گلایه جمشید مشایخی از رسانهها چه بود؟
جمشید مشایخی بازیگر پیشکسوت سینما، تلویزیون و تئاتر گفت: احترام ویژهای برای اهل قلم قائل هستم آنهم برای اینکه با همین قلم قرآن کریم نوشته شده است.
کد خبر :
606663
خبرگزاری فارس: جمشید مشایخی بازیگر پیشکسوت سینما، تلویزیون و تئاتر در ارتباط با نحوه بازتاب صحبتهایش در زمان تشییع پیکر زندهیاد جعفر والی در رسانهها گفت: در روزی که تشییع پیکر شادروان جعفر والی بازیگر پیشکسوت تئاتر و سینما برگزار شد صحبتهایی کردم که به شکل دیگری غیر از آنچه منظورم بوده در رسانهها بازتاب داشته است. در آن روز اعلام کردم که برخی در زمان قبل از انقلاب مجیز گو بودهاند و حالا هم همین رویه را همان افراد دنبال کردهاند. وی در ادامه گفت: این افراد به دنبال منفعت طلبی شخصی خود هستند و نه چیز دیگری، که در نهایت منظورم این بود که مرحوم جعفر والی اینگونه نبوده است، اما متاسفانه همین حرفهای من به نوعی بازتاب داده شد که گویا من گفتهام در دوران قبل و حاضر نوکر حکومت بوده ام، در صورتی که ابداً چنین صحبتهایی از جانب من نشده و منظورم این نبوده است. این بازیگر پیشکسوت سینمای ایران که ایفاگر نقشهایی چون «کمالالملک» بوده است گفت: بنده تنها و تنها خاک پای ملت و مردمم هستم. در مورد زنده یاد جعفر والی هم گفتم که وی چنین خصوصیتهایی داشت و تنها برای مردم کار میکرد. او در ادامه افزود: شخصاً احترام
ویژهای برای اهل قلم قائل هستم برای اینکه با همین قلم قرآن کریم نوشته شده است، فردوسی بزرگ شاهنامه را نوشته و حافظ بزرگ دیوانش را با آن نوشته است. با این نگاه برای اهل قلم احترام قائلم. خدایی نکرده اگر سوءتفاهمی شده باشد باید آن برطرف شود و رسانهها باید در جهت اصلاح آن باشند. همواره گفتهام خاک پای ملت هستم و همیشه هم اظهار کردم که هنرمند از رئیس خوشش نمیآید. مجیز کسی را نگفتهام و نمیگویم تا چشم بر جهان ببندم. بازیگر فیلم سینمایی «هزار دستان» در پایان صحبتهایش با اشاره به دوستی قدیمیاش با زنده یاد جعفر والی گفت: از سال 1336 که زمان تاسیس اداره هنرهای دراماتیک بود با زنده یاد جعفر والی آشنا شدم. در آن زمان سالن نداشتیم و نمایشنامهها را زنده در کانال 2 به صورت زنده اجرا میکردیم که بعدها گروه بندی شد که بنده و جعفر والی در یک گروه بودیم و کار میکردیم. این هنرمند مدتی در همسایگی ما زندگی میکرد و بیش از بیست سال کنار هم بودیم. او هنرمند بسیار ارزشمندی بود.