روزنامه شرق؛ نصرتالله تاجیک: مناطق و شهرهای مرزی، نقطه اتصال سیاست داخلی و خارجی هستند. مرزها باید فرصتهای توسعهای تلقی شوند و بهواقع دروازه صدور خدمات و کالای تولیدی کشور باشند و نهنقاط ضعف -آنگونه که قبلا بوده است- تا بتوانند بیشترین منافع امنیتی کشور را تأمین کنند. این روزها اخبار شهر مرزی مهران که در طول جنگ تحمیلی بارها بین ایران و عراق دستبهدست شد و این خود نشان از حساسیت این شهر دارد، در رسانهها منعکس شده است. مرز مهران کوتاهترین فاصله را با شهرهای مذهبی عراق نظیر کربلا و نجف دارد و بههمیندلیل و نامساعدبودن وضعيت برخي نقاط مرزی در شمالغرب کشور بیشتر علاقهمندان به زیارت عتباتعالیات از این مرز رفتوآمد میکنند.
عکسهای منتشرشده از موج زوار نشاندهنده جمعیت مردمی موجود در این منطقه بوده و بیانگر استقبال بیشتر مردم تا دوبرابر نسبت به سال گذشته است. در ارادت شیعیان به طور عام و مردم ایران به طور خاص به اباعبداللهالحسین(ع)، سرور آزادگان، شک و تردیدی نبوده و نیاز به اثبات نیست، اما اینکه آثار پررنگکردن برگزاری مراسم اربعین و گسیلشدن شیعیان از اقصانقاط جهان بهسوی کربلا چیست و چه تأثیراتی بر اوضاع منطقه و سیاست خارجی ما و همچنین کشورهای عربی دارد، مبحث این یادداشت نیست و به تحلیلی همهجانبه نیاز دارد، اما اگر ما بهدنبال حداکثرسازی آثار مثبت چنین اقدامی هستیم، اجرای چنین راهبردی ملزومات اجرائی و برنامهریزی خاص خود را نیاز دارد تا هم زائران با طیبخاطر سفر کنند و هم بتوان از اثرات معنوی اینگونه سفرها و هزینهها برای توسعه کشور و مخصوصا مناطق محروم استفاده حداکثری کرد. کمترین آن فراهمکردن زیرساختهای مورد نیاز در استان ایلام و مخصوصا شهر و پایانه مرزی مهران، هم از سوی ایران و هم عراق برای پذیرش این جمعیت و محورقراردادن توسعه استان برای بهرهبرداری از چنین راهبردی است. سه هفته پیش بود که به دعوت مجمع استانداران
به این استان سفر کردیم، از طرحهای در دست اجرای این استان نظیر سد، تعریض جاده، منطقه آزاد و پایانه مرزی مهران بازدید كرده و از نزدیک شاهد تلاش دستگاههای اجرائی استانی در زمینه آمادهسازی جادهها، دوباندهکردن قسمتهایی از آنها و سایر خدمات موردنیاز زوار بودیم که جای قدردانی داشته و انسان با موجی از خلوص و ازخودگذشتگی نیروهای اجرائی استان روبهرو میشد، ولی یقینا این امر کفایت نکرده و نیاز به کمکها و تلاشهای ملی و برنامهریزی مناسب و تعیین راهبرد توسعهای مدون و بهخدمتگرفتن تمامی اهرمها و لوازم توسعهای دارد تا استان نیز صرفا مسیر عبور زائران نباشد بلکه بتواند از فوايد حضور آنان برای توسعه استان و همچنین گسترش کمی و کیفی ارائه خدمات گردشگری از سوی بخش خصوصی و مردم بهره برده و باعث توسعه پایدار استان شود. مجمع استانداران، مجموعهای مردمنهاد و تنها مؤسسه رسمی و ثبتشده در سطوح مدیریتی کشور است که توانسته نزدیک به ٣٠٠ استاندار جمهوری اسلامی را با صدها سال تجربه مدیریتی در درون خود سازماندهی کند. در اجلاس سهروزه اخیر، استانداران عضو کمیته استانی بههمراه مشاوران و اعضای هیأت رئیسه این مجمع به عنوان
اتاق فکر استان ایلام عمل کرده و علاوه بر دراختیارگذاشتن تجربیات خود نقطهنظرات در زمینه روند پیشرفت امور آن استان را نیز به مجموعه دستاندرکار استان ارائه کردند. استان ایلام از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون دارای ٢٣ استاندار بوده که معدل آن ١٠ ماه است.
این بیانگر سیالبودن مدیریت این استان و تغییرات دائم و سریع در سطح مدیریت عالی بوده که طبعا اثرات منفی و عواقب خاص خود را نیز برجای گذاشته است. در بهترین حالت وزارت کشور باید ضمن دقت و همهجانبهنگری در انتخاب استانداران روشی اتخاذ کند که ناچار نشود دست به تغییرات سریع استانداران بزند. به عبارت دیگر در بهترین حالت مناسب است طول دوران خدمت استانداران حداقل به میزان عمر دولتها باشد. زیرا این امر میتواند به حداکثرسازی ثبات، برنامهریزی بهتر براساس دیدگاه راهبردی و اخذ تصمیمات زیربنايی و در یک کلام دوری از روزمرگی کمک کند. خوشبختانه استاندار منصوبشده در ابتدای استقرار دولت یازدهم هم بومی بوده و هم در این مدت سه سال توانسته است میزان ثبات و آرامش در استان را به حداکثر برساند که زمینه بسیار مناسبی برای فعالیتهای عمرانی و زیرساختی و توسعه استان است. از این تعداد فقط هفت نفر از استانداران و پنج نفر نیز از اعضای هیأترئیسه مجمع استانداران در این کمیته استانی شرکت و مباحث مهمی همچون وضعیت استان ایلام در ابتدای انقلاب و سیر اقداماتی که در سه دهه گذشته در استان انجام گرفته است، بررسی تعدادی از مشکلات و
نیازمندیهای استان درحالحاضر و اقدامات لازم براي تسریع در توسعه و پیشرفت آن را ارائه كردند.
ذکر آمار و ارقام و نیازهای استان از حوصله این یادداشت خارج و این وجیزه صرفا برای یادآوری نقش سازنده مردم ایلام در کشور و همراهی آنان با انقلاب به نگارش درآمد، اما گزارشات اینقبیل جلسات با ذکر جزئیات برای همه مقامات کشوری ارسال میشود تا مورد استفاده سازمانهای ذیربط برای برنامهریزی و عملیات اجرائی قرار گیرد.