخصی را بیرون از خانه یا در اتاق جداگانه انجام دهید و هنگامی که کودکان حضور دارند ترجیحا به فعالیتهای مشترک مثل تماشای تلویزیون، بازی، مشارکت در تمیز کردن خانه، پخت غذا یا درست کردن کاردستی بپردازید. اتفاقا این همان چیزی است که کودکان به آن نیاز دارند و اغلب از آنها دریغ میشود. اختصاص یک زمان کیفی برای کودکان که احساس
تنهایی نکنند و به نیازهای آنان توجه شود باعث بهبود ارتباط با آنان میشود. وقتی ارتباط پدر یا مادر با کودک خوب باشد، در اصطلاح «حرف شنوی» کودک زیاد میشود و نافرمانیاش کاهش پیدا میکند. برای تقویت رابطه با کودکان، اختصاص زمان کیفی در طول روز بسیار مفید است. لازم نیست ساعات زیادی با کودکتان باشید. زمان اندک اما سرشار از توجه، تاثیری جادویی در تقویت ارتباط با کودکان دارد. ۳. از قرار دادن گوشیتان در اختیار کودکان خودداری کنید اگر واقعاً احساس میکنید لازم است گوشی، تبلت یا رایانه داشته باشد برای او تهیه کرده و یا برنامههای لازم را روی کامپیوتر نصب کنید
اما از همان ابتدا قانون گذاری کنید که چه زمانی و چه مقدار میتواند از آن استفاده کند. قطعا اگر این کار را همان ابتدا انجام دهید، کودک پذیرش بیشتری از خود نشان خواهد داد و خیالتان راحتتر خواهد بود. باز هم تاکید میکنم که در صورتی این قانون با موفقیت انجام خواهد شد که کودک فعالیتهای دیگری در طول روز داشته باشد تا با آنها سرگرم شود به خصوص فعالیتهای بدنی که به رشد کودک کمک و انرژی فراوان او را تخلیه میکند. کودکانی که فعالیتهای بدنی کمتر و بازیهای فعالیتی و بیرون از خانه کمتری دارند از نشاط کمتری برخوردار هستند و معمولا خواب منظمی ندارند به طوری که
شبها تا دیر وقت بیدار هستند و یا در طول روز زیاد میخوابند. ۴. فرصتی را برای بودن در بیرون از خانه با کودکان اختصاص دهید
فعالیتهایی مثل: رفتن به پارک با کودکان، دوچرخه سواری، تماشای فوتبال در استادیوم، کوهپیمایی، پیاده روی، خرید، رفتن به سینما، تئاتر و... وابستگی به فضای مجازی را کاهش میدهد. کودکان رفتار والدین را الگو قرار میدهند و رفتار والدین بهترین پیش بینی کننده رفتار کودکان در آینده است.