روزنامه ایران: سال 2017 میلای از راه رسید. به همین بهانه سراغ مارکار آقاجانیان، مربی تیم ملی فوتبال کشورمان رفتیم تا از حال و هوای جشن‌های سال نو میلادی در میان مسیحیان ایران برایمان بگوید.
او در لابه لای صحبت‌هایش، اشاره‌ای هم به سؤال نظرسنجی هفته گذشته برنامه نود کرد. سؤالی که در آن خواسته شده بود از میان ادموند بزیک، ادموند اختر، آندرانیک تیموریان و مارکار آقاجانیان، بهترین بازیکن ارمنی ایران در سه دهه اخیر انتخاب شود. حرف‌های مارکار را بدون رتوش بخوانید: تولد حضرت مسیح(ع) و سال نومیلادی را به تمام مسیحیان بخصوص هموطنان عزیزم تبریک می‌گویم. امیدوارم همه سال خوبی داشته باشند و برای جامعه ورزش همراه با شادی وموفقیت باشد. مراسم سال نو میلادی ما شباهت‌های زیادی به نوروز دارد معمولاً حدود دوهفته مانده به آغاز سال نو طبق رسومی که ایرانی‌ها دارند مسیحیان نیز شروع به خانه‌تکانی، خرید شب عید و تهیه درخت کاج (نشانه سرسبزی)می‌کنند تا آن را تزیین کنند، آخرین جمعه قبل ازسال نو نیز سرخاک درگذشتگان رفته ومراسم یادبود برگزار می‌کنیم.همچنین برای اینکه بچه‌ها را در سال نو خوشحال کنیم هدیه‌ها را زیر درخت کاج می‌گذاریم تا بچه‌ها صبح سال نو که ازخواب بیدارمی‌شوند هدیه را از آنجا بردارند، به آنها می‌گوییم این هدیه را بابا نوئل برای شما آورده است.
زمانی هم که سال تحویل می‌شود مراسم خاصی داریم اول برای دید و بازدید به خانه بزرگترها می‌رویم وسال نو را به آنها تبریک می‌گوییم. در کریسمس هم معمولاً مراسم خاصی در کلیسا داریم بعد از آن در خانه بزرگترهای خانواده جمع می‌شویم و جشن می‌گیریم. خاطره خوبی که می‌توانم از سال نو تعریف کنم این است که در «مس سرچشمه» بازی داشتیم شب سال نو بود و همان روز هم بازی داشتیم، باید از مس سرچشمه به کرمان می‌آمدیم و پرواز ما شب بود و با تأخیر انجام شد وقتی به مراسم رسیدم، دقیقاً ساعت 12 شده بود، از اینکه توانسته بودم خودم را به مراسم سال نو برسانم همه خوشحال شدند. درخصوص برنامه 90 هم باید بگویم فوتبالیست‌های بزرگی انتخاب شده بودند و منظور این نظر سنجی سه دهه اخیر بوده، از اینکه جزو 4 نفر بودم ومردم به ما رأی دادند تشکر می‌کنم، تیموریان لیاقت این را داشت که به‌عنوان بهترین انتخاب شود، به او هم تبریک می‌گویم.
ضمن اینکه من در جامعه حضور دارم و می‌بینم هر جا می‌رویم، مردم ایران خیلی لطف دارند و ما را مورد لطف ومحبت خود قرار می‌دهند. جا دارد همین جا از همه آنها تشکر کنم و آرزوی سلامتی، شادی و صلح در کل جامعه وموفقیت روز افزون بخصوص برای فوتبالمان داشته باشم. به هرحال همه لیاقت انتخاب شدن داشتند و تیموریان هم با توجه به تداومی که در تیم ملی و بازی‌های درخشانی که داشته فکر می‌کنم لیاقت این را داشت که انتخاب شود. اگر بخواهیم درباره سه دهه اخیر صحبت کنیم، نفرات خوب انتخاب شده بودند، ولی در دهه‌های قبل بازیکن‌های بزرگی مثل کاروحق وردیان، آندرانیک اسکندریان و مائیس میناسیان هم بودند، اما درمورد سه دهه اخیر نام «سامسون پطروسیان» هم می‌توانست جزو گزینه‌ها باشد چون در مقطعی در تیم ملی وبازیکن ذوب آهن بود که جایش خالی بود. کاپیتانی تیموریان در تیم ملی فوتبال هم نشان دهنده این است که عدالت درانتخاب بازیکن رعایت شده و بازیکن‌ها هیچ فرقی به لحاظ دینی با هم ندارند، همه ایرانی هستیم، ارامنه ومسیحیان در ایران آزادی کامل دارند وقطعاً ایشان هم لیاقت داشته که توانسته به آن جایگاه برسد.