ازدواج با وجود مخالفت‌های والدین چگونه خواهد بود؟
مهم‌ترین کاری که باید برای کنار آمدن با این شرایط انجام بدهید این است که همه چیز را شخصی نکنید. شاید مسأله اصلاً شخص شما نباشید. خیلی از خانواده‌ها وابستگی عمیقی به فرزندشان دارند. وابستگی به فرزندان و احساس مالکیت در خانواده‌های ایرانی بسیار رایج است.
کد خبر :
603319
سرویس سبک زندگی فردا: اگر شما همسری متناسب با خواسته‌های خودتان پیدا کرده باشید، به این نتیجه برسید که با این فرد خاص در بیشتر موارد همراه و همدل هستید، در کنارش احساس آرامش می‌کنید، تفاوت‌های آشکاری ندارید و او هیچ مشکل و مسأله خاص و نامتعارفی ندارد مخالفت خانواده یک آسیب اجتماعی است. در ادامه این مطلب را به نقل از سلامت نیوز بخوانید.
این اتفاق مسأله نادر و کم حاشیه‌ای نیست؛ ازدواج با کسی که شما دوستش دارید اما خانواده آن را نمی‌پذیرد قدم گذاشتن در راه پرحادثه‌ای است. تحمل این مسأله وقتی سخت‌تر می‌شود که شما و فرد مورد نظرتان واقعاً در کنار هم خوشحال و موفق باشید. هیچ چیز در رابطه شما به‌خودی خود مشکل و مسأله نیست بجز زخم زبان‌ها یا نگاه‌های تند و تیز یکی از اعضای خانواده و طعنه و بی‌توجهی در برابر محبتی که تلاش می‌کنید به همسرتان و خانواده‌اش نشان بدهید. شما احساس خوشبختی می‌کنید چون در کنار فرد درستی قرار گرفته‌اید با این حال همیشه چیزی روی قلبتان سنگینی می‌کند. باری که
حتی همسرتان هم نمی‌تواند از روی دوش تان بردارد؛ چون او واقعاً مقصر این رفتارها نیست. واقعیت از یک ضعف فرهنگی و فکری در خانواده‌ها ناشی می‌شود. بسیاری از پدرومادرها فکر می‌کنند حق دارند درباره همه چیز زندگی فرزندشان نظر بدهند و تعیین تکلیف کنند. این باوری اشتباه و یک آسیب اجتماعی است. ما به این دلیل از آن به‌عنوان آسیب اجتماعی یاد می‌کنیم که تبعات آن معمولاً فراتر از محیط خانواده است. این درواقع طرز فکری است که به شکل‌های مختلف در موقعیت‌های مختلف بروز پیدا می‌کند. اگر شما همسری متناسب با خواسته‌های خودتان پیدا کرده باشید، به این نتیجه برسید که با این
فرد خاص در بیشتر موارد همراه و همدل هستید، در کنارش احساس آرامش می‌کنید، تفاوت‌های آشکاری ندارید و او هیچ مشکل و مسأله خاص و نامتعارفی ندارد مخالفت خانواده یک آسیب اجتماعی است. به‌هر‌حال این وضعیتی است که درآن قرار گرفته‌اید، این شما هستید که می‌توانید با راهکارهای مناسب برای مقابله با رفتارهای تهاجمی خانواده رابطه را حفظ کنید. مهم‌ترین کاری که باید برای کنار آمدن با این شرایط انجام بدهید این است که همه چیز را شخصی نکنید. شاید مسأله اصلاً شخص شما نباشید. خیلی از خانواده‌ها وابستگی عمیقی به فرزندشان دارند. وابستگی به فرزندان و احساس مالکیت در
خانواده‌های ایرانی بسیار رایج است. در این شرایط گاهی احساس می‌کنید همسرتان مسئول تمام این رفتارهاست اما از خودتان بپرسید چطور همسرتان می‌تواند مسئولیت فرد بالغ دیگری را به‌عهده بگیرد؟ خیلی وقت‌ها وقتی یکی از اعضای خانواده نسبت به شما رفتار بدی دارد و توهین می‌کند همسرتان مقصر نیست. تنها امکان شما برای مقابله این است که روش درست تعامل را پیدا کنید. آیا آنها آزارتان می‌دهند؟ حدومرز این رابطه را مشخص کنید. مجبور نیستید رفت و آمد زیادی با چنین افرادی داشته باشید. اجازه ندهید کنترل رابطه شما و همسرتان به‌دست آنها بیفتد. همچنین تلاش نکنید به آدم‌هایی که
نمی‌خواهند دوستتان داشته باشند بیش‌از اندازه محبت کنید. مگر اینکه احساس کنید آنها قابلیت تغییر دارند ومحبت‌های شما موضع آنها را تغییر می‌دهد. یادتان باشد که آدم‌ها پشیمان می‌شوند. بعداز مدتی ممکن است خانواده همسرتان از قضاوت‌های زودهنگام و بدرفتاری‌هایشان پشیمان بشوند. سعی کنید تلخی‌ها و آزارهای گذشته را به مرور زمان و با تمرین و تلاش فراموش کنید. نمی‌توانید فراموش کنید؟ پس آنها را نادیده بگیرید. اجازه ندهید لحظه اکنون به خاطر آنچه در گذشته اتفاق افتاده خراب شود.
در بعضی از موارد سطح و حجم توهین‌ها و بدرفتاری‌ها آنقدر وسیع است که سکوت و صبوری، بی‌احترامی به خودتان است. در این شرایط ممکن است بهترین راه محدود کردن رابطه باشد. وقتی آنها در همه جزئیات زندگی و خصوصی‌ترین بخش‌های رابطه زناشویی‌تان دخالت می‌کنند، وقتی احساس می‌کنید افسار زندگی‌تان دست دیگران افتاده است، زمانی که برای وقت و پول و نوع تربیت فرزندتان تکلیف می‌کنند، حق شما را پایمال و هتاکی می‌کنند و حتی در مواردی رفتارهایشان با توهین و آزار جسمی همراه است هیچ راهی بهتر از این نیست که خود را از آنها دور نگه دارید.