دست و پازدنهای جبههالنصره برای ادامه جنگافروزی در سوریه
عدم درج نام هیچ یک از گروه های وابسته به ارتش آزاد سوریه و حتی گروه هایی از قبیل «جیش الاسلام»، «صقور الشام»، «جیش السنة» و... نشان دهنده کینه و خشم شدید نویسندگان نسبت به توافقنامه آنکارا و برقراری آتش بس است ... نفس صدور این بیانیه برگ سندی است که بر پایان «پروژه» جیش الفتح دلالت می کند!
کد خبر :
609702
سرویس بین الملل فردا: سازمان تروریستی جبهه النصره که با تغییر نام سعی کرد گروه های سوری را وادار به پذیرش خود کند، این بار دست به دامان شیوخ مزدور و افراطی سوریه شد تا گروه های مسلح معارض را وادار به تمکین از خود و ادغام در ساختار این تشکیلات وابسته به القاعده کند.
بدنامی جولانی (رهبر النصره) به اندازه ای شده که حتی معارضین سوری نیز وی را به اسرائیل منتسب می کنند!
جبهه النصره از سال 2012 همزمان با ورود به سوریه، همواره یکی از موتورهای فعال جنگ و درگیری داخلی میان مسلحین سوری بود که آخرین نمونه آن ها را در حلب و غوطه شرقیه شاهد بودیم. در منطقه غوطه شرقیه، جبهه النصره با تشکیل شاخه ای به نام «جیش الفسطاط» و ائتلاف با گروه تروریستی «فیلق الرحمن» به پایگاه های سازمان تروریستی جیش الاسلام در جنوب منطقه غوطه شرقیه حمله کرده و با مصادره مخازن توپخانه ای و تانکی جیش الاسلام، این گروه تروریستی را از نظر نظامی در موضع ضعف قرار داد. ارتش سوریه با استفاده از این فرصت، بلافاصله از محور شرقی و جنوب شرقی به غوطه شرقیه حمله کرده و موفق
شد طی کم تر از 5 ماه، خود را به دو کیلومتری دوما (مرکز غوطه شرقیه و پایتخت قلمرو جیش الاسلام) برساند.
بالا: آرم (لوگو) جیش الفسطاط، شاخه النصره در غوطه شرقیه
پایین: بیانیه جیش الفسطاط کهدر آن جیش الاسلام را منافق خواند.
در پی این بیانیه به مقرهای جیش الاسلام حمله کرد و در نتیجه درگیری شدید در داخل غوطه شرقیه، ارتش توانست با پیشروی حدود نیمی از مساحت این منطقه را آزاد کند.
نمونه دیگری از این رفتار النصره در شهر حلب بروز یافت. در شهر حلب، جبهه النصره در ائتلاف با دو گروه تروریستی «نور الدین الزنکی» و «کتائب ابو عماره» شبانه به تمامی دفاتر گروه مسلح «تجمع فاستقم کما امرت» حمله کرده و ضمن ربودن یکی از فرماندهان عالی این گروهک، تمامی مخازن تسلیحاتی آن را مصادره کرد. این در حالی بود که تجمع فاستقم - به علت وابستگی به آل سعود - از بیش ترین حجم سرمایه و تسلیحات در شهر حلب برخوردار بود و به تنهایی حدود 40 درصد نیروهای خط مقدم نبرد با ارتش سوریه در شهر حلب را سازماندهی می کرد. تنها به فاصله یک هفته از حملات به دفاتر تجمع فاستقم و مصادره
اموال آن ها بود که این فرصت برای نیروهای مقاومت ایجاد شد تا در عملیات ضرب آسا و سریع السیر ارتش سوریه و متحدان در بخش شرقی شهر حلب کلید بزنند و این شهر طی کم تر از دو هفته آزاد شود
نقش منحصر به فرد النصره در سقوط معارضین در بخش شرقی حلب و متعاقبا فرار از حلب شرقی با نخستین اتوبوس ها، خشم گسترده معارضین را در شبکههای اجتماعی به دنبال داشت!
