سرویس اجتماعی فردا: بهره کشی از حیوانات، نمایش کشتار بی رحمانه آنها و مبادله اعضای بدن حیوانات تجارت سودمندی شده که هشدار محیط زیست به انقراض حیوانات حیات وحش نیز کاسبان را از آن منصرف نکرده است. با این حال زنگ خطر انقراض حیات وحش به صدا درآمده واکنون بیش از 50 درصد جمعیت حیات وحش جهان نابود شده است. در کشور ما نیز شکار بی رویه در نابودی بیش از 70 درصد از گونه های حیوانی نقش داشته است.
چشم بستن بر مجازات قانون، نادیده گرفتن خطرات مواجهه با حیوانات، تهدید و حتی دست بردن به قتل یک انسان از جمله مراحل عبور یک شکارچی برای دست یابی به شکار حیوانات کمیاب طبیعت است. گاهی هم به نشانه افتخار همین شکارچیان تصاویری از کشتارهای بی رحمانه حیوانات در فضای مجازی پخش می کنند تا به این وسیله دل دوستداران حیات وحش را خون تر سازند. گرچه علت اساسی بروز اینگونه رفتارها تنها انگیزه های مالی نیست اما به ظاهر انگیزه مالی علت قوی ای برای رفتن به این سو است از این مرحله که بگذریم کسانی هم هستند که نه به نیت شکار بلکه به قصد آزار دست به کشتن و اذیت حیوانات می زنند و با
این شیوه حتی درآمد کسب می کنند. بنابراین سرمایه های بزرگی همه ساله به این روش از دست کشور خارج می شود. از قاچاق پوست حیوانات وحشی گرفته تا گونه های کمیاب پرنده و... تا فروش برخی از این نوع حیوانات کم یاب در بازارچه های محلی و حتی استفاده از جسم بی جان حیوانات برای تزئین خانه تهدیدی بزرگ برای محیط زیست شده است. محیط زیستی که حجم وسیعی از آن از نظارت انسان ها و ومحیط بانان خارج است و اسلحه شکارچیان تضمین محکمی برای نابودی آن است.
کشتار وسیع دلفین ها در ژاپن و دانمارک
از سوی دیگر تبلیغات برخی از رسانه های خارجی مبنی بر کشتار حیوانات که نمونه آن در کشتار وسیع دلفین ها در ژاپن و دانمارک شاهد بودیم، دست بی رحمانه شکارچیان را بازتر کرده است. کشتار حیوانات حتی اگر نه به انگیزه های مالی بلکه در پی آداب و رسوم محلی یک کشور خاص در برخی کشورها رواج پیدا کرده. این بار دلفین ها قربانی می شوند تا یک جشن محلی به خوبی برگزار شود. با این حال پشت پرده همه این اتفاقات یک سود مالی بزرگ و انگیزه های تجاری نهفته است که البته برای کسانی که مزایای مادی حضور حیوانات در فضای زیست محیطی را می دانند به صرفه نخواهد بود.
با این وجود پس از گذشت سال ها از فرهنگ انسان هایی که برای تامین معاش متکی به شکار حیوانات بوده اند، بشر امروزه با وجود اینهمه تکنولوژی و ابزار نوین و طریقه های متنوع تامین معاش و کسب درآمد باز هم متوسل به قربانی کردن برخی از حیوانات برای درآمد زایی شده است. آنجا که در خوردن یک حیوانات محدودیت دارد به تجارت پوست، اعضای بدن و سایر اجزاء او می پردازد.
سودجویی مالی با نمایش حیوانات در سیرک ها
نمایش حیوانات در سیرک ها نیز نمود دیگری از سودجویی مالی از حیوانات بوده که در برخی از موارد درآمدهای میلیاردی برای صاحبان آن به همراه داشته است البته در کشور ما با آن مقابله شد و حتی در همین راستا سیرک های بدون حیوان افتتاح و سیرک های ایران به عنوان سیرک بدون حیوان در دنیا ثبت شد.
با وجود این توضیحات چند مسئله اساسی در باب این بحث را تشریح کرد. انگیزه های مالی تا چه اندازه در حیوان آزاری و کشتار حیوانات نقش دارد؟ چگونه و با چه ترفندهایی می توان مسیر درامدزایی از شکار حیوانات وحش را مسدود کرد؟ کشتار حیوانات چه خسارت های مالی ای برای کشورها به همراه دارد؟ چگونه می توان درآمد زایی از حیات وحش را به مسیر درستی هدایت کرد؟
جذب توریسم با حمایت از حیوانات
مهدی انبر، کارشناس حوزه گردشگری در این رابطه می گوید: «اول از هر چیز سوال اساسی این است چرا از شکار حیوانات درامدزایی کنیم در حالی که دیدن و مشاهده حیوانات درآمدهای بزرگی برای کشورها حاصل خواهد کرد. دیدن حیوانات در عرصه های طبیعی مزیت های بزرگی در حوزه گردشگری کشورها ایجاد کرده که مهم ترین آن جذب توریسم برای مشاهده حیات وحش است. شکار و کشتار حیوانات مشخصا درامدی برای شکارچیان به همراه دارد اما در پس این درآمدها حیوان آزاری، انقراض گونه های حیوانی و تهدید محیط زیست قرار دارد که به سودهای حتی میلیاردی آن نمی ارزد.»
تغییر شیوه های درآمدزایی از حیوانات
البته گاهی شکار حیوانات طبق قانون ایرادی ندارد و در زمان هایی هم صورت می گیرد اما به طور کلی توریسم شکار در کشور محدود است و این محدودیت به حیات وحش صدمه ای وارد نخواهد کرد. لازم است شیوه های درامدزایی از حیوانات تغییر پیدا کند و در یک مسیر تازه ای قرار گیرد. در بسیاری از کشورها تردد حیوانات در کشور حتی آزاد است. با این حال بحث اساسی این است که نگرش های قدیمی به حیوانات تغییر پیدا کند.
وی توضیح می دهد گرچه گونه های حیوانی در کشور ما تا آن اندازه زیاد نیست اما برخی از کشورها از همین گونه با این حال همه ما می دانیم دوران شکار به سر آمده است و در واقع بیش از 46سال است که ماجراهای مربوط به محیط زیست از شکار و شکاربانی به مسائل حفاظتی در تمام دنیا تبدیل شده است و بسیاری از کشورهای پیشرفته از حفظ گونه های حیوانی برای جذب گردشگران و درآمدزایی استفاده می کنند.