آن روز كه بايد گورخوابی را پيش‌بيني نكرديم!
واقعيت اصلي جامعه ما وجود مشكلات و معضلات گوناگون، عميق، پيچيده و بعضا ديرپا است.
روزنامه اعتماد: واقعيت اصلي جامعه ما وجود مشكلات و معضلات گوناگون، عميق، پيچيده و بعضا ديرپا است. هيچ كس منكر اين معنا نيست و هيچ كس نمي‌تواند در ضرورت رفع آنها تشكيك كند. نكته اساسي آنجا است كه عيب‌ها و نقص‌ها و زخم‌ها و نارسايي‌ها در حوزه‌هاي مختلف آشكار و نهان يكديگر را تغذيه مي‌كنند و گاهي هيچ نقطه‌اي از پيكره جامعه باقي نمي‌ماند كه از گزند يك آسيب در امان بماند. مي‌توان رد پاي تورم در اقتصاد را در فرهنگ ديد و مي‌توان عوارض تعارضات فرهنگي را در اجتماع مشاهد كرد، به اين ترتيب ما با كلاف سردرگم و درهم تنيده‌اي از مسائل روبه‌رو هستيم كه جز با يك نگاه جامع و آگاهانه و صبورانه از يك سو و تجميع ظرفيت‌ها و اراده‌ها و خردها قابل حل و فصل نيست. تا زماني كه در اولويت‌بندي‌هاي اساسي دچار تشتت و روزمرّگي مي‌شويم و منابع و سرمايه‌هاي كشور روي ضرورت‌ها متمركز نمي‌شود و تا زماني كه نيروهاي‌مان يكديگر را خنثي مي‌كنند امكان يافتن سرنخ اصلي آن كلاف سردرگم و آغاز بي‌بازگشت حل مشكلات وجود ندارد. مي‌توان به روشني اذعان كرد كه مشكلات و معضلات اقتصادي سرچشمه بسياري از نابساماني‌ها هستند و درست از همين حوزه استراتژيك است كه شكاف‌ها و آسيب‌ها در حوزه‌هاي ديگر سربر مي‌آورند و جامعه را تكان مي‌دهند. وقتي بيكاري گسترده مي‌شود و فقر از راه مي‌رسد جامعه با هر ميزان از استحكامش زخم مي‌خورد و گاهي تا از دست دادن تعادلش پيش مي‌رود. فقر كه آمد، طلاق و اعتياد و نزاع و اختلاف و سرقت و خودكشي و بزهكاري آمار انفجاري به خود مي‌گيرند و آسيب‌هاي اجتماعي چنان متنوع و گوناگون مي‌شوند كه بعضا پديده‌هايي چون «گور‌خوابي» رخ مي‌نمايند و همه را شوكه مي‌كنند. وقتي با اقتصاد كشور در دولت گذشته به نامسوولانه‌ترين وجه برخورد شد، وقتي اثرات تحريم‌ها در جامعه مورد تمسخر قرار گرفت، وقتي به‌جاي چاره‌جويي و استمداد از خرد‌ورزان و ايجاد وحدت ملي و استفاده از همه ظرفيت‌هاي سياسي و اعتقادي و ميهني شعار داده و شعار‌درماني پيشه شد بايد انتظار مي‌داشتيم كه زخم‌هاي كهنه سر باز كنند و هر روز از جايي دردي جانكاه جامعه را بلرزاند. با برجام و رفع تحريم‌ها ما تازه در ابتداي راه سامان دادن به اقتصاد كشور قرار گرفته‌ايم. مخالفان برجام كه از قضا دولت مورد حمايت‌شان خزانه را خالي كرد و زمينه مفاسد اقتصادي بزرگ فراهم شد امروز بايد پاسخ دهند كه دولت با كدام پول و اعتبار بايد به مصاف مشكلات گسترده اجتماعي برود؟ چگونه سرمايه‌گذاري كند تا اشتغال ايجاد شود؟ تا خانواده‌ها از هم نپاشند و اعتياد مثل يك هيولا پناه شوم جوانان خسته و نا‌اميد نشود؟ اگر چه دولت تدبير و اميد بايد بر تحرك خود بيفزايد و اجازه كم‌كاري و سهل‌انگاري و سخن ناروا به احدي از مديرانش را ندهد ولي اين دولت همچنان مي‌تواند طرف مردم بايستد، مدافع زخم‌خوردگان جامعه باشد و در كنار كارتن‌خوابان و واماندگان مدعي كساني شود كه همچنان شعار مي‌دهند و هزينه شعارها و تندروي‌هاي‌شان را مردم پرداخت مي‌كنند. اگر برجام نبود احتمالا در حال حاضر ما چيزي به‌نام صادرات نفت نداشتيم و خدا مي‌داند پديده‌هاي نادري مثل گور‌خوابي تا چه حد گسترده شده بود؟ دولت براي رسيدگي به اقشار آسيب‌پذير جامعه، براي مواجهه با بحران عظيم آب كه قطعا عوارض گسترده اجتماعي به همراه خواهد داشت، براي تامين منابع طرح سلامت و براي ايجاد اشتغال نيازمند منابع مالي نفت، نيازمند سرمايه‌گذاري‌هاي داخلي و خارجي است و كساني كه سرمستانه بر طبل تقابل با جهان مي‌كوبند در ايجاد بسترهاي فقر و بيكاري و عوارض تكان‌دهنده ناشي از آن سهيمند. جالب است، وقتي رييس‌جمهور محترم مقابله با بحران آب را نيازمند منابع بزرگ مالي دانست و به دست آوردن اين منابع را به رفع تحريم‌ها موكول كرد، عده‌اي رندانه و عوام‌فريبانه به استهزا گرفتند كه آب‌مان هم به برجام گره خورده است! آري تا زماني كه اقتصاد كشور به ريل و روند معمول و طبيعي نرسد و تا زماني كه اثرات گسترده تحريم‌ها برطرف نشوند و تا زماني كه سرمايه‌گذاري و توليد از طريق ايجاد امنيت دايمي رونق نگيرد، همه‌چيز از آب تا آسمان در تعليق قرار مي‌گيرد و طلاق و اعتياد و سرقت و كارتن‌خوابي و بي‌خانماني تنها چند نمونه از آسيب‌هاي اجتماعي خواهند بود كه هر دلسوزي را به گريستن وا مي‌دارد.