تعدیل مواضع مصر و ترکیه، به نفع بشار اسد است

خبرگزاری فارس: یک رسانه آمریکایی در مطلبی نوشته است: «مصر و ترکیه مواضعشان را در قبال سوریه تعدیل کردند که این به نفع اسد است». نیویورک تایمز در ابتدای این یادداشت به پیشرفتهای اخیر ارتش سوریه و حامیانش در جنگ با تروریستها و معارضان اذعان میکند. این روزنامه آمریکایی نوشت: «دولت سوریه که از دستاورهای کلیدی و مهمی در صحنه نبرد و حمایت ایران و روسیه به هیجان آمده، خودش را در موقعیتی می بیند که دارد از یک آرایش و صفبندی در حال ایجاد در منطقه، نفع میبرد». در این گزارش آمده است: «مصر و ترکیه که زمانی مخالفان پر سر و صدای بشار اسد رئیس جمهور سوریه بودند، مواضعشان را تعدیل کردند. مصر پرجمعیت ترین کشور سنی مذهب و کشوری است که در قبال حکومت شیعی ایران محتاط بوده، برای اولین بار حمایت ضمنی رو به گسترش خود از دولت سوریه را علنی کرده است. ترکیه که یک قدرت منطقه ای سنی است، با نزدیکتر شدن به روسیه و کنار گذاشتن حمایت دیرینه خود از شورشیان سوری، در حال ترسیم مجدد صحنه پیکار سوریه است». این رسانه آمریکایی هشدار داد: «این تحرکات در حالی حادث میشود که روسیه در حال وارد کردن خود به تحولات منطقه به سطحی است که از دوره شوروی چنین چیزی مشاهده نشده بود و روسیه دارد با ایرانی که بیش از پیش جاه طلب شده، شراکت میکند. اتحادها و ائتلافهای بلندمدت آمریکا با ترکیه، مصر و عربستان سعودی دچار تنش و تزلزل شدند و این اتحادها و ائتلافها با انتخاب دونالد ترامپ که سیاست خارجی اش تا حد زیادی همچنان نامشخص باقی مانده، با تردید تازه مواجه هستند». این رسانه غربی مینویسد: «مصر که کاهش نفوذ و تاثیرگذاری خود(در منطقه) را مشاهده کرده است، در حال جستجو برای اتحاد و ارتباط گیری از هر جایی که امکان پیدا کردنش است، می باشد حتی اگر این موضوع به معنای کنار گذاشتن نگرانیهایش در قبال ایران باشد». یک محقق ارشد اندیشکده «مرکزی برای پیشرفت آمریکایی» در واشنگتن درباره تحولات کنونی منطقه گفته است که مصر «در تلاش برای ارسال این سیگنال است که رویکرد و موضع مستقلی در قبال سوریه و سیاست منطقه ای دارد و در تلاش برای ایجاد توازن در قبال آمریکا و روسیه است و اینکه تماما نه در صف حمایت از کشورهای شورای همکاری خلیج (فارس) قرار می گیرد و نه در صف حمایت از ایران». عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر ماه جولای، در یک مصاحبه با لحنی هشدارآمیز درباره اثرات کودتای نافرجام در ترکیه علیه دولت اسلامگرای اردوغان، در خصوص «تولد یک دولت مذهبی در اروپا» هشدار داده بود. «برایان کاتولیس» محقق ارشد اندیشکده «مرکزی برای پیشرفت آمریکایی» که مصاحبه ماه جولای با السیسی را انجام داده بود، از تداوم «تردید او در قبال ایران سخن گفته است. این محقق مستقر در واشنگتن تاکید کرده که رئیس جمهور مصر علی رغم اتحاد و همکاری با آقای اسد و مخالفتش با مواضع ترکیه در سوریه، این موضوع را روشن کرده که همچنان به اسلامگرایی شیعی ایران، «ظنین و بدگمان» است. نیویورک تایمز ادامه می‌دهد: «البته اکنون به نظر می رسد آقای السیسی نگرانیهایش در قبال ایران را به حالت تعلیق درآورده و بیشتر روی جنبشهای اسلامگرای سنی تمرکز کرده است چرا که آنها را تهدید بزرگتری می داند و حمایت از سوریه، به مصر تضعیف شده، کمک می‌کند تا روزهای باشکوه گذشته خود به عنوان رهبر ناسیونالیسم عربی در دهه 1960 را برگرداند». روزنامه آمریکایی با اشاره به تعدیل مواضع مصر و ترکیه طی سه سال اخیر در قبال سوریه می‌نویسد: «امروز، هر دوی این کشور به درجات متفاوت از عربستان سعودی جدا شده و به سمت روسیه حرکت کرده‌اند اگر نگوییم به سمت ایران حرکت کرده باشند و این موضوع درباره اردن، دیگر متحد آمریکا و کشور سنی حامی شورشیان سوری هم صادق است». نیویورک تایمز درباره تنشها در روابط قاهره و ریاض تصریح می‌کند: «روابط با عربستان سعودی تا حدی به دلیل امتناع مصر از درگیری و اشتغال فعالانه در جنگ عربستان سعودی در یمن علیه شورشیان مورد حمایت ایران به سردی گرایید و پس از آن سعودی‌ها ارسال نفت با قیمتهای تخفیفی به مصر را پایان دادند». این رسانه غربیادامه داد: «صف بندی مصر با جبهه حامی اسد، علنی تر شده است. در ماه اکتبر بود که ایران برای افزوده شدن مصر به مذاکرات بین المللی درباره سوریه فشار آورد و مصر در قطعنامه سازمان ملل درباره سوریه، همنوا با روسیه رای داد و همین اواخر، قاهره میزبان علی مملوک رئیس پر نفوذ امنیت سوریه بود البته این اولیه سفر او در خلال جنگ سوریه نبود بلکه اولین سفر علنی و تایید شده او بود». اشاره نیویورک تایمز به سفر اخیرا علی مملوک مدیر دفتر امنیت ملی سوریه به قاهره و رایزنیهای او با مقامات مصر در خصوص روابط دوجانبه و منطقه رایزنیهایی است. سوم آبان روزنامه «السفیر» چاپ بیروت نوشته بود: سفر علی مملوک رئیس سازمان امنیت ملی سوریه به قاهره و رأی مصر به پیش‌نویس قطعنامه پیشنهادی روسیه در شورای امنیت و حضور نماینده‌اش در نشست لوزان همه دلالت بر بازگشت مصر به دوران قدرت و اوج خود دارد تا کور سوی امیدی هرچند اندک جهت دستیابی به راه حل‌ در پرونده‌های منطقه‌ای به ایجاد شود.