شعر طنز: دو تا انتحاری ناقابل است!

به عشقم جهان را به هم می‌زنم عجم را عدو می‌کنم با عرب عرب را به تیپ عجم می‌زنم احادیث جعلی بیان می‌کنم روایات کشکی قلم می‌زنم اگر پا دهد قید اسلام را در آن فرصت مغتنم می‌زنم به نفع خودم بوده گاهی اگر دم از دشمنی با ستم می‌زنم زن و مرد و پیر و جوان کشته‌ام به حق روی دست عدم می‌زنم برای جلوگیری از سرکشی سر از هر که غیر از خودم می‌زنم اگر سر نمانَد برای زدن سر خویش را لاجرم می‌زنم حرم منفجر می‌کنم درعوض درون سرایم حرم می‌زنم به جای شباهت به نوع بشر اگرچه به نوع حشم می‌زنم، به کوری چشمان نامحترم به چشم خودم محترم می‌زنم بشر یا حشم یا فلان! این منم که اخبارتان را رقم می‌زنم نه در غم بشر بیشتر با خداست به شادی‌تان رنگ غم می‌زنم دوتا انتحاری ناقابل است به جان خودم تازه کم می‌زنم به نام خدا نه به جای خدا به زودی در عالم علم می‌زنم برو بیش از این پاپی من نشو به ارواح عمّه‌م قسم، می‌زنم!