رکود و بیکاری شرمساری ندارد؟

خبرگزاری تسنیم: حل معضل بیکاری یکی از اولویت های دولت یازدهم قبل از روی کارآمدن تا کنون بوده است. در حالی که روحانی بارها در سخنرانی های خود رفع مشکل بیکاری ولزوم اشتغالزایی را از اولویت های دولت معرفی کرده است حجت میرزایی، معاون اقتصادی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی کار در بیان منابع برای ایجاد اشتغال بیان کرده است که طی 3سال گذشته با وجود پیگیر های صورت گرفته، وزارت کار موفق به دریافت هیچ اعتباری برای طرح های اشتغالزا نشده است. این موضوع نشان می دهد که دولت یازدهم تا کنون نشان داده است برای تحقق شعار اشتغالزایی روی کاغذ اعتبارهای خوبی در نظر می گیرد و اختصاص نیافتن منابع اشتغالزایی در دولت یازدهم در شرایطی است که هزینه های جاری دولت طی 3سال و اندی گذشته افزایش چشم گیر داشته است. وضعیت بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی تا جایی است که چندی پیش مقام معظم رهبری با تأکید برلزوم حل مشکل رکودواشتغال و بیان اینکه خجالت نظام از بیکاری جوان از شرمندگی وی در خانواده‌اش بیشتر است، خطاب به دولت و مجلس فرمودند درباره حل این مشکلات اقدام کنند. ایشان، حل موضوع رکود و اشتغال از طریق رونق تولید داخلی را از اولویت‌های اصلی و بسیار مهم در بخش اقتصاد برشمردند و خاطرنشان کردند: خجالت و شرمندگی نظام از بیکاری یک جوان، از خجالت و شرمندگی جوان بیکار در خانواده خود، بیشتر است، بنابراین باید برای حل این مشکل، اقدامات جدی انجام شود. اما بعد از فرمایشات مقام معظم رهبری باز هم بیکاری روند رو به رشد داشت، براساس جدیدترین گزارش ارائه شده از سوی مرکز آمار ایران، نرخ بیکاری تابستان سال جاری به 12.7 درصد رسیده است که نسبت به تابستان گذشته 1.8 درصد رشد و نسبت به بهار 95 حدود 0.5 درصد افزایش یافته است.شمار رسمی بیکاران هم به 3میلیون و 337هزار و 415نفر رسیده است. آمارها حاکی از این است که دولتی ها در اجرای فرمان اشتغالی رهبری تنها شنونده بودند و هیچ اقدامی درزمینه رشد تولید و کاهش نرخ بیکاری نداشتند. تجربه نشان می دهد شیوه دولت های هفتم و هشتم، نهم و دهم برای اشتغال زایی و مقابله با بیکاری کاملاً شبیه به هم بوده و تنها تفاوت آن چگونگی تبلیغات برنامه های اشتغال زایی از سوی این دولت ها بوده است. رونق تولید اولین گام در جهت رونق اشتغال بود. بر اساس طرح رونق واحدهای تولیدی قرار بود تسهیلات 16هزار میلیاردتومانی برای احیای واحدهای تولیدی کوچک و متوسط پرداخت شود، اما با توجه به آمارهای مختلفی که از سوی بانک مرکزی و وزارت صنعت اعلام می شود تا کنون واحدهای زیادی امکان دریافت این تسهیلات را پیدا نکرده اند مطابق آخرین آمار وزارت صنعت تا نیمه آبان ماه سال جاری در مجموع حدود 57 هزار و 427 واحد تولیدی برای دریافت تسهیلات جدید دولت ثبت نام کرده اند که فقط 16هزار و 850 واحد تولیدی امکان دریافت تسهیلات را پیدا کردند. این آمار نشان می دهد که تنها 25 درصد از متقاضیان موفق دریافت این تسهیلات شدند. این در حالی است که قرار بود ظرف 6ماه نخست امسال منابع لازم در اختیار واحدهای تولیدی قرار گرفته و بخشی از مشکلات آنها برطرف شود. البته بانک مرکزی نیز در آمارهای مختلفی اعلام می کند که تسهیلاتی را به بخش تولید پرداخت کرده است. اما بررسی این آمار حکایت از آن دارد که سیستم بانکی تمایلی به پرداخت وام به واحدهای مشکل دار نداشته و صرفاً تسهیلاتی را به واحدهای تولیدی خوش حساب پرداخت کرده است، اما برای نشان دادن آمارهای بالا از پرداخت تسهیلات به استمهال تسهیلات تولید کنندگان پرداخته است. درحال حاضر واحدهای تولیدی با کمتر از 50 درصد از ظرفیت به فعالیت خود ادامه می دهند و متأسفانه دولت همچنان به طرح رونق خود اکتفا کرده و تدبیر جدیدی را برای رفع مشکل واحدهای تولیدی ارائه نکرده است. تا جایی که سید عبدالوهاب سهل آبادی،ئیس خانه صنعت، معدن و تجارت ایران می گوید: اگر دولت توانی برای احیاء برخی از واحدهای تولیدی مشکل دار ندارد باید آنها را تعطیل کرده و برنامه‌های منسجم خود برای حمایت از سایر تولیدکنندگان قرار دهد. رئیس خانه صنعت،معدن و تجارت ایران با بیان اینکه از فرودین تا شهریور امسال حدود 15 هزار کارگر بیکار شده‌اند، گفت: براساس آخرین آمار از وضعیت استان‌های مختلف فقط یک چهارم منابع پیش بینی شده در طرح فرایند رونق به واحدهای تولیدی پرداخت شده است. *فرار دولت از اجرای اصل 29 قانون اساسی حمید حاج اسماعیلی، کارشناس اقتصادی در گفت وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، درباره افزایش نرخ بیکاری می گوید: تاکیدات صریح مقام معظم رهبری درباره قرار گرفتن موضوع اقتصاد در اولویت برنامه های مجلس جدید و همچنین ابراز نگرانی ایشان نسبت به بیکاری جوانان و به کار بردن تعبیر «شرمندگی نظام» درباره بیکار ماندن جوانان بسیار مهم است. در اصل 29 قانون اساسی به صورت جدی، مسئولیت‌هایی بر عهده دولت‌ها برای ایجاد اشتغال قرار گرفته است. این کارشناس بازار کار می گوید: تنها راهی که می توان به شکل صحیح در زمینه تامین زندگی مردم اقدام کرد، ایجاد شغل و به تبع آن دریافت دستمزد از سوی شاغلان است. اقتدار دولت‌ها در اداره کشور این نیست که تنها بتوانند سیستم خود را حفظ کنند بلکه وقتی رفاه ایجاد شود و دولت‌ها بتوانند مردم را راضی کنند، اقتدار دولت اتفاق می افتد. حاج اسماعیلی ادامه می دهد: وقتی تعداد بیکاران بالا می رود، اولین برآیند آن آسیب‌های اجتماعی، بزهکاری، افزایش آمار طلاق و در نتیجه بالا رفتن میزان هزینه های اجتماعی کشور است و اینها برای هر دولتی مایه سرافکندگی خواهد بود. بنابراین اقدامات دولت‌ها باید به نحوی باشد که بستر زندگی مردم آرام باشد. تاکید مقام معظم رهبری این است که مشکلاتی مانند بیکاری در جامعه می تواند یک ضعف و بحران جدی باشد؛ پس باید گفت اولین گام اساسی در دستیابی جامعه به رفاه، اشتغال است.دولت و مجلس موظف به بهبود شرایط اقتصادی مردم هستند و این موضوع باید در اولویت قرار داشته باشد و دولت و مجلس بر راهکارهای دستیابی به بهبود اقتصادی تمرکز کنند. یک کارشناس بازار کار با تاکید بر اینکه دولت در ارائه راهکارهای ایجاد شغل و برنامه مدون تقویت بازار کار ضعف‌های مهمی دارد، می گوید: نگاه به بیرون و توجه به مسائل بین‌المللی، غفلت از ظرفیت‌های داخلی کشور را به دنبال داشته است. وی با اشاره به تناقض آماری از سوی مرکز آمار ایران و مرکز پژوهش های مجلس می گوید: با مقایسه این دو آمار متوجه اختلاف آماری دولتی‌ها درباره ایجاد اشتغال می‌شویم .طبق اعلام مرکز پژوهش‌ها 6.5 میلیون نفر برای انتظار ایجاد شغل در خانه نشسته‌اند و بنگاه‌ها نیز ظرفیت جذب آنها را ندارند و اما این رقم در گزارش دولتی ها بسیار کمتر است. حاج اسماعیلی با اشاره به اینکه دولت نتوانست در زمینه تقویت بخش تولید کشور و ارتقای توان بنگاه‌ها موفق عمل کند، گفت: هم‌اکنون بانک‌ها به عنوان رقیب بازار کار تنها به شرکت‌ها و بنگاه‌های زیرمجموعه خود خدمات ارائه می‌کنند بنابراین در این زمینه هم دولت نسبت به متمرکز کردن نظام بانکی بر ارائه خدمت برای بخش تولید نتوانست موفق شود. به گزارش تسنیم، آنجا که مقام معظم رهبری ابراز شرمندگی از بیکاری جوانان کرد بسیاری بیان کردند که ایشان به جای دولتی ها ابراز شرمندگی کرده اند اما اکنون مشاهده می کنیم که روحانی به عنوان سکاندار دولت نه تنها بعد از فرمان ایشان اقدامی در جهت حل معضل بیکاری نکرد که هیچ! بلکه در خصوص عدم برگزاری سخنرانی یک نماینده مجلس بیان می کند که مایه شرمساری است. به راستی افزایش نرخ بیکاری و عدم اجرای فرمان اشتغالی مقام معظم رهبری و عدم رونق تولید و بیکاری کارگران مایه شرمساری نیست؟