آشنایی پیش از ازدواج، چرا و چگونه؟

سرویس سبک زندگی فردا: وقتی شما می‌خواهید شریک اقتصادی انتخاب کنید اهمیت آشنایی کاملاً بیشتر از وقتی است که با کسی می‌خواهید به سینما بروید، یا وقتی با کسی می‌خواهید هم خانه شوید اهمیت آشنایی بیشتر از وقتی است که می‌خواهید با او چند روز به مسافرت بروید. در ازدواج شما با یک نفر در بالاترین سطح شریک خواهید شد. در ادامه این مطلب را به نقل از سلامت نیوز بخوانید.

هر ارتباطی که بخواهد شکل بگیرد نیاز به آشنایی دارد. دو نفر همجنس هم که بخواهند با هم ارتباط دوستانه و یا ارتباط کاری داشته باشند نیاز به آشنایی دارند. هرچه ارتباط برای ما مهم‌تر باشد، توجه و دقت به آشنایی بیشتر می‌شود. پس شکی نیست که قبل از ازدواج حتماً باید آشنایی صورت بگیرد.

در دوران قدیم حتی دختر و پسر یکدیگر را نمی‌شناختند و نمی‌دانستند که قرار است با چه کسی زندگی کنند و بعد از اینکه خطبه عقد خوانده می‌شد با یکدیگر آشنا می‌شدند. در واقع این پدر و مادر ها بودند که برای آنها همسر انتخاب می‌کردند. ما آن دیدگاه را نمی‌پذیریم، چرا که این سوال مطرح می‌شود که آیا ابزار لازم برای محک زدن یکدیگر را دارند؟ قرار است این آشنایی در صورت شناخت کافی به ازدواج برسد و قرار نیست که دختر و پسر یک دوستی داشته باشند و بعد از ۶ ماه که وابستگی عاطفی بین آنها ایجاد شد تازه ببینند به درد هم می‌خورند یا نه؟

در دوران آشنایی تاریخچه فردی را به دست می‌آوریم، رفتارها و گفتارهای او را زیر نظر می‌گیریم و به احساسات درونی خود توجه می‌کنیم و همه اینها را مبنای ادامه یا عدم تداوم ارتباط قرار می‌دهیم. در اینجا وقتی ما از آشنایی صحبت می‌کنیم، منظورمان آشنایی با هدف ازدواج است. زمانی که هدف از آشنایی، ازدواج باشد نوع آشنایی متفاوت است. داشتن هدف ازدواج به این معنی نیست که پس از آشنایی، حتما باید ازدواج کرد. قصد ازدواج به این معنی است که این ارتباط، برای فرد مهم است؛ چارچوب دار است و بی قید و باری به هر جهت نیست. قرار است طی این رابطه دختر و پسر با لایه‌های سطحی شخصیت یکدیگر آشنا شوند و این آشنایی شناختی به آنها بدهد که با آن بتوانند تصمیم بگیرند به درد هم می‌خورند یا نه. بنابراین آشنایی‌های قبل از ازدواج آن هم در چارچوب مشخص و ارزشی و اخلاقی باعث می‌شود افراد عاقلانه تصمیم بگیرند، عاشقانه شروع کنند و با تعهد ادامه دهند.

فردی که قصد ازدواج دارد یعنی پذیرفته است که زیر بار مسئولیت برود، پذیرش ازدواج سطح بالایی از مسئولیت پذیری و پختگی را می‌طلبد. فردی که تصمیم به ازدواج می‌گیرد باید به بلوغ ۸گانه رسیده باشد که شامل بلوغ جنسی و جسمی، بلوغ عقلی و علمی، بلوغ روانی، بلوغ بینشی، بلوغ اجتماعی، بلوغ اخلاقی و بلوغ مالی می‌شود. تا با توانایی و تجاربی که دارد به یک شناخت نسبی از طرف مقابل خود برسد.

فقط گفتن و بیان قصد ازدواج کافی نیست که فرد نیت ازدواج دارد بلکه چند نشانه وجود دارد که عملاً قصد و نیت فرد را از آشنایی نشان می‌دهد. نیت و قصد ازدواج را عملاً می‌توان با نشانه‌های زیر متوجه شد.

داشتن هدف ازدواج به این معنی نیست که پس از آشنایی، حتما باید ازدواج کرد. قصد ازدواج به این معنی است که این ارتباط، برای فرد مهم است؛ چارچوب دار است و بی قید و باری به هر جهت نیست. الف: فردی که قصد ازدواج دارد در دوره آشنایی، تقاضای ارتباط جنسی نمی‌کند. ب: فردی که قصد ازدواج دارد ارتباطش را از خانواده مخفی نمی‌کند. ج: فردی که قصد ازدواج دارد زمان آشنایی را بیش از اندازه طولانی نمی‌کند. د: فردی که قصد ازدواج دارد سعی در به دست آوردن اطلاعات دارد و تنها به تبادل احساسات بسنده نمی‌کند. با توجه به آنچه گفته شد تعریف آشنایی قبل از ازدواج به قرار زیر است: آشنایی فرایند تبادل اطلاعات و عواطف بین دو نفر از جنس مقابل به منظور تصمیم گیری برای ازدواج است. مدت زمان دوره آشنایی:

به طور میانگین ۳ تا ۶ ماه فرصت مناسبی است که دختر و پسر و خانواده‌هایشان با هم آشنا شوند اما این آشنایی‌ها نباید طولانی شود تا وابستگی کاذب و غیر منطقی ایجاد کند. در طول این مدت می‌توانند از یک مشاور خانواده کمک بگیرند تا منطقی و آگاهانه تصمیم گیری کنند. البته زمان این ارتباط بستگی به طرفین دارد و تا زمانی که تا حدودی یکدیگر را بشناسند این زمان طول خواهد کشید و حد اکثر همان ۶ ماه خوب است، اما اگر در این مدت دیدند که نظرها و اعتقاداتشان از هم دور است باید هرجه زودتر به این آشنایی خاتمه دهند.