شدت خشم حتی به بخشی از خبرنگاران حامی النصره نیز کشیده شد و هاشتاگی با عنوان «جولانی حلب را [به نظام] تحویل داد» در این دوره ساخته شد.
بعد از سقوط حلب، معارضین سوری تلاش های ویژه ای را آغاز کردند تا بتوانند از طریق اتحاد سراسری گروه های مسلح، مانع تکرار تجربه نبرد داخلی در میان معارضین شوند. به این ترتیب، ابو محمد الجولانی رهبر سازمان تروریستی النصره برای اتحاد سراسری یک پیش شرط غیرقابل مذاکره گذاشت: «نایب رئیس کل و رئیس فاز نظامی تشکیلات اتحادیه در اختیار فتح الشام باشد. ضمن این که اختیار کامل تمام گروه های مسلح با فرماندهی اتحادیه نظامی یعنی ابو محمد الجولانی باید باشد.»
پیش شرط النصره برای اتحاد، به معنی بیعت دیگر گروه های مسلح با النصره و هضم شدن آن ها در ساختار این سازمان تروریستی بود. به همین جهت با مخالفت تمامی گروه های مسلح مواجه شد! در این مرحله، واحدهای رسانه ای جبهه النصره و برخی شیوخ افراطی تکفیری خارجی مانند شیخ مصلح العلیانی با حمله شدید به دیگر گروه های مسلح مانند احرار الشام و جیش الاسلام، از آن ها خواستند به سرعت پیش شرط های جولانی را پذیرفته و تشکیلات یکپارچه واحد معارضین را تشکیل دهند.
بیانیه جعلی مفتی های حامی النصره برای فشار بر دیگران در جهت اتحاد با النصره!
حالا در آخرین حلقه از این مسیر، 17 شیخ افراطی و تکفیری حاضر در سوریه با صدور بیانیه ای ضمن نام بردن از گروه های مسلح سوری حکم شرعی دادند که گروه های مسلح به سرعت باید با یکدیگر ادغام شده و تشکیلات یکپارچه یا را تشکیل دهند. مروری بر اسامی امضا کنندگان این بیانیه نشان می دهد بخشی از آن ها اساسا سوری نیستند و در صورت برقراری آتش بس و اجرای توافقنامه استانبول، باید این کشور را ترک کنند.
در متن این بیانیه، مشخصا از گروه هایی نام برده شده که شیوخ تکفیری انتظار دارند در هم ادغام شوند. این گروه ها عبارتند از «احرار الشام»، «فتح الشام» (النصره)، «نور الدین الزنکی»، «اجناد الشام»، «لواء الحق»، «حزب اسلامی ترکستان» و «انصار الدین»
صدور بیانیه شیوخ حامی النصره، واقعی بزرگ تری را نشان می دهد:
«پروژه جیش الفتح برای همیشه به بایگانی رفت!»
در مورد گروه های فوق الذکر باید توجه داشت که «حزب اسلامی ترکستان» اساسا متشکل از تروریست هایی است که از شرق چین خود را به سوریه رسانده اند و خود را اهل سوریه نمی دانند. گروه تروریستی «اجناد الشام» نیز یکی از این گروه های ذکر شده در بیانیه فوق است که اساسا در تاریخ خود هرگز ادعای سوری بودن نداشته است! و بالاخره گروهک «انصار الدین» نیز متشکل از سه سازمان مسلح بود که تنها یکی از آنان سوری می باشد! بعدها رهبر یکی از این سه سازمان (کتائب الخضراء) با داعش بیعت کرد!
بیانیه شیوخ حامی النصره، خشم شدید معارضان را در پی داشته است.
آیا المحیسنی (رهبر جیش الفتح) به اندازه جولانی (رهبر النصره) از سوی بدنه معارضین طرد خواهد شد؟
گروهک «لواء الحق» یکی از اجزاء اتحادیه جبهه اسلامیه (متشکل از گروه های سلفی تکفیری مسلح سوری) بود که به علت تأکید جبهه اسلامیه بر مبارزه مسلحانه با داعش، از این اتحادیه بیرون آمد! در محافل کارشناسی معارضان سوری، معمولا لواء الحق در کنار جند الاقصی به عنوان نزدیک ترین متحدان داعش در میان معارضین مطرح می شوند.
المحیسنی (سعودی تبار) در کنار یکی از فرماندهان استشهادی گروه تروریستی جیش المهاجرین (که بعدها با النصره بیعت کرد)
تروریست های خارجی حاضر در سوریه، دست به هر انتحاری می زنند تا مانع برقراری آتش بس در این کشور شوند.
عدم درج نام هیچ یک از گروه های وابسته به ارتش آزاد سوریه و حتی گروه هایی از قبیل «جیش الاسلام»، «صقور الشام»، «جیش السنة» و... نشان دهنده کینه و خشم شدید نویسندگان نسبت به توافقنامه آنکارا و برقراری آتش بس است و می خواهند با تشکیل اتحادیه سراسری از افراطی ترین گروه های تکفیری حاضر در سوریه و وادار کردن احرار الشام به همراهی با آنان، جنگ خانمانسوز سوریه را تمدید کنند. نفس صدور این بیانیه برگ سندی است که بر پایان «پروژه» جیش الفتح دلالت می کند!
رنگ عوض کردن های المحیسنی باعث شده برخی از فعالین معارضه به صورت جدی وی را افسر اطلاعاتی مرتبط با اسرائیل بخوانند که هدف از پروژه اش، ویرانی کامل سوریه است.
گفتنی است پروپاگاندای رسانه ای النصره بلافاصله بعد از بیانیه فوق، بیانیه دیگری به امضاء بیش از 40 نفر از قاضی های شرعی محلی احرار الشام منتشر کرد که آن ها نیز از بیانیه فوق حمایت کرده و خواستار ادغام احرار الشام در النصره شدند! قاضی القضات احرار الشام در واکنش به این بیانیه دوم در صفحه فیس بوک خود، بیانیه منتشره را جعلی خواند و مدعی شد حتی بعضی از اسامی منتشره وجود خارجی ندارند!!
بیانیه جعلی منتسب به مفتی های محلی احرار الشام1
رئیس دیوان شرعی احرار الشام، اعلام کرد بخشی از این اسامی را اصلا نمی شناسد!!
با این حال برخی از سران شرعی احرار الشام در واکنش به این بیانیه، صراحتا یا به کنایه با ان مخالف کردند. ایمن هاروش (رئیس دیوانشرعی احرار الشام)، خالد ابو انس (عضو مؤسس و شورای رهبری احرار الشام)، ابو معمر الشمرین (عضو مؤسس و شورای رهبری احرار الشام) و احمد محمد نجیب (رئیس هیئت قضائی احرار الشام) در توئیت های جداگانه ای بر نویسندگان این بیانیه تاختند و با ایده اتحاد به این صورت مخالفت کردند.
کنایه شدید عضو شورای رهبری احرار الشام به بیانیه امروز مفتی های حامی النصره
او به کنایه می پرسد چرا اکثر امضا کنندگان این نامه، خارجی و غیرسوری هستند؟
او با ادبیات وطندوستانه هشدار می دهد قرار نیست سرزمین و ملت سوریه قربانی تنگ نظری ها و توطئه های آنان شود.
اما شاید مهم ترین ضربه را النصره از درون خورد! آن ها که طی ماه های اخیر توانسته بودند در سطح استراتژیک با حرکة نور الدین الزنکی به حداکثر هماهنگی برسند، امضای سه تن از مفتیان شرعی این گروهک را پای بیانیه خود درج کرده بودند! اما مسئول شرعی نور الدین الزنکی در بیانیه ضمن تکذیب امضاء خود، اعلام کرد اساسا بخش شرعی این گروهک در جریان بیانیه حمایت از النصره نبوده و امضای هر سه مفتی توسط حامیان جولانی و المحیسنی جعل شده است!
مهم ترین ضربه را النصره از مسئولین بخش شرعی گروه تکفیری سلفی نور الدین الزنکی دریافت کرد!
رهبر بخش شرعی این گروهک با صدور بیانیه ای اعلام کرد امضاء وی و دو تن از مفتی های وابسته به الزنکی در این بیانیه جعلی است و آن ها در جریان صدور این بیانیه نبوده اند!!