چرا مصر از پیش‌برد قطعنامه ضداسرائیلی امتناع کرد؟
«بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر اسرائیل به دنبال پیش‌برد سیاست بسیار خطرناک و خدعه‌آمیز، جدایی انداختن بین جهان عرب و فلسطین است، و بدین دلیل خود را به عنوان یک متحد قوی، به اعراب نزدیک می‌کند.
کد خبر :
606499
سرویس بین‌الملل فردا: روزنامه فرامنطقه‌ای «رأی الیوم» در مقاله‌ای تحلیلی به قلم«عبدالباری عطوان»، نویسنده و روزنامه‌نگار سرشناس عرب، عقب‌نشینی «عبدالفتاح السیسی» رئیس‌جمهوری مصر را در تصویب قطعنامه ضداسرائیلی مورد انتقاد شدید قرار داد و آن را ناشی از فشارهای اسرائیل بر دولت جدید آمریکا دانست.
در این مقاله آمده است: موافقت ناگهانی مصر جهت به تعویق انداختن پیش‌برد قطعنامه‌ای که علیه شهرک‌سازی رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی به شورای امنیت ارائه شده بود، موج خشم و نارضایتی مجامع عربی و بویژه فلسطینی‌ها را به دنبال داشته است، گفتنی است این توافق اخیر مصر برای به تعویق انداختن قطعنامه نه به دلیل فشار مستقیم رژیم صهیونیستی به دولت مصر که متبنی چنین قطعنامه‌ای شده بود، که ناشی از اعمال فشار تلاویو بر دولت آمریکا و «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور منتخب آمریکا بوده است که ضمن تماس تلفنی با «عبدالفتاح السیسی» رئیس جمهوری مصر، وی را قانع و یا شاید
تهدید به تعویق انداختن این قطعنامه کرده است.
بیانیه دفتر ریاست‌جمهوری مصر بر تماس تلفنی ترامپ با همتای مصری خود تأکید کرد و افزود: "دو رئیس جمهور بر اهمیت اعطای فرصت به دولت جدید آمریکا جهت تعامل به شیوه‌ای صحیح با تمام ابعاد مسأله فلسطین به منطور دستیابی به یک توافق جامع و شامل به توافق رسیدند".
همگی به خوبی می‌دانیم که دولت مصر نمی‌خواهد با رد این پیشنهاد ترامپ، دشمنی با رئیس جمهور جدید آمریکا را آغاز کند، اما احتمال می‌رود تبعات ناشی از این پاسخ مثبت السیسی، وابستگی مصر به دولت بعدی آمریکا را در اذهان به تصویر بکشد. شایان ذکر است تلاش‌ها جهت به تعویق انداختن این طرح ضدصهیونیستی و تحمیل آن به دولت «باراک اوباما» رئیس‌جمهوری آمریکا ناکام ماند و به نظر می‌رسد اوباما با استفاده از حق وتو علیه این قطعنامه مخالفت کرده است.
برخی اطراف سیاسی در دولت مصر قائل به این هستند که تماس تلفنی ترامپ با همتای مصری خود در راستای رسیدن به یک سری تفاهمات که شامل دادن وعده‌هایی از سوی ترامپ جهت پیش‌برد راهکار دودولتی بین اسرائیل و فلسطین، رسیدن به حل و فصل کامل قضیه فلسطین و شاید تعویق در انتقال سفارت آمریکا به قدس شریف بوده است، اما بیانیه رسمی ریاست‌جمهوری مصر به هیچ وجه به این موارد اشاره نکرده و همچنان در هاله‌ای از ابهام است.
ما نمی‌خواهیم به پیش‌بینی زود هنگام برخی حوادث بپردازیم و قضاوتی شتاب‌زده در مورد تمایل و کشش ترامپ به اسرائیل ارائه دهیم، ولی مقدماتی که شاهد پس لرزه‌های اولیه آن هستیم ما را به نتایج ناامیدکننده‌ای می‌رساند، که انتخاب «دیوید فریدمن» آمریکایی‌تبار تندرو به عنوان سفیر واشنگتن در تلاویو از سوی ترامپ تأیید کننده گفته ماست.
فریدمن به تأیید کورکورانه دولت افراطی و نژادپرست نتایاهو معروف است، و همچنین پشتیبانی مطلق وی از تلاویو و سیاست‌های تحریک‌آمیز این رژیم جهت شهرک‌سازی غیرقانونی بر کسی پوشیده نیست، گفتنی است فریدمن با هرگونه اعمال فشاری از سوی آمریکا جهت متوقف کردن فعالیت‌های توسعه‌طلبانه اسرائیل به شدت مخالف بوده و طرفدار سرسخت انتقال سفارت آمریکا به قدس شریف است، که وی از این شهر به "پایتخت واحد و همیشگی اسرائیل" یاد می‌کند.
دولت مصر در طول تاریخ جنگ‌های سنگینی را علیه رژیم صهیونیستی داشته است، که در طی آن هزاران نفر از مردم این کشور به منظور دفاع از فلسطین کشته شده‌اند، پس عقب‌نشینی مصر در پیش‌برد این قطعنامه بسیار ناامید کننده بوده است، بویژه پس از اینکه تحقق این پیروزی دیپلماتیک در سایه اخبار احتمالی از عدم رغبت دولت اوباما در استفاده از حق وتو علیه این قطعنامه، بسیار نزدیک بود. به نظر می‌رسد که اوباما درصدد است روزهای باقیمانده از دوره ریاست‌جمهوری خود را با انتقام از نخست‌وزیر اسرائیل و همچنین توهین و تحقیر وی به پایان برساند.
«بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر اسرائیل به دنبال پیش‌برد سیاست بسیار خطرناک و خدعه‌آمیز، جدایی انداختن بین جهان عرب و فلسطین است، و بدین دلیل خود را به عنوان یک متحد قوی، به اعراب نزدیک می‌کند، و از خلال این وعده‌ها گام‌های عادی‌سازی روابط با اسرائیل را تقویت می‌کند، که فشارهایی که بر دولت مصر از طریق دروازه دولت آمریکا بکار برد یکی از فصل‌های مهم این سیاست است.
عبدالفتاح السیسی باید به خوبی درک کند که اگر پیشنهاد طرح چنین قطعنامه‌ای را به شورای امنیت نمی‌داد -که در سایه آن، موجبات ناراحتی و نگرانی اسرائیل را فراهم آورد- ترامپ با وی تماس نمی‌گرفت، این امر بدین معنی است که مسأله فلسطین و جانبداری از آن نقطه قوت مصر است، و تثبیت موقعیت سیاسی و دیپلماتیک این دولت را در محافل بین‌المللی و سراسر جهان به دنبال خواهد داشت، جهانی که فقط کسانی را به رسمیت می‌شناسد که برای ارزشهای اخلاقی و کرامت انسانی احترام قائل باشند.
مصر نباید از طرح پیشنهادی خود به شورای امنیت عقب‌نشینی کند، و می‌بایست در اسرع وقت یک تاریخ جدید برای به رأی گذاشتن آن مشخص کند، بویژه که این دولت از حمایت گروههای عرب در سازمان‌ملل بهره‌مند است، و از همه مهم‌تر حمایت مردم مصر را -که مسأله فلسطین را جزو اولویت‌هایش می‌داند و برای بازگرداندن اقتدار و عزت اسلامی و مقابله با تجاوز اسرائیل آماده جانفشانی هستند- به دست خواهد آورد.
در پایان و پس از اینکه دولت مصر تصمیم گرفت از موضع خود عقب‌نشینی کند بر خود واجب دیدیم از کشورهای نیوزیلند، مالزی، سنگال و ونزوئلا که متبنی این قطعنامه ضداسرائیلی شدند و جهت به رأی گذاشتن آن را به شورای امنیت سازمان‌ملل ارائه دادند، تشکر کنیم و انتظار می‌رود فردا صبح و با حمایت فرانسه تصویب شود، که «فرانسوا دولاتر» نماینده فرانسه در سازمان‌ملل به خبرنگاران گفته بود: "احتمالا به زوی این قطعنامه را تصویب کنیم زیرا هدف ما حفظ و پیش‌برد راهکار دودولتی است".
برای کشورهای عربی شرم آور است که چهار کشور غیرعربی متبنی این قطعنامه شوند، و آن را برای به رأی گذاشتن به شورای امنیت ارائه دهند، و علاوه بر اینکه این کشورها تسلیم فشارهای آمریکا و اسرائیل نشدند، که رژیم اسرائیل را به چالش کشاندند، و با اتخاذ چنین محکومیت مقتدرانه‌ای علیه رژیم صهیونیستی و اشغال فلسطین، سابقه‌ای در خشان را برای خود ثبت کردند